De International Foundation for Gastrointestinal Disorders schat dat tussen de 15 en 30 procent van de Amerikanen lijdt aan gastro-oesofageale refluxziekte, of GERD. GERD wordt gekenmerkt door de ervaring met brandend maagzuur of indigestie minstens twee keer per week, en er wordt aangenomen dat een aantal factoren, waaronder de stijgende obesitaspercentages, de torenhoge tarieven van GERD in de Verenigde Staten beïnvloeden, aangezien mensen met overgewicht of obesitas meer kans hebben op van GERD. Voor sommige mensen bieden levensstijlveranderingen of levensstijlveranderingen in combinatie met vrij verkrijgbare antacidummedicijnen zoals Pepcid en Tagamet voldoende verlichting van hun milde tot matige incidentele symptomen. Mensen met ernstigere of meer aanhoudende GERD moeten mogelijk veranderingen in hun levensstijl aanbrengen en nemen een ander soort medicijn of medicijnen op recept om hun symptomen te behandelen. Nexium en Prilosec zijn beide voormalige medicijnen die alleen op recept verkrijgbaar zijn. enkele sterke punten zonder recept en bieden verlichting voor patiënten met GERD.

Geneesmiddelklasse

Nexium, verkocht onder de generieke naam esomeprazol, en Prilosec, verkocht onder de generieke naam omeprazol, behoren beide tot een klasse van medicijnen die protonpompremmers (PPI’s) worden genoemd. De chemische samenstelling van beide medicijnen is enigszins verschillend, aangezien Prilosec twee isomeren (chemische verbindingen die dezelfde formule hebben maar verschillen in de rangschikking van hun atomen) van omeprazol bevat, terwijl Nexium er één bevat. Beide medicijnen waren oorspronkelijk alleen op recept verkrijgbaar, maar tegenwoordig zijn beide medicijnen zonder recept verkrijgbaar in bepaalde sterktes en ook op recept verkrijgbaar in hogere sterktes. Nexium en Prilosec zijn twee van de meest voorgeschreven PPI’s die momenteel op de markt zijn.

Behandelde aandoeningen

Nexium en Prilosec behandelen beide vergelijkbare aandoeningen, waaronder GORZ, het Zollinger-Ellison-syndroom, maagzweren, zweren aan de twaalfvingerige darm, erosieve oesofagitis en andere spijsverteringsaandoeningen.

Gastro-oesofageale refluxziekte

Gastro-oesofageale refluxziekte, ook bekend als GERD of brandend maagzuur, is een aandoening die wordt gekenmerkt door erosief maagzuur en spijsverteringsenzymen die van de maag naar de slokdarm terugstromen. Het is normaal om af en toe brandend maagzuur of zure reflux te ervaren, maar mensen met gastro-oesofageale refluxziekte ervaren deze symptomen meerdere keren per week gedurende een langere periode. GERD is meestal het gevolg van disfunctie in de slokdarmsfincter, een spierring die de slokdarm afsluit van de maag om te voorkomen dat voedsel en zuur terug in de slokdarm terechtkomen. Bij mensen met GERD werkt de slokdarmsfincter echter mogelijk niet goed of sluit deze niet strak genoeg af. Als de slokdarmsfincter niet goed afsluit, blijft de sfincter ontspannen tussen het slikken, waardoor voedsel en spijsverteringssappen de slokdarm kunnen binnendringen. De hoge zuurgraad van maagzuur kan schade aan de slokdarm veroorzaken, waaronder ontsteking, vernauwing, ontwikkeling van open zweren of een aandoening die Barrett-slokdarm wordt genoemd en die een verhoogd risico op slokdarmkanker heeft. Mensen met GORZ ervaren vaak enkele of alle van de volgende symptomen:

• Beklemming op de borst of bovenbuik
• Regurgitatie
• Moeite met slikken
• Heesheid
• Misselijkheid
• Een herhaalde zure of bittere smaak in de mond
• Scherpe of brandende pijn achter het borstbeen
• Keelpijn
• Hoesten, piepende ademhaling of keel moeten schrapen

