Het leven zou oneindig gelukkiger zijn als we maar op 80-jarige leeftijd konden worden geboren en geleidelijk de 18 zouden naderen. – Mark Twain

Eeuwenlang de zoektocht naar de eeuwige jeugd of langwerpig leven is een frequent onderwerp geweest van verschillende mythen en legendes van over de hele wereld. Een van de vroegste verslagen is van de Griekse historicus Herodotus in de 5e eeuw voor Christus, toen hij schreef over een fontein van de jeugd in het land van Macrobians, waardoor de mensen in de regio een uitzonderlijk lange levensduur hebben. Alexander de Grote zocht naar de fontein van de jeugd in de 4e eeuw na Christus en zou een genezende ‘rivier van het paradijs’ zijn tegengekomen en de legendarische koning Prester John beweerde dat hij regeerde over een land dat een fontein van jeugd had tijdens de vroege kruistochten van de 11e en 12e eeuw na Christus. In Japan waren verhalen over warmwaterbronnen die wonden konden helen en de jeugd konden herstellen ook vaak voor en zijn dat nog steeds. Soortgelijke verhalen waren prominent aanwezig onder de Caribische mensen in het begin van de 16e eeuw, die spraken over herstellende krachten van het water in het mythische land Bimini. Soortgelijke legendes zijn gevonden op de Canarische Eilanden, Polynesië en Engeland.

Op basis van deze vele legendes hebben ontdekkingsreizigers en avonturiers lang gezocht naar de ongrijpbare Fontein van de Jeugd of in ieder geval een remedie tegen veroudering, die meestal werd geassocieerd met magische wateren. Deze wateren waren niet noodzakelijk een fontein, maar zouden een rivier, een bron of een andere waterbron kunnen zijn waarvan werd gezegd dat ze het verouderingsprobleem omkeerde. ziekte stoppen en genezen als je er in drinkt of erin baadt.

De naam die het nauwst verband houdt met de zoektocht naar een fontein van de jeugd is de 16e-eeuwse Spaanse ontdekkingsreiziger Juan Ponce de Leon, die naar verluidt dacht dat hij in Florida zou worden gevonden.

In 1493, Ponce de Leon zeilde met Christoffel Columbus op de tweede reis van Columbus naar Amerika. Hij en zijn gezin vestigden zich op een eiland in het Caribisch gebied genaamd Hispaniola (Dominicaanse Republiek). Hij werd militair commandant op deze post en werd benoemd tot plaatsvervangend gouverneur. In 1505 hielp hij een Taino-opstand op Hispaniola neer te slaan en als beloning kreeg hij een provinciaal gouverneurschap en honderden hectares land, waar hij gedwongen Indiase arbeid gebruikte om gewassen en vee te verbouwen.

In 1506, hij ontdekte een nabijgelegen eiland genaamd Borinquen en daar vond hij grote hoeveelheden goud. Hij keerde in 1508 terug naar het eiland op bevel van de koning van Spanje om het te verkennen en te koloniseren. Hij hernoemde het eiland Puerto Rico en werd gedurende twee jaar gouverneur van het eiland totdat de koning hem verving door de zoon van Columbus, Diego.

Gekwetst door de actie van de koning zeilde Ponce de Leon opnieuw, dit keer naar het noorden door de Bahama’s op weg naar Florida. Hij was op zoek naar nieuwe landen en schatten. Hij had naar verluidt ook gehoord van een mythische fontein van de jeugd. Indianen spraken over een legendarische, magische bron waarvan men dacht dat het water oudere mensen weer jong zou maken. Ponce de León verkende veel gebieden, waaronder de Bahama’s en Bimini, voor zowel goud als de mythische fontein, maar hij vond geen van beide. Begin april 1513 landden zijn schepen op de oostkust van Florida nabij het huidige St. Augustine. Hij claimde het gebied voor Spanje en noemde het La Florida of ‘plaats van bloemen’. Daarna vervolgde hij zijn verkenning van de kust, baant zich een weg naar beneden door de Florida Keys en de westkust op, waar hij schermutselingen voerde met Indianen. Hij begon toen naar Puerto Rico te reizen, waar hij naar verluidt de Golfstroom ontdekte.

