Een gezonde verbinding tussen tandvlees en tanden kan u helpen uw natuurlijke glimlach voor het leven te behouden

Parodontitis (tandvlees) treft miljoenen mensen over de hele wereld. Het is de belangrijkste oorzaak van tandverlies bij volwassenen en is in verband gebracht met tal van andere aandoeningen, zoals diabetes, hartaandoeningen en problemen tijdens de zwangerschap. Bijna de helft van de volwassenen van 30 jaar en ouder heeft een zekere mate van tandvleesaandoeningen, en het percentage neemt toe met de leeftijd. Omdat de symptomen echter heel subtiel kunnen zijn, realiseren velen zich pas dat ze tandvleesaandoeningen hebben, totdat het een ernstige tol begint te eisen. Gezond tandvlees is essentieel voor een mooie glimlach en voor de algehele mondgezondheid – maar als het tandvlees niet gezond is, ze zien er niet alleen minder aantrekkelijk uit, maar kunnen ook hun hechting aan de tanden verliezen.

Een van de belangrijkste tekenen van tandvleesaandoeningen is de aanwezigheid van parodontale (“peri” – rond; “odont” – tand ) zakken – dat wil zeggen ruimtes rond de tanden, onder de tandvleesrand, die geïnfecteerd zijn geraakt. Zakken bieden een ideale omgeving voor bacteriën om te groeien en kunnen infectie verspreiden naar de structuren die de tanden in de mond verankeren. Hoewel parodontale pockets zijn onzichtbaar voor het oog, kunnen ze worden gedetecteerd tijdens een mondeling onderzoek, wanneer de ruimte tussen het tandvlees en de tanden wordt gemeten.

Tijdens een uitgebreid onderzoek kan uw tandarts of mondhygiënist uw tandvlees onderzoeken en getallen aflezen zoals “drie-twee-drie … vier-drie-drie …” Deze cijfers geven aan waar Er zijn parodontale pockets aanwezig, en hoe diep ze zijn. Bij elkaar genomen kunnen ze uw tandarts een nauwkeurig beeld geven van de gezondheid van uw tandvlees.

Parodontale sonde
Klik om te vergroten

De anatomie van een parodontale pocket

Zelfs bij gezond tandvlees hecht de bovenkant van het tandvlees niet direct aan de tand. In plaats daarvan is er een kleine ruimte tussen de tand en het tandvlees, een sulcus genaamd. Bacteriën en voedseldeeltjes kunnen zich in de sulcus verzamelen, maar worden voor het grootste deel verwijderd door te poetsen en te flossen. Een tandenborstel reikt echter over het algemeen niet meer dan 2-3 millimeter (ongeveer een tiende van een inch) onder de tandvleesrand. Als de sulcus dieper is, kunnen bacteriën en voedselresten zich onder het tandvlees ophopen en ontstekingen en zwellingen veroorzaken. Wanneer tandvleesweefsel begint te scheiden of weg te trekken van de tanden, laat het een grotere ruimte tussen de tand en het tandvlees over waar schadelijke bacteriën kunnen gedijen.

Op dit punt wordt de ruimte een “zak” genoemd. Er is sprake van een ontsteking en de eens zo gezonde sulcus is dieper geworden omdat hij ziek is. Als bacteriën in de pocket ongestoord blijven, zullen ze zich daar blijven ophopen, waardoor de aanhechting van bot en tandvlees onder de tandvleesrand verder verloren gaat en uiteindelijk de structuren die de tanden op hun plaats houden eroderen.

Hoe tandvlees Ziekte vordert

Het vroege stadium van tandvleesaandoeningen wordt gingivitis of “ontsteking van het tandvlees” genoemd. Hier hoopt zich tandplak op rond de tandvleesrand, raakt het tandvlees ontstoken en kan het gaan zwellen. Er is geen botverlies bij gingivitis – en gelukkig kan deze veel voorkomende vorm van tandvleesaandoeningen bijna altijd worden teruggedraaid met een goede mondhygiëne en regelmatige professionele reiniging. Onbehandeld, kan gingivitis evolueren naar een ernstiger stadium van tandvleesaandoeningen, parodontitis genaamd. Parodontitis veroorzaakt schade aan de weefsels rondom de tanden, inclusief botten, parodontale ligamenten en het tandvlees.

