In een gegeven samenleving waar individuele levens gebaseerd zijn op de economie van een land, komen deze vragen meestal naar voren. Zoals het probleem van inflatie, consumentenwensen enz. In een bepaalde economie zijn er belangrijke vragen die moeten worden beantwoord, wanneer mensen ruzie maken over economische vragen, denken mensen aan hoe om te gaan met inflatie, verminderde werkloosheid en ten slotte hoe blijf de economie ontwikkelen. Maar dit zijn niet de drie fundamentele economische vragen.

De echte zijn ….

• Wat te produceren?
• Hoe te produceren?
• Voor wie te produceren?

Economische systemen

Het economiesysteem van een land is gebaseerd op hoe het land deze drie vragen behandelde. Het economische systeem van een land is de besluitvorming van dat land die deze vragen kan beantwoorden.

Momenteel zijn er in de wereld vier hoofdtypen economische systemen: de markteconomie, de commando-economie, de traditionele economie, en de gemengde economie. En er zijn onbeperkte hoeveelheden variaties op deze systemen.

Traditionele economie, dit is een economie die antwoord geeft op de drie vragen die gebaseerd zijn op sociale gewoonten en de manier waarop de samenleving deze vragen in het verleden heeft behandeld. De gewoonten van een land kunnen verschillen van die van een buurland, dus traditionele economieën verschillen van elkaar.

De tweede is de markteconomie, dit type economie dat in de Verenigde Staten wordt gebruikt en deze vragen worden op de markt beantwoord door de interactie van kopers en verkopers. De vraag wat te produceren kan bijvoorbeeld zijn gebaseerd op wat er op dit moment in een samenleving in de mode is. Het bedrijf of een producent produceerde een product waarvan ze denken dat het publiek het goed zal kopen om winst te maken. Normaal gesproken is de vraag hoe te produceren gebaseerd op de keuze van de producent. De producenten besluiten om meer arbeiders in te zetten bij de productie of besluiten te produceren door machines en computers te gebruiken om arbeidskosten te besparen. De vraag voor wie te produceren wordt bepaald door de koper die beslist wat hij wil of nodig heeft en de prijs die hij ervoor wil betalen.

De markteconomie is goed in het motiveren van werknemers om harder te werken, omdat ze worden betaald op basis van wat ze doen. Een werknemer kan zijn inkomen of winst verhogen door harder te werken en dit is een soort motivatie en het zorgt ervoor dat hij kwaliteitswerk doet.

De volgende is de beveleconomie in dit soort economie waar de overheid degene die al deze vragen heeft beantwoord. De overheid bepaalt wat ze willen of nodig hebben, de overheid bepaalt deze vragen voor het land, en burgers kregen geen kans om te beslissen. Ondertussen heeft de burger voor dit type economie een boete opgelegd omdat het voor de overheid niet mogelijk is om te weten wat het beste is voor elke burger.

Bovendien is er in de commando-economie niets zo goed als de motivatie van werknemers, omdat de hele werknemers krijgen hetzelfde salaris en dezelfde levensstandaard. Een werkende burger van een werknemer zou geen bonus krijgen voor extra werk, omdat hij zijn levensstandaard niet hoger kan verhogen, maar hij is net zo goed als iemand die weinig of geen moeite doet.

gemengde economie, het economische systeem beantwoordt de drie vragen zowel op de markt als bij de overheid. De regering van de Verenigde Staten maakt gebruik van deze gemengde economie; Bij de economie zijn meestal de producenten betrokken die met de overheid samenwerken. Ze doen dit in de Verenigde Staten, dus het Amerikaanse economische systeem oefende een markteconomie uit.

Het economische systeem van een land is gebaseerd op wat het beste is voor dat land. Mensen denken misschien dat een markteconomie het beste is voor een land, maar het werkt misschien niet voor een ander. Bij het bepalen hoe een economie werkt, kan het helpen bij het nemen van een beslissing als burger en betrokken bij de economie als geheel. Door een economisch effectief persoon te worden, profiteert het hele land ervan.

B)

Opgemerkt moet worden dat de drie fundamentele economische vragen konden worden beantwoord op basis van het concept van economie recht in de markt. Dat is het kapitalisme, het systeem waarmee individuen konden handelen voor hun belang in de markt.