Zollinger-Ellison-syndroom

Mensen met het Zollinger-Ellison-syndroom ervaren tumoren die zich vormen in de alvleesklier of de dunne darm. Deze tumoren scheiden grote hoeveelheden van het hormoon gastrine af, dat te veel zuurproductie in de maag aanstuurt. Maagzweren, diarree en andere symptomen kunnen worden veroorzaakt door het extra zuur. Hoewel de meeste mensen tussen de 20 en 50 jaar oud worden, kan de ziekte op elk moment in het leven voorkomen. Symptomen geassocieerd met het Zollinger-Ellison-syndroom zijn onder meer:

• Diarree
• Zure reflux en brandend maagzuur
• Bloeding in het spijsverteringskanaal
• Buikpijn
• Branderig gevoel, pijn of ongemak in de bovenbuik
• Misselijkheid en braken
• Verminderde eetlust

Hoe het werkt

Protonpompremmers, of PPI’s, zoals Nexium en Prilosec werken op de enzymen die in de pariëtale cellen van de maag worden aangetroffen, protonpompen genaamd. Deze enzymen maken zoutzuur, het belangrijkste bestanddeel van maagzuur. PPI’s werken door de hoeveelheid zuur die door protonpompen wordt gemaakt te verminderen, waardoor de zuurgraad wordt verlaagd en de vorming van overtollig zuur wordt voorkomen. Protonpompremmers werden voor het eerst geïntroduceerd in 1981 en worden beschouwd als de meest effectieve klasse van medicijnen om maagzuur te verminderen.

Dosering

Doseringsmedicijnen voor zowel Nexium als Prilosec zijn vergelijkbaar; De meeste volwassenen zullen een- of tweemaal daags 20 tot 40 mg gebruiken om de symptomen die verband houden met GORZ en andere spijsverteringsaandoeningen onder controle te houden. Nexium is zonder recept verkrijgbaar in capsules, minicapsules en tabletten met een sterkte van 20 mg en is op recept verkrijgbaar in de vorm van capsules met vertraagde afgifte, suspensie, pakketten en injecties. Prilosec is zonder recept verkrijgbaar in de vorm van tabletten met vertraagde afgifte van 20 mg en is op recept verkrijgbaar in de vorm van capsules met vertraagde afgifte en suspensie. De meeste mensen gebruiken Nexium gedurende een periode van tien dagen tot zes maanden, maar veel patiënten met chronische GERD blijven de medicatie veel langer innemen. Prilosec wordt doorgaans gedurende tien dagen tot acht weken ingenomen, maar patiënten met chronische GORZ gebruiken dit medicijn vaak ook langer.

Voordelen

Nexium

Hoewel Nexium en Prilosec beide effectieve geneesmiddelen zijn voor de behandeling van GERD en andere spijsverteringsaandoeningen, hebben sommige onderzoeken aangetoond dat Nexium sneller werkt, een effectievere zuurregeling biedt en langer aanhoudt dan Prilosec. Andere onderzoeken hebben echter geen grote verschillen tussen de twee medicijnen aangetoond. Er wordt aangenomen dat Nexium minder snel geneesmiddelinteracties veroorzaakt dan Prilosec omdat het medicijn anders wordt afgebroken door de lever.

Prilosec

Hoewel vaak voorkomende bijwerkingen die verband houden met het gebruik van PPI, zoals diarree, misselijkheid, braken of hoofdpijn, niet vaak voorkomen, is de kans kleiner dat Prilosec ze veroorzaakt dan Nexium. Prilosec is al langer op de markt dan Nexium en is doorgaans minder duur dan Nexium in zijn merknaam, hoewel beide medicijnen vergelijkbare prijzen hebben in hun generieke versies.

Risico’s

Protonpomp remmers zoals Nexium en Prilosec hebben enkele risico’s die samenhangen met langdurig gebruik van de medicatie. Gebruik van protonpompremmers gedurende een langere periode (langer dan de aangegeven doseringsperiode) kan het risico op de volgende aandoeningen verhogen:

• Botverzwakking, zoals osteoporose, leidend tot botbreuken in de wervelkolom en pols bij postmenopauzale vrouwen, vooral wanneer een hoge dosis een jaar of langer wordt ingenomen
• Bacteriële ontsteking van de dikke darm (Clostridium difficile-geassocieerde diarree)
• Longontsteking
• Voedingstekorten, zoals vitamine B12- en magnesiumtekorten
• Cutane lupus erythematosus (CLE) en systemische lupus erythematosus (SLE)
• Fundic klierpoliepen
• Nierziekte en andere problemen