Hoewel velen denken dat tanden direct worden ondersteund door botten in de kaak, is de werkelijke anatomie complexer. Tanden worden feitelijk op hun plaats gehouden door duizenden kleine vezels die de wortel van de tand met het bot verbinden. Deze vezels kunnen worden beschadigd of vernietigd door bacteriële infecties die het gevolg zijn van onbehandelde parodontitis. In het geval van parodontitis zorgen pockets ervoor dat de infectie zich verspreidt, wat resulteert in botverlies onder het tandvlees. Dit zijn het soort ‘diepe zakken’ dat niemand wil, dus het is belangrijk om ze te diagnosticeren en te behandelen voordat ze de integriteit van de structuren die de tanden ondersteunen bedreigen – of zelfs tandverlies veroorzaken.

Stadia van parodontale aandoeningen
Klik om te vergroten

Wat zit er in een Aantal?

Om de gezondheid van uw tandvlees te controleren, gebruikt uw tandarts een speciaal hulpmiddel, een parodontale sonde genaamd, een klein handinstrument dat de opening meet waar de tand het tandvlees ontmoet. Tijdens het parodontale onderzoek steekt de tandarts de sonde voorzichtig tussen de tand en het tandvlees en meet vervolgens vanaf de bovenkant van het tandvlees tot aan de onderkant van de sulcus of pocket. Rond elke tand worden zes metingen in millimeters uitgevoerd: drie aan de buitenzijde (lip) en drie aan de binnenzijde (tong). Deze metingen worden geregistreerd en kunnen worden gebruikt om veranderingen in uw parodontale gezondheid in de loop van de tijd te volgen.

Klik om te vergroten

Afmetingen variërend van 1 mm tot 3 mm duiden doorgaans op een normale, gezonde aanhechting van het tandvlees rond de tand. Een goede pasvorm tussen tand en tandvlees (niet meer dan 3 mm) maakt het gemakkelijker om tandplakbacteriën van onder de tandvleesrand te verwijderen, waar het de hechting van tandvlees aan de tand kan beïnvloeden. Elke ruimte van meer dan 3 mm diep kan duiden op tandvleesaandoeningen, vooral als het tandvlees bloedt. Grotere aantallen (meestal variërend van 5 tot 12 mm) wijzen op de aanwezigheid van parodontale pockets, die het voor een persoon moeilijker maken om plaque effectief te bestrijden met mondhygiëne thuis. In de meeste gevallen geldt: hoe groter het aantal, hoe meer botverlies er is en hoe moeilijker het is om tanden en tandvlees gezond te houden.

Alle zakken zijn niet gelijk

A 4 mm-meting is vaak de scheidslijn tussen een normale sulcus en een parodontale pocket. Hoewel de pocketdiepte aanzienlijk is, moet bij het diagnosticeren van tandvleesaandoeningen rekening worden gehouden met andere factoren. Zelfs een milde tandvleesaandoening (gingivitis), waarbij de ontsteking zich niet buiten het tandvlees heeft verspreid, kan bijvoorbeeld tot een hogere waarde leiden. Dit kan gebeuren wanneer een ontsteking ervoor zorgt dat het tandvlees opgezwollen raakt, waardoor de afmeting tussen de onderkant van de sulcus en de bovenkant van het tandvlees groter wordt.

In de aanwezigheid van andere tekenen, zoals bloedend tandvlees, kan een afmeting van 4 mm heel goed duiden op een parodontale pocket.