Het privébezit is een concept in de mening van economisch recht. Het product, de service en de productie worden georganiseerd door individuen. De producent zijn van productiseert hulpbronnen; mensen hebben de vrijheid om hun eigendom te gebruiken zoals ze willen. Dus de mensen die het eigendom bezaten, zullen de beloning krijgen of dragen het risico van de economische beslissing die ze nemen.Als eigenaren van productiefactoren worden de mensen beloond met pacht omdat ze hun land gebruiken, loon krijgen in ruil voor arbeid en rente op kapitaal, winst als beloning voor hun ondernemerschap. Overheid of publiek is het tegenovergestelde van particulier bezit van de productiemiddelen. Openbaar eigendom komt boven individuele besluitvorming, dus dit heeft de neiging om de economische keuzes van de mensen te verminderen.

In een kapitalistische markteconomie worden de beslissingen van mensen beïnvloed door hun eigen belang. Dit eigenbelang wordt verkregen door te reageren op het economische prikkelsysteem. Ondertussen moedigen positieve economische prikkels economische besluitvormers aan, terwijl negatieve economische prikkels economische besluitvormers ontmoedigen. Zowel positieve als negatieve economische prikkels dienden als een leidraad voor de toewijzing van middelen aan de producties van kwaliteitsgoederen en -diensten die mensen in de samenleving willen, er zijn wanneer de productie van goederen en diensten niet gewenst is door de samenleving. In dit opzicht probeert een ondernemer zijn eigen economisch eigenbelang te verwerven dat ten goede komt aan de samenleving als geheel. De wens van de producent om winst te maken, zou aanmoedigen om deze geproduceerde hulpbron te gebruiken voor de productie van kwaliteitsgoederen en kwaliteitsdiensten die een grote vraag op de markt zullen lokken. Om verliezen te voorkomen, zou de producent worden ontmoedigd om middelen te betrekken bij de productie van kwaliteitsgoederen en kwaliteitsdiensten die mensen niet leuk zullen vinden. in dit opzicht zijn de consumenten altijd op zoek naar goedkope goederen en vermijden ze de prijzen die hoog zijn voor de goederen die ze willen, zoeken de spaarders naar hoge rentetarieven en vermijden ze lage werknemers worden geadviseerd om hun arbeid in banen te leiden die hoge lonen verdienen en hun werk weg van die beroepen die lage lonen verdienen of degene met een hoge werkloosheid. Als reactie op deze positieve en negatieve prikkels streven economische besluitvormers hun eigenbelang na. Onderzoeker als Adam Smith, de vader van het kapitalisme, merkte op dat als iedereen zijn eigen economische eigenbelang nastreeft, iedereen er baat bij heeft.

Concurrentie tussen de producent op de markt is het beste middel om excessen van het individuele eigenbelang te beheersen. Om deze belangrijke functie in een kapitalistisch systeem te vervullen, zijn er bepaalde voorwaarden die nodig zijn. Een van de voorwaarden is dat er veel kopers en verkopers op het marktgebied moeten zijn om concurrentie te laten plaatsvinden. Deze aantallen moeten zo groot zijn dat een enkele koper of verkoper de vraag of het aanbod van het product of de dienst niet kan bepalen. Een andere is dat deze voorwaarde de vrijheid is om de markt te betreden of te verlaten. Als een bedrijf op elke markt een soort hoge prijs vraagt voor zijn producten die het verkoopt, moeten sommige andere producenten vrije toegang hebben om op de markt te komen en te concurreren met het bestaande product op de markt, daarom mogen er geen belemmeringen zijn die dat wel zullen doen. stop het betreden of verlaten van de markt. Daarnaast is kennis van markten en prijzen een andere voorwaarde. De consumenten en producenten moeten alle producten kennen die op de markt bestaan en de prijzen van producten die op alle markten worden verkocht. Als een stad bijvoorbeeld veel restaurants heeft, en de consument weet niet dat dat er meer dan één is, zal de impact van hun onwetendheid ruimte geven aan het enige restaurant waarvan ze weten dat het zijn product op de markt monopoliseert. Als alle voorwaarden die nodig zijn voor de competities op de markt beschikbaar zijn, moeten we weten dat als er een soort competitie op de markt is, de prijs laag zal zijn, met kwaliteitsvariatie en betere goederen. Al het bovengenoemde zijn de voordelen die alle consumenten van het product op de markt nodig hebben.

Het prijssysteem is de enige manier waarop de wensen van de koper en verkoper kunnen worden gecommuniceerd. De koper was in staat om te communiceren met een mooi product, in plaats van kwaliteitsdiensten, de koper is bereid om tegen verschillende prijzen te kopen, en de verkopers hebben ook interactie met de hoeveelheid van die goederen die ze klaar hebben en tegen verschillende prijzen kunnen verkopen. Met andere woorden, het handelen van de koper en verkopers zal resulteren in een marktprijs. Op basis van de theorie van Adam Smith zei hij dat hij geloofde dat de markt fungeerde als een ‘onzichtbare hand’ die handelde in een evenwicht tussen de wensen van zowel de koper als de verkopers en dit een prijs vaststelde waarover beiden het eens konden zijn. wordt bepaald op de markt, geholpen bij het beantwoorden van de vraag wat, hoe en voor wie.

