Darmkanker is een van de meest voorkomende – en te voorkomen – kankers: elk jaar wordt in de VS ongeveer 140.000 mensen gediagnosticeerd met darmkanker en meer dan 50.000 mensen sterven jaarlijks aan de ziekte. Dit maakt het de op twee na belangrijkste doodsoorzaak door kanker in de VS.

U moet dus bekend zijn met colonoscopie (als u dat nog niet bent). Dat is de test waarbij een arts een flexibele buis door het rectum in de dikke darm om poliepen, tumoren of andere problemen te zoeken. Hoe vreselijk het ook mag klinken, het wordt meestal goed verdragen: je bent verdoofd voor de procedure en vaak herinneren mensen zich niet eens meer dat je het hebt gehad. We hebben geluk dat we zo’n goede screeningstest voor darmkanker hebben – colonoscopie kan detecteert niet alleen tumoren terwijl ze ‘opnieuw te genezen zijn, maar het kan ook precancereuze poliepen identificeren die kunnen worden verwijderd voordat ze kanker worden.

Voor mensen met een gemiddeld risico op darmkanker wordt colonoscopie meestal aanbevolen als screeningstest bij leeftijd 50 (of leeftijd 45, volgens de American Cancer Society). Het moet daarna om de 10 jaar worden herhaald tot de leeftijd van 75 jaar. Het wordt vaak aanbevolen voor jongere mensen of vaker voor degenen die bloed in hun ontlasting opmerken, onverklaarbare bloedarmoede hebben of een verandering in de stoelgang, een sterke familiegeschiedenis van darmkanker of andere risicofactoren voor de ziekte hebben.

Hoewel de test enkele risico’s met zich meebrengt (zoals pijn, bloeding of zelfs perforatie), ernstige complicaties zijn vrij zeldzaam. Ondanks het overtuigende bewijs van de voordelen en een laag risico van de procedure, slechts 2/3 van de in aanmerking komende volwassenen in de VS hebben de test.

Wat gaat u leren?

Er wordt veel geschreven over “de voorbereiding” voor colonoscopie (om de dikke darm schoon te maken zodat de binnenkant duidelijk kan worden bekeken) en de procedure zelf, maar er wordt minder geschreven over wat de resultaten kunnen betekenen. Als screeningstest wordt het meestal gedaan om darmkanker of precancereuze poliepen te vinden. Maar vaak wordt geen van beide gevonden; in plaats daarvan kunnen andere, mogelijk verwarrende of verrassende bevindingen worden ontdekt.

Hier is een inleiding over wat uw colonoscopie kan onthullen:

• Normale bevindingen – Dit is wat iedereen hoopt te horen! Als er geen afwijkingen worden ontdekt, wordt een volwassene met een gemiddeld risico op darmkanker over het algemeen geadviseerd om een colonoscopie te herhalen van 10 jaar tot de leeftijd van 75 jaar.
• Aambeien – Dit zijn klonten aderen nabij het oppervlak van de bekleding van de rectum. Hoewel ze pijn, jeuk of bloeding kunnen veroorzaken (vooral als ze opzwellen of “oplaaien”), veroorzaken ze vaak helemaal geen problemen. Wanneer ze symptomen veroorzaken, zijn ze meestal meer een ergernis dan een gevaar. Gelukkig kan zwelling van aambeien vaak worden voorkomen en effectief worden behandeld.
• Diverticulaire ziekte – Deze term verwijst naar de aanwezigheid van uitstulpingen in de dikke darm waar een zwakte in de spierwand naar buiten puilt. Hoewel ongeveer de helft van de volwassenen ze heeft, veroorzaken de meeste geen symptomen of problemen. Wanneer ze problemen veroorzaken – bloeding of infectie met ontsteking (diverticulitis) – is een snelle behandeling meestal effectief. waarbij diverticulitis een scheur of gat in de dikke darm veroorzaakt, is de ernstigste complicatie; een operatie kan nodig zijn.
• Darmpoliepen – Dit zijn weefselgroei van het slijmvlies van de dikke darm. Er zijn twee soorten poliepen:
  • Goedaardig – Deze worden niet kwaadaardig en omvatten “hyperplastische” en “inflammatoire” poliepen die gewoonlijk geen behandeling behoeven.
  • Neoplastisch – Deze omvatten adenocarcinoom (darmkanker) en aden oma’s, die precancereus zijn. Hoe meer adenomen u heeft en hoe groter ze zijn, hoe groter het risico dat een of meer van hen kankerweefsel bevatten of zich ontwikkelen tot darmkanker.

