In 1900, samenvattend zijn experimenten met toxines en Ehrlichs eerdere waarnemingen met intravitale kleurstoffen, concludeerde de Berlijnse arts Lewandowski dat ‘hersencapillairen bepaalde moleculen moeten tegenhouden. ‘Door dit fenomeen met overtuigende schoonheid te illustreren, kreeg de vervolgens evoluerende metafoor van een’ Bluthirnschranke ‘(bloed-hersenbarrière, BBB) brede acceptatie, maar de uitbreiding van de betekenis ervan in de context van het remmen van de rekrutering van leukocyten in de hersenen is onnauwkeurig.Op basis van het originele werk van Ehrlich, Lewandowski en Goldmann herdefiniëren we de BBB als een capillaire barrière voor opgeloste stoffen, en verduidelijken we dat het rekruteren van leukocyten twee differentieel gereguleerde stappen vereist: (i) passage door postcapillaire venulen naar Virchow –Robin-ruimtes, en (ii) daaropvolgende progressie over de glia limitans naar de neuropil. We stellen voor dat de tweede stap vaak de perivasculaire antigeenherkenning omvat en de inductie van ecto-enzymen, bijvoorbeeld matrix metalloproteïnasen (MMP’s).

‘De metafoor is vaak slimmer dan de dichter’ (Heiner Müller).