C)

Wat is eigendom? Hoe kunnen we eigendom in zijn geïdealiseerde vorm definiëren, een eigendomsrecht geeft de houder een sterk

eigendomsrecht op een actief, eigendom genaamd. Eigendom kan worden gezien als een “verzameling stokken”.

Dit omvat de volgende rechten :

C: De macht om het bezit te controleren en te beslissen hoe het te gebruiken.

V: Een kans om de waarde die het activum genereert te vergroten.

E: De bevoegdheid om anderen uit te sluiten van het gebruik van het asset.

T: De bevoegdheid om de collectie C, V, E, T over te dragen aan een andere houder.

Het meest moet worden opgemerkt dat de eigendomsrechten niet de relatie tussen de eigenaar en zijn eigendom regelen, maar de relatie tussen de eigenaar en andere personen, met betrekking tot het onroerend goed. Anders dan het contract, is het contract dat de relatie tussen specifieke partijen regelt, eigendomsrechten zijn rechten tegen de wereld. De eigenaren van eigendom kunnen individuen zijn, of groepen individuen, organisaties of staten, en dit eigendom kan tastbaar zijn, bijvoorbeeld persoonlijk eigendom of onroerend goed (land), of immaterieel, zoals bedrijfsaandelen of intellectueel eigendom. Bovendien kunnen de eigendomsrechten al dan niet formeel worden vastgelegd, en kunnen ze eeuwigdurend worden verleend (bijv. Patenten, auteursrechten).

De eigendomsrechten kunnen noodzakelijke maar niet voldoende voorwaarde zijn voor het kapitalisme. Omdat iedereen een of andere vorm van eigendomsrechten heeft, lijken zelfs de vroegere voorouders eigendomsrechten te hebben gehad, hoewel vormen van eigendom vrij eenvoudig waren (Rubin, 2002).

Bewijs van, Bailey (1992), zelfs relatief primitief stammen die door antropologen zijn bestudeerd, hebben redelijk efficiënte systemen voor eigendomsrechten. Eigendomsrechten worden bijvoorbeeld gedefinieerd in landbouwgrond wanneer gewassen worden verbouwd, maar het land is beschikbaar voor de jacht in het braakliggende seizoen. Deze samenlevingen kunnen op geen enkele manier als ‘kapitalistisch’ worden beschouwd. Het moet bekend zijn dat het kapitalisme meer nodig heeft dan eigendomsrechten. Desalniettemin kan het kapitalisme niet overleven zonder eigendomsrechten.

Enkele andere instellingen die nodig zijn voor het kapitalisme, naast eigendomsrechten, zijn vrije markten, dit omvat kapitaalmarkten en concurrentie om de uitwisseling te organiseren; de kennisgeving van (winstmaximaliserende) bedrijven en ondernemers om productie te organiseren; en de handhaving van contracten. Dit essay legt de reden vast waarom privé-eigendom essentieel is voor de werking van kapitalistische economieën. proberen alle aspecten van eigendomsrechten te onderzoeken, maar de belangrijkste focus ligt op de relatie tussen eigendomsrechten en kapitalisme.

A)

Uitmuntende bedrijfsprestaties kunnen worden bereikt wanneer een organisatie het genereren van maximale winstgevendheid gezien de financiële, menselijke, kapitaal- en andere middelen waarover het beschikt. (Luftig, 1998)

Alle bedrijven wilden de beste in hun markt zijn. doorgaan. Veel van degenen die dat wel doen, zijn tijdelijk en verliezen later hun positie door een misverstand over hoe ze daar terecht zijn gekomen en wat er moest gebeuren om het beste te behouden. Zeer weinigen, zoals Jim Collins heeft verklaard, zijn in staat om van ‘goed naar geweldig’ te gaan.