In de aanwezigheid van andere tekenen, zoals bloedend tandvlees, kan een afmeting van 4 mm heel goed duiden op een parodontale pocket. Uw tandarts kan een gezonde ruimte van 4 mm echter als een sulcus beschouwen, zolang er geen bloeding aanwezig is. Aan de andere kant kan zelfs een normale meting, zoals een ruimte van 3 mm, als een pocket worden beschouwd als er sprake is van ontsteking, bloeding en tandsteen.

Behandeling van parodontale pockets

Aangezien elke parodontale pocket is anders, specifieke behandelingsaanbevelingen zullen afhangen van de diepte en vorm van de pocket en of de ontsteking beperkt is tot het tandvleesweefsel, of dat het zich heeft verspreid naar het bot dat eronder ligt. Uw tandarts wil mogelijk röntgenfoto’s maken om te bepalen of er sprake is van botverlies rond de tanden, en in welke mate.

Het verwijderen van tandplakbacteriën (ook wel biofilm genoemd) en tandsteen is de eerste stap om te voorkomen dat tandvleesaandoeningen erger worden. In het geval van ontstoken tandvlees zonder botverlies, kan zelfs een pocketdiepte van 4 mm of 5 mm worden behandeld met professionele reinigingen om de oorzaken van de ontsteking te verwijderen, samen met een verbeterd mondverzorgingsregime thuis. Dit omvat waarschijnlijk ten minste: uw tanden twee keer per dag poetsen met een zachte tandenborstel en fluoridetandpasta; dagelijks flossen om tandplak tussen de tanden te verwijderen waar uw penseel niet bij kan; en gebruik een mondspoeling als dit wordt aanbevolen door uw tandarts.

Als er een ernstigere parodontitis aanwezig is, kan een procedure genaamd scaling en rootplaning Deze grondige reinigingsprocedure verwijdert niet alleen de tandplak en tandsteen, maar maakt ook het worteloppervlak glad zodat het tandvlees weer aan de tand kan hechten, waardoor de pocket kleiner wordt.

Soms kunnen antibiotica worden gebruikt om ontstekingen en helpt bacteriën onder de tandvleesrand onder controle te houden. Antibiotica kunnen in pilvorm worden gegeven, maar worden meestal rechtstreeks in de parodontale pocket aangebracht.

Als een pocket te diep is om met niet-chirurgische ingrepen te worden behandeld kan een operatie worden aanbevolen om de pocket te verkleinen. Deze procedure wordt vaak uitgevoerd door een parodontoloog – een tandarts die gespecialiseerd is in de behandeling van het tandvlees en andere ondersteunende structuren van de tanden – en kan worden uitgevoerd met standaard chirurgisch gereedschap of met laser instrumenten.

Wat u kunt doen

Hoewel tandvleesaandoeningen een van de meest voorkomende gezondheidsproblemen over de hele wereld zijn, is het grotendeels te voorkomen met een goede mondhygiëne: dat betekent twee minuten per dag, en elke dag één keer per dag flossen. En gelukkig kan tandvleesaandoening in veel gevallen worden teruggedraaid als ze vroegtijdig worden opgemerkt. Maar als dit niet wordt gecontroleerd, kan parodontitis leiden tot verlies van tanden en andere negatieve gezondheidsresultaten. Parodontale pockets zijn een van de belangrijkste tekenen van tandvleesaandoeningen. Hoewel u ze niet kunt zien, kan uw tandarts ze tijdens een regulier onderzoek detecteren en een behandeling aanbieden voordat de pockets verder groeien.

U kunt een sleutelrol spelen in uw eigen mondgezondheid door regelmatig tandartsbezoeken en poetsbeurten, stoppen met slechte gewoontes zoals roken of het drinken van suikerhoudende frisdrank, en thuis een goede mondhygiëne oefenen. Uw tanden en tandvlees gezond houden is de beste manier om ervoor te zorgen dat u jarenlang een stralende lach zult hebben. Als u vragen heeft over hoe u uw mondhygiëne op peil kunt houden, vraag dan uw tandarts om advies.