Geschiedenis / Achtergrond

Er zijn verschillende theorieën over de tijd dat Japanse ramune-frisdrank oorspronkelijk werd geïntroduceerd in het land. Eén theorie zegt dat ramune voor het eerst werd geserveerd om ambtenaren te shoguneren door de Amerikaanse marine-commodore Matthew Perry in 1853. Een andere theorie zegt dat ramune voor het eerst werd verkocht in 1865 in Nagasaki door Hannbee Fujise onder de naam remon sui, of ‘lemon water’. Nog een theorie zegt dat ramune voor het eerst werd geïntroduceerd in de Kobe Foreign Settlement door de Schotse apotheker en ondernemer Alexander Cameron Sim.

Ramune’s populariteit verspreidde zich snel door heel Japan nadat het in 1888 begon te worden verpakt in de iconische Codd-Neck-flessen. Deze flessen zijn gemaakt van glas, gevuld met bodem, en aan de bovenkant verzegeld met een knikker. Wanneer gevuld met koolzuurhoudende vloeistof, dwingt de gasdruk in de fles de knikker tegen een rubberen ring langs de bovenkant, die de carbonatatie afdicht. Codd-neck flessen zijn grotendeels in onbruik geraakt, en ramune is een van de weinige commerciële frisdranken ter wereld die ze nog steeds gebruikt.

Tegenwoordig is ramune verkrijgbaar in verschillende smaken, waaronder meloen, aardbei, sinaasappel, en bosbessen. Veruit de meest populaire variëteit is de originele “ramune” -smaak; een verfrissende citroen-limoen die grotendeels onveranderd is gebleven.