Ishtar, (Akkadisch), Sumerische Inanna, in Mesopotamische religie, godin van oorlog en seksuele liefde. Ishtar is de Akkadische tegenhanger van de West-Semitische godin Astarte. Inanna, een belangrijke godin in het Sumerische pantheon, werd geïdentificeerd met Ishtar, maar het is onzeker of Inanna ook van Semitische oorsprong is en of, wat waarschijnlijker is, haar gelijkenis met Ishtar ervoor zorgde dat de twee werden geïdentificeerd. In de figuur van Inanna lijken verschillende tradities te zijn gecombineerd: ze is soms de dochter van de hemelgod An, soms zijn vrouw; in andere mythen is ze de dochter van Nanna, de god van de maan, of van de windgod, Enlil. In haar vroegste manifestaties werd ze geassocieerd met de voorraadschuur en dus gepersonifieerd als de godin van dadels, wol, vlees en graan; de poorten van het pakhuis waren haar embleem. Ze was ook de godin van regen en onweersbuien – wat leidde tot haar associatie met An, de hemelgod – en werd vaak afgebeeld met de leeuw, wiens gebrul op donder leek. De macht die haar in de oorlog wordt toegeschreven, is mogelijk voortgekomen uit haar verband met stormen. Inanna was ook een vruchtbaarheidsfiguur, en, als godin van het voorraadschuur en de bruid van de god Dumuzi-Amaushumgalana, die de groei en vruchtbaarheid van de dadelpalm vertegenwoordigde, werd ze gekarakteriseerd als jong, mooi en impulsief – nooit als helpster of moeder. Ze wordt soms de Lady of the Date Clusters genoemd.

Ishtars primaire erfenis uit de Sumerische traditie is de rol van vruchtbaarheidsfiguur; ze evolueerde echter tot een complexer personage, in mythen omgeven door dood en rampspoed, een godin met tegenstrijdige connotaties en krachten – vuur en vuur blussen, vreugde en tranen, eerlijk spel en vijandschap. De Akkadische Ishtar is ook, in grotere mate, een astrale godheid, geassocieerd met de planeet Venus. Met Shamash, de zonnegod, en Sin, de maangod, vormt ze een secundaire astrale triade. In deze manifestatie is haar symbool een ster met 6, 8 of 16 stralen binnen een cirkel. Als godin van Venus, genoot van lichamelijke liefde, was Ishtar de beschermster van prostituees en de patrones van het bierhuis. Een deel van haar cultusaanbidding omvatte waarschijnlijk tempelprostitutie. Haar populariteit was universeel in het oude Midden-Oosten, en in veel centra van aanbidding heeft ze waarschijnlijk talloze lokale godinnen ondergebracht. In een latere mythe stond ze bekend als de koningin van het universum en nam ze de krachten over van An, Enlil en Enki.