Hij zou terugkeren naar Spanje en op 27 september 1514 door de koning tot kapitein-generaal worden benoemd. Zijn laatste expeditie was op zoek naar het eiland Bimini in 1521. Zijn troepenmacht van 200 man landde op de westkust van Florida. , maar werden opgewacht door Indiaanse krijgers, die veel van de mannen met pijlen verwondden, waaronder Ponce de Leon. Hij stierf later in juli 1521 in Havana, Cuba aan deze wond. Hij wordt begraven in San Juan, Puerto Rico. p>

Hoewel de legende blijft bestaan dat deze reizen werden gemaakt in een poging om de Fontein van de Jeugd te vinden, maken de documenten en brieven van De Leons geen melding van een dergelijke fontein of een zoektocht naar magische wateren. Het was pas later dat schrijvers begonnen om Juan Ponce de Leon te verbinden met de ongrijpbare Fountain of Youth. In plaats daarvan de documentatie richt zich op kolonisatie, de verspreiding van het christendom en het bepalen of Florida een eiland of een schiereiland was. Historici zijn van mening dat de Leon veel meer geïnteresseerd was in het zoeken naar eilanden, zodat hij een ander winstgevend gouverneurschap zou kunnen krijgen.

Hoewel er geen bewijs is, hebben historici Ponce de León lang in verband gebracht met de Fontein van de Jeugd, te beginnen kort na zijn dood.In 1535 beschuldigde Gonzalo Fernández de Oviedo y Valdés, een Spaanse historicus en schrijver, Ponce de León ervan de fontein te zoeken om zijn seksuele impotentie te genezen. Dit was echter hoogst onwaarschijnlijk, aangezien de Leon meerdere kinderen had verwekt en ten tijde van zijn eerste expeditie nog geen 40 jaar oud was. Terwijl een paar historici uit die tijd zijn zoektocht naar de Fountain of Youth betwistten, namen anderen snel de vermeende zoektocht van De Leon over en zetten de legende voort.

Toen de Spanjaarden Florida in 1819 aan de Verenigde Staten afstaan schrijvers namen deel aan het voortzetten van de legende en het opbouwen van de naam van Ponce de León. Aan het begin van de 20e eeuw werd een standbeeld van de Leon op het centrale plein van St. Augustine geplaatst en een nabijgelegen toeristische attractie deed zich voor als de eigenlijke Fontein van de Jeugd. Tot op de dag van vandaag stellen talrijke bronnen nog steeds dat het voornaamste doel van De Leon was het vinden van de magische wateren.

Tegenwoordig ontmoeten legendes de geschiedenis in het Fountain of Youth Archaeological Park, waar elk jaar duizenden bezoekers komen om het naar zwavel ruikende water te proeven. Gelegen in het gebied dat voor het eerst werd verkend door Juan Ponce de Leon in 1513 en bewoond door Pedro Menendez de Aviles in 1565, omvat een coquina-gebouw een bron die voor het eerst werd geregistreerd in een 17e-eeuwse Spaanse landtoelage. Met gesigneerde gastenboeken die teruggaan tot 1868, is de Fountain of Youth de oudste attractie in Florida. De lente komt rechtstreeks voort uit de Floridiaanse watervoerende laag, die onder de grond ligt onder een groot deel van Noord-Florida. Het water bevat meer dan 30 mineralen en velen geloven dat het gezonde eigenschappen heeft.

De eerste archeologische opgravingen bij de Fountain of Youth werden uitgevoerd door het Smithsonian Institution in 1934, die een groot aantal gekerstende Timucua Indiase graven vond. Deze begrafenissen wezen uiteindelijk op het park als de locatie van de eerste christelijke missie in de Verenigde Staten, de missie van Nombre de Dios genaamd, die in 1587 door franciscaner monniken was opgericht. In de daaropvolgende decennia zijn items opgegraven die het park positief identificeren. als de locatie van Pedro Menéndez de Avilés ‘1565 nederzetting van St. Augustine, de oudste continu bewoonde Europese nederzetting in Noord-Amerika. Het park vertoont momenteel inheemse en koloniale artefacten om het Timucua- en Spaanse erfgoed van St. Augustine te vieren.

Samengesteld door Kathy Weiser / Legends of America, bijgewerkt in mei 2017.

Zie ook:

St. Augustine, Florida – oudste stad in de VS

Haunted St. Augustine

Juan Ponce de Leon – Spaanse ontdekkingsreiziger

Meer: folklore & Bijgeloof in Amerika