Veel verschillende soorten, maten en vormen

Missouri herbergt meer dan 300 soorten spinnen. Sommige hebben de grootte van een speldenknop en worden gemakkelijk over het hoofd gezien. Anderen zijn verrassend groot, met een beenlengte van 10 cm of meer.

Noem ze spinachtigen, geen insecten

Spinnen behoren samen met teken, mijten, hooiwagens en schorpioenen tot de klasse Arachnida. In tegenstelling tot insecten, die zes poten hebben, hebben spinnen er acht. Ze hebben geen antennes en tweedelige lichamen. Een spin heeft zijdespinnende structuren die spintepels worden genoemd aan de achterkant van zijn buik, en hij heeft gewoonlijk acht ogen van verschillende groottes en vormen die zijn gezicht sieren.

Ook de monddelen van een spin zijn anders van een insect. In plaats van onderkaken die kunnen kauwen, hebben spinnen kaken met hoektanden die cheliceren worden genoemd. Hiermee doorboren ze hun prooi en injecteren ze een giftige vloeistof die deze immobiliseert. Spijsverteringssappen lossen de interne weefsels op. De kleine, buisvormige mond van de spin, geholpen door sterke buikspieren, pompt en zuigt het slachtoffer totdat het een verschrompeld omhulsel is. Een spin met sterke kaken, zoals de gele kruisspin of de tarantula, maait zijn prooi vaak tussen zijn cheliceren terwijl er spijsverteringssappen overheen worden gespoten.

Grootte is belangrijk

Grootte is nuttig bij het bepalen van de twee suborders van spinnen, hoewel andere kenmerken meer diagnostisch zijn. De Mygalomorphae, waaronder de vogelspinnen en valluikspinnen, zijn over het algemeen groot, met stevige lichamen, stevige benen en kaken die verticaal bewegen. Ze hebben ook de neiging om een lange levensduur te hebben, sommige tot 25 jaar. De Araneomorphae, waaronder tuinspin en bolwevers, hebben over het algemeen dunnere lichamen , spichtige poten, en hebben kaken die horizontaal bewegen. De meeste spinnen in Missouri behoren tot deze onderorde.

Ze zijn overal in Missouri

Spinnen leven in vrijwel elk type habitat in Missouri – en in duizelingwekkende aantallen, Amerikaanse arachnoloog s hebben geschatte populaties variërend van 30.000 spinnen per acre in de bossen van Mississippi tot meer dan 2 1/2 miljoen individuen in een grasland acre.

De meeste spinnen zijn boerenvrienden

Alle spinnen zijn potentiële roofdieren op veel geleedpotigen, vooral de insecten. De meesten jagen op sprinkhanen, vliegen, motten, rupsen, sprinkhanen, sommige bijen en mieren en andere spinnen. Spinnen eten meer insecten dan vogels en vleermuizen samen. Hierdoor zijn spinnen een zegen op landbouwgronden en vernietigen ze grote aantallen gewasschadelijke insecten. Aangezien elke spin in een veld minstens één insect per dag kan consumeren, is hun cumulatieve effect op insectenpopulaties aanzienlijk.

Spin versus spin

De ergste vijanden van spinnen zijn meestal andere spinnen , maar sommige insecten, zoals de huurmoordenaar en de modderwesp, jagen op hen, evenals vleermuizen, spitsmuizen en vogels. Sommige bolwevende spinnen construeren een zigzagpatroon van zijde, het stabilimentum, in het middelpunt van hun webben dat, volgens wetenschappers, kan voorkomen dat vogels in de zijden structuur vliegen. Maar het kan vogels ook helpen een bolwever te vinden om erop te jagen.

Levenscyclus

Hoewel sommige Missouri-spinnen zelden langer dan een jaar leven, kunnen anderen wel twee of drie jaar. Sommige overwinteren in de winter onder boomschors of rotsen, of in kelders en zolders. Maar velen sterven binnen een warm seizoen en laten de toekomst over aan overwinterende spinnetjes of een broedsel van ingekapselde eieren. Spinnetjes komen in het vroege voorjaar tevoorschijn uit hun schuilplaatsen in de winter of uit eierzakken die aan de vegetatie zijn opgehangen of uit afgeplatte zijden zakjes die op bladeren of in bloemhoofdjes zijn gebouwd. Sommige spinnen laten eierzakken achter in holen onder rotsen, terwijl anderen, zoals wolfspinnen, de kinderkamer met zich meedragen.