Van sommige groepen mensen wordt aangenomen dat ze meer kans hebben op negatieve effecten die verband houden met het langdurig gebruik van protonpompremmers. Risicofactoren zijn onder meer:

• Van Aziatische afkomst zijn, aangezien het lichaam mogelijk een andere dosering nodig heeft vanwege een langere tijd die nodig is om PPI’s te verwerken
• Geschiedenis van leverziekte
• Geschiedenis van lage magnesiumspiegels
• Zwanger zijn of van plan zijn zwanger te worden
• Borstvoeding

Bijwerkingen

Bijwerkingen van beide medicijnen zijn onwaarschijnlijk, maar de kans op bijwerkingen is iets groter bij gebruik van Nexium in vergelijking met Prilosec otc. Bijwerkingen die verband houden met beide medicijnen zijn:

• Diarree
• Misselijkheid
• Braken
• Hoofdpijn
• Verhoogd risico op een hartaanval

Geneesmiddelinteracties

Bepaalde geneesmiddelen en supplementen mogen niet samen met Nexium of Prilosec worden ingenomen. Deze medicijnen zijn onder meer:

• Clopidogrel
• Nelfinavir
• Rilpivirine
• St. Janskruid
• Delavirdine
• Rifampicine
• Risedronaat

Andere geneesmiddelen kunnen een wisselwerking hebben met Nexium of Prilosec, maar kunnen worden ingenomen met ze onder bepaalde voorwaarden. Zorg ervoor dat u uw arts op de hoogte stelt als u een van de volgende medicijnen gebruikt:

• Amfetamine
• Atazanavir
• Bosentan
• Cilostazol
• Clozapine
• Dextroamphetamine
• Antischimmelmiddelen
• IJzer
• Mesalamine
• Methylfenidaat
• Raltegravir
• Tacrolimus
• Voriconazol
• Aripiprazol
• Bisfosfonaten
• Carvedilol
• Citalopram
• Cyclosporine
• Escitalopram
• Fosfenytoïne
• Hydrocodon
• Methotrexaat
• Fenytoïne
• Saquinavir
• Warfarine of andere vitamine K-antagonisten

Gebruik bij zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven

Nexium

Nexium wordt beschouwd als een FDA Klasse B-medicijn voor zwangere vrouwen, wat betekent dat er geen schade is aangetoond bij een ongeboren kind bij gebruik tijdens de zwangerschap.De fabrikant adviseert echter dat elke vrouw met hun arts overlegt voor medisch advies voordat ze tijdens de zwangerschap nieuwe medicijnen gebruikt. Het gebruik van Nexium tijdens het geven van borstvoeding is niet onderzocht, maar er zijn wel onderzoeken gedaan naar vergelijkbare medicijnen, zoals Prilosec. Deze onderzoeken hebben aangetoond dat hoewel protonpompremmers via de moedermelk terechtkomen bij een zuigeling, er geen negatieve bijwerkingen zijn aangetoond en dat de hoeveelheid die via de moedermelk wordt uitgescheiden minder is dan de voorgeschreven dosis die aan zuigelingen van dezelfde leeftijd wordt gegeven.

Prilosec

Prilosec is een medicijn van FDA Categorie C voor zwangere vrouwen, wat betekent dat de effecten van het medicijn op zich ontwikkelende foetussen niet definitief zijn bestudeerd. De fabrikant adviseert echter dat elke vrouw met hun arts overlegt om te bepalen of de voordelen van het gebruik van Prilosec tijdens de zwangerschap opwegen tegen de risico’s. Prilosec wordt over het algemeen als veilig beschouwd voor gebruik tijdens het geven van borstvoeding, aangezien studies hebben aangetoond dat hoewel protonpompremmers via de moedermelk naar een zogende baby gaan, er geen negatieve bijwerkingen zijn aangetoond en dat de hoeveelheid die via de moedermelk wordt uitgescheiden minder is dan de voorgeschreven dosis. gegeven aan zuigelingen van dezelfde leeftijd. Sommige kinderen hebben last van zure reflux en krijgen een kleine dosis Zantac als behandeling voor de aandoening; de dosis die aan zuigelingen wordt gegeven, is minder dan de hoeveelheid die wordt uitgescheiden in de moedermelk.