Praktische en technologische training voor personeel

Om de bedrijfsvaardigheid te verbeteren, moet een opleiding worden georganiseerd voor de werknemers van een bedrijf, zodat de productiviteit en efficiëntie van de werknemer van dat bedrijf kan worden verbeterd door middel van de opleiding binnen een korte tijd. Deze opleiding moet de diensten van een deskundige omvatten die een uitstekende ervaring hebben in het bedrijfsleven Intelligent en bedrijfsmanagement ‘(BM) en dit moet ook betrekking hebben op de hoeveelheid diensten in plaats van de training in contanten die door een deskundige werkgevers moeten worden gedaan om de professionaliteit van (BI) te vergroten en de verbeteringen ervan zodat de langetermijndoelstellingen van de de capaciteit van het bedrijf en lucratief kan worden bereikt binnen een bepaalde periode.

Het vergroten van het aantal deelnemers aan het personeelsbestand

Een kwalitatief en intellectueel personeelsbestand moet het hoofddoel van een bedrijf zijn werkgever. Zoals de prikkels, het vertrouwen, push-push en bonussen, al die dingen kunnen de efficiëntie van de werknemers binnen korte tijd verbeteren, omdat het het mysterie is van lucratieve bedrijven in de zakenwereld waar ze ruimte bieden voor bonussen en aanmoedigingen voor het personeel. .

Groot aantal kapitaalinvesteringen

Dit zijn enkele van de voordelen die worden besproken.

De innovatieve en geïmporteerde mechanische apparatuur kan de uren van het personeelsbestand verbeteren zodat de werknemer mogelijk het hoogste bedrag aan winst kan verdienen.

Meer kapitaalinvesteringen zullen de algehele efficiëntie van het bedrijf verbeteren.

Enorme hoeveelheid geldinvoer zal het hoogste hoeveelheid efficiëntie en output voor het bedrijf en het bedrijf zal minder middelen en kapitaal hebben.

Het gebruik van grondstoffen van de beste kwaliteit

het gebruik van de beste grondstoffen zal niet alleen de capaciteit van de machines vergroten, maar het zal ook het externe werk van het bedrijf verbeteren door meer kwaliteit te produceren hoeveelheid productie. Met andere woorden, het zou de algehele bedrijfsefficiëntie verbeteren.

Analysemethode

Desalniettemin is business intelligence (BI) in dit opzicht de mogelijkheid om alle bedrijfsdoeltreffendheid te verbeteren de hoofddoel van de producent. Ze investeren een groter aantal in bedrijven door de nieuwste technologieën te introduceren om maximale winst te behalen. De introductie van zakelijke training voor de werknemers komt in aanmerking door de prikkels van de zakelijke werkgevers, zodat alle efficiëntie van het personeel binnen een korte tijd kan worden verhoogd.

B)

Zoals betoogd, is het vermogen van de managers van een bedrijf om effectieve beslissingen te nemen bij de toewijzing van middelen zeer essentieel voor de organische groei binnen dergelijke organisaties. Het is niet verrassend dat veel bedrijven momenteel miljarden dollars uitgeven aan onderzoek voor informatie over hoe ze efficiënte beslissingen kunnen nemen bij het verkennen van kansen en het oplossen van hun marktproblemen en uitdagingen. Gezien deze bovengenoemde grote uitgaven en investeringen, zijn managers als enige verantwoordelijkheden belast met het optimaal toewijzen van hun beperkte middelen en het efficiënt aantonen dat die gekozen investeringen het gewenste rendement voor hun bedrijf zouden opleveren.

Onder deze sectie, Ik heb geprobeerd een proces van twee unieke fasen voor de toewijzing van middelen te benadrukken.

In de eerste fase werd geprobeerd uit te beelden hoe een vraagmodel kon worden geschat. Dit komt doordat het vraagmodel empirisch de invloed van managers beoordeelt op de acties van het bedrijf in de vraag van consumenten naar zijn producten. In fase twee worden schattingen van het vraagmodel gebruikt als input in een optimalisatiemodel dat probeert de winst te maximaliseren. Deze fase houdt rekening met zowel de kosten als de doelstellingen en beperkingen van het bedrijf (bijv. Minimumvereiste van marktaandeel).

In de afgelopen decennia hebben managers en praktijkmensen veel methoden en benaderingen aangenomen die expliciet of impliciet volgen een van deze twee fasen om te bepalen hoe middelen moeten worden toegewezen. Ik heb deze benaderingen onderverdeeld in drie groepen, wat samenvattend suggereert dat er drie verschillende benaderingen zijn in fase één, namelijk vraagschatting (de beslissingscalculus, experimenten en de econometrische methoden), en er zijn ook drie verschillende methoden in fase twee bekend als economische impactanalyse (dwz beschrijvende benadering, wat-als benadering en formele optimalisatieaanpak). Inbegrepen in deze discussie zijn de voor- en nadelen van elk van deze benaderingen en hun illustraties door middel van enkele praktische toepassingen.