Om de meeste (hoewel niet alle) jonge spinnen te verspreiden, reizen ze door naar de toppen van grasbladen te klimmen. hekpalen of struiken, hun buik optillen en zijden draden weggooien. Gevangen door de luchtstromingen, lijken de kleine spinachtigen te vliegen, hoewel spinnen nooit vleugels ontwikkelen. Dit staat bekend als ballonvaren.

Hoe ze groeien

Spinnen groeien door vervelling of vervelling. Tijdens dit proces werpt de spin zijn strakke buitenste lichaamsbedekking – zijn exoskelet – af nadat hij een nieuwe, grotere eronder heeft afgescheiden. Op deze manier ontwikkelen spinnetjes zich geleidelijk tot volwassen dieren. Sommige hebben eigenaardige kleurpatronen die veranderen naarmate ze volwassen worden. Er zijn maar weinig spinnen die vervellen nadat ze geslachtsrijp zijn geworden, maar sommige, zoals vrouwtjesvogelspin, doen dat.

Alle spinnen vertonen een soortgelijk gedrag voor vervelling. Ze eten niet, worden lusteloos en trekken zich terug in zijden rui-vertrekken in een hol, onder een blad of in een hoek. Het buitenste skelet splitst zich langs de bovenlichaamsdelen en de spin glijdt geleidelijk zijn lichaam en benen uit de oude behuizing, net als het uittrekken van een huiddichte handschoen. Het eigenlijke ruiproces varieert van soort tot soort en kan van minder dan 15 minuten tot een volledige dag duren.Ruige spinnen zijn bijzonder kwetsbaar; ze zijn niet in staat om weg te gaan of terug te vechten omdat ze moeten rusten totdat hun nieuwe exoskeletten hard worden.

Moeilijk te identificeren

Identificatie van spinsoorten is over het algemeen moeilijk voor zowel de beginner als de expert. Spinclassificatie is gebaseerd op externe structuren, waaronder oogopstelling, aantal haren en klauwen op de benen en de gecompliceerde structuur van voortplantingsorganen. Om het gespecialiseerde technische vocabulaire in veel spintoetsen te begrijpen, is vaak de hulp van een arachnoloog vereist. De onderstaande veldvermeldingen zullen u helpen enkele van de meest voorkomende spinnen in Missouri te identificeren.

Uw volgende boswandeling biedt de mogelijkheid om maak kennis met deze interessante wezens, die hun vreselijke reputatie zo niet verdienen. Een spin gedraagt zich tenslotte zoals een spin dat zou doen.

Feiten over spin

Alle spinnen hebben zijden klieren, hoewel ze niet allemaal zijde gebruiken in spinnenwebben.

Wanneer getrokken en uitgerekt vanaf de spindoppen, gelegen aan de achterkant van de buik, stolt de vloeibare zijde tot kleine strengen die zowel sterk als elastisch zijn.

Spinzijde is sterker (grotere treksterkte) dan een draad van staal van hetzelfde gewicht.

Spinnen gebruiken zijde voor het bouwen van een web, voor het vangen van prooien, voor het overbrengen van sperma, voor het bekleden van winterslaap-, rui- of woonkamers en voor het maken van eierkokers, voor draglines en paringsdokken.

De meeste spinnetjes gebruiken zijde voor reizen door de wind.

Spinnenbeten

Veel mensen zijn bang voor de gedachte aan een spinnenbeet, maar weinigen in de Verenigde Staten worden gebeten door spinnen en nog minder sterven aan hen. Relatief weinig spinnen zijn in staat de menselijke huid te doorboren. Hoewel het waar is dat alle Missouri-spinnen gif hebben, varieert de toxiciteit per soort. Het meeste spinnengif is onschadelijk voor mensen, maar kan tijdelijke huidverkleuring, irritatie of zwelling veroorzaken, net als een muggenbeet. Grote spinnen kunnen een pijnlijke beet toebrengen, maar doen dit zelden tenzij ze consequent worden geprovoceerd. Spinnen vluchten over het algemeen op basis van menselijke benadering, in tegenstelling tot de verhalen van sciencefictionschrijvers.