Hoewel kleine poliepen vaak kunnen worden verwijderd tijdens colonoscopie, kan een operatie nodig zijn voor grotere. Risicofactoren voor dikkedarmpoliepen zijn vergelijkbaar met die voor dikkedarmkanker, waaronder gevorderde leeftijd, familiegeschiedenis van poliepen of kanker, een dieet rijk aan rood vlees of een voorgeschiedenis van inflammatoire darmaandoeningen.

• Ontsteking en ulceratie – Het slijmvlies van de dikke darm kan om vele redenen geïrriteerd, ontstoken en verzweerd zijn, waaronder infectie, medicijnen (zoals niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen of NSAID’s), inflammatoire darmaandoeningen (zoals de ziekte van Crohn en ulceratieve colitis) en kanker.
• Bloeding – Soms wordt er bloed gezien in de dikke darm; een zoektocht naar de bron kan een tumor, een zweer of een abnormale verzameling bloedvaten (een arterioveneuze misvorming of AVM ), maar vaak kan een bron niet worden vastgesteld tijdens een colonoscopie en kunnen aanvullende tests nodig zijn.

Andere, minder vaak voorkomende bevindingen zijn onder meer een ‘vreemd lichaam’ (zoals wanneer een kind speelgoed inslikt) of een fistel (een abnormale verbinding tussen de dikke darm en een ander deel van het darmkanaal of ander orgaan).

Wanneer zijn de resultaten beschikbaar?

Enkele bevindingen van een colonoscopie zijn meteen bekend. Als alles er bijvoorbeeld normaal uitziet en er geen biopsieën worden genomen, kan de arts u meteen vertellen dat de colonoscopie normaal was. Als een poliep wordt verwijderd of een monster van de dikke darmwand wordt verwijderd (een colonbiopsie), kan het een paar dagen (of langer) duren om erachter te komen dat kanker, een adenoom of een andere bevinding is ontdekt. Aangezien een kalmeringsmiddel gewoonlijk wordt gegeven vóór een colonoscopie, kunnen de resultaten schriftelijk worden verstrekt en later worden besproken, wanneer u “meer wakker en alert bent.

Waar het op neerkomt

Als uw arts u dit aanbeveelt. een colonoscopie, praat over de risico’s en voordelen van de test, hoe u zich erop voorbereidt, hoe het wordt gedaan en wat de resultaten kunnen betekenen. Hoewel er andere tests beschikbaar zijn om op darmkanker te screenen, hebben deze aanzienlijke beperkingen in vergelijking met colonoscopie.

De overgrote meerderheid van de mensen die een colonoscopie ondergaan, zegt dat zich zorgen maken over het vooraf innemen van de laxeermiddelen het ergste zijn. Gezien alle informatie die deze test kan bieden en hoe deze daadwerkelijk darmkanker kan voorkomen (door het verwijderen van precancereuze poliepen), is dit een van de allerbeste screeningstests die we hebben.

– Robert H. Shmerling, MD

Disclaimer:
Als service aan onze lezers biedt Harvard Health Publishing toegang tot onze bibliotheek met gearchiveerde inhoud. Noteer de datum van de laatste herziening of update op alle artikelen. Inhoud op deze site, ongeacht de datum, mag nooit worden gebruikt als vervanging voor direct medisch advies van uw arts of een andere gekwalificeerde arts.