Vraagschatting

Decision calculus gebruikt managementinvoer om de vraagfunctie te schatten die kan vervolgens worden gebruikt in fase 2 voor optimalisatie (Lodish 1971).

Sinds Little’s artikel uit 1970 heeft een reeks studies beslissingscalculus gebruikt om vraagmodellen te kalibreren en middelen met succes toe te wijzen (Wierenga et al. 1999 , Divakar, Ratchford en Shankar 2005, Natter et al. 2007). In twee prognosesituaties waarin managers real-time prognoses maakten, laten Blattberg en Hoch (1986) zien dat statistische modellen en managementoordeel ongeveer hetzelfde niveau van voorspellende nauwkeurigheid bereikten, terwijl een combinatie van model + manager beter presteerde dan beide besluitinvoer. Ze suggereren dat, hoewel modellen beter zijn in het combineren van complexe gegevens op een consistente en onbevooroordeelde manier, managers er beter in zijn om ontastbare inzichten over de markt en de concurrerende omgeving op te nemen.

Experimenten

Experimenten bieden een handige manier om de reactie van consumenten op prikkels te beoordelen. Door een manager te laten controleren op factoren die anders de uitkomst zouden kunnen beïnvloeden; ze stellen hem in staat de impact van het onderzochte marketinginstrument te isoleren. Experimenten zijn ook nuttig om de reactie van de consument te peilen op nieuwe activiteiten die het bedrijf historisch niet heeft geprobeerd.

Catalogus- en creditcardmaatschappijen met miljoenen klanten vinden het erg handig om test- en controlemonsters op te zetten om de effectiviteit te beoordelen van verschillende directmarketingprogramma’s.

Econometrische benaderingen

Met de toenemende beschikbaarheid van gegevens, verbeterde computerkracht en vooruitgang in econometrie, is het nu gemakkelijker voor bedrijven om hun historische gegevens te gebruiken om te schatten de impact van verschillende marketinginstrumenten op de consumentenvraag. In de industrie voor verpakte consumentengoederen heeft de komst van scannergegevens een revolutie teweeggebracht in de toewijzing van marketingmiddelen door deze benadering.

Deze benadering is vooral nuttig wanneer markten relatief stabiel zijn, zodat historische schattingen een goede indicatie vormen van de toekomstige markt. voorwaarden. Een methode die is gebaseerd op historische gegevens, is niet in staat situaties vast te leggen waarin de dynamiek van de sector of de strategie van een bedrijf grote veranderingen heeft ondergaan.Daarom zijn modelaanbevelingen alleen relevant binnen het bereik van historische gegevens.

Economische impactanalyse

Deze benadering maakt gebruik van parameterschattingen van de vraagvergelijking om directionele aanbevelingen te doen. Een hoge gevoeligheid van de consumentenprijs voor een merk kan bijvoorbeeld suggereren dat er meer promotiedollars aan dit merk worden besteed. Parameterschattingen kunnen worden omgezet in vraagelasticiteiten, die kunnen worden vergeleken met verschillende marketinginstrumenten om de toewijzing van middelen te sturen (Steenburgh 2007).

Simulatie of “What If” -analyse

Om complexe hierboven genoemde interacties, kan een optimale toewijzing van middelen worden bereikt met behulp van simulaties of “wat als” -analyses. In feite kan een manager verschillende marketingplannen proberen als input voor het vraagmodel en de effecten op omzet en winst simuleren. Toenemende computerkracht maakt het gemakkelijk om honderden van dergelijke simulaties in korte tijd uit te voeren.

Simulaties hebben twee belangrijke beperkingen. Ten eerste: naarmate het aantal opties (marketingacties en hun budgetniveau) toeneemt, kunnen de mogelijke combinaties voor simulatie exponentieel toenemen. Ten tweede is simulatie in feite een grove rasterzoekopdracht over de winstfunctie. Met andere woorden, het biedt een geschatte in plaats van een exacte oplossing voor het optimalisatieprobleem.

Optimalisatie

De meest geavanceerde en complexe benadering is het bouwen van een formeel optimalisatiemodel dat gebruikmaakt van vraagparameters van fase-1 als invoer en zet een winstfunctie op die wordt gemaximaliseerd met behulp van algoritmen voor operationeel onderzoek. Deze algoritmen kunnen lineaire, integer of dynamische programmeermethoden omvatten. Deze benadering stelt managers ook in staat om zakelijke beperkingen op te leggen als onderdeel van het optimalisatie-algoritme.