Van de twee potentieel schadelijke spinnen die in Missouri worden gevonden, is de kans groter dat je de bruine kluizenaar tegenkomt dan de zwarte weduwe. Beide kunnen beten veroorzaken die ernstige pijn en infectie kunnen veroorzaken. Sterfgevallen als gevolg van beten van een zwarte weduwe zijn uiterst zeldzaam en het is niet bewezen dat sterfgevallen worden veroorzaakt door bruine kluizenaarsbeten. Sterfgevallen die aan spinnen worden toegeschreven, komen meestal voor bij personen met een extreme allergische reactie of immuundeficiëntie op het gif van de spin.

Hoewel de kans om door een giftige spin te worden gebeten extreem klein is, kunt u de kans verkleinen. door het volgende in acht te nemen:

• Blijf uit de buurt van gebieden waar zwarte weduwe of bruine kluizenaarsspinnen zich concentreren. De weduwe maakt vaak verwarde webben rond bijgebouwen, opslageenheden, oude boomstammen of hutten die zich niet in regelmatig gebruik.
• Houd kelders, kamers en kasten zo schoon en opgeruimd mogelijk. Deze spinnen blijven meestal niet in een constant verstoorde ruimte. Deze regel kan een krachtige stimulans zijn voor kinderen om hun kamers.
• Schud kleding, dekens, handdoeken en dergelijke als ze in een gebied zijn gebleven waar deze spinnen kunnen worden gevonden.
• Let goed op voordat je je handen in een stuk hout steekt stapel, raamopening, onder stenen of in weinig gebruikte kasten of laden.
• Professi Er kunnen alleen ongediertebestrijdingsmiddelen en sprays worden gebruikt, maar deze zijn vaak duur en meestal niet succesvol. De spinnen zijn vasthoudend en niet erg gevoelig voor insecticiden.
• Zoek medische hulp als je vermoedt dat een bruine kluizenaar of zwarte weduwespin je heeft gebeten. Bij de meeste spinnenbeten weten de slachtoffers echter niet eens dat ze zijn gebeten. Als ze het wel opmerken, schrijven ze de plek vaak toe aan een krasje of splinter.

Spinnen verzamelen

Spinnen verzamelen is een goede manier om ze beter te leren kennen en waarderen. hen meer. Als je met een camera jaagt, kun je prachtige foto’s maken van deze kleurrijke en ongewone wezens.

Veel spinnen zijn ’s nachts actief en je kunt ze vinden door met een zaklamp in de vegetatie te schijnen. Wolfspinnenogen reflecteren licht, waardoor een nachtweide lijkt te twinkelen.

Je kunt gemakkelijk spinnen vangen met een kleine glazen pot. Je kunt ook een kussensloop of canvasnet gebruiken om vegetatie schoon te vegen, of om onder struiken te plaatsen terwijl je ze schudt.

Voor wetenschappelijk, school- of persoonlijk onderzoek is het soms nodig om specimens te bewaren in 70 procent ethyl- of Schoonmaakalcohol. Als u dergelijke onderzoeken uitvoert, vergeet dan niet om de locatie van de spin (op planten, rotsen, aarde, enz.), De gewoonten, het uiterlijk en de kleur voorafgaand aan het vangen zorgvuldig te noteren, en alle verdere informatie die u kan helpen om uw exemplaar te identificeren. Bedenk dat, hoewel specifieke identificatie van spinnen moeilijk kan zijn, de brede categorieën gemakkelijker te onderscheiden zijn.

Spinnen wonen al 400 miljoen jaar op aarde. Primitieve spinnen die bewaard zijn gebleven in barnsteen lijken opmerkelijk veel op onze huidige soort. Of het vooruitzicht om deze achtpotige wezens te observeren je nu opwindt of niet, één ding is zeker: spinnen zijn er om te blijven.