Wild ??? Ik zou zeggen “MILD”. En tegen welke gast dan ook die baat heeft gehad bij het noemen van deze verkeerde informatie in de Post, ik wens je alleen een goede gezondheid, geluk en een lang leven om te genieten van de vriendelijkheid van vreemden en shit over anderen te praten. # reallyqueen?

Een foto geplaatst door Marc Jacobs (@themarcjacobs) op 26 oktober 2015 om 9 uur : 23pm PDT

New York City’s laatste geweldige lokale roddelartikel, het “Page Six Team” -gedefinieerde verhaal “Marc Jacobs organiseert een wild, 10-persoons orgie, “levert echt de goederen recht in de kop. Tien mannen! Een orgie, het lijkt veilig om te zeggen, is zeker een orgie als het dubbele cijfers bevat. Maar dat zijn niet de feiten: de cijfers in deze orgie waren minimaal elf , aangezien de tekst duidelijk aangeeft dat “de enige ontwerper in het weekend een orgie organiseerde met maximaal 10 mensen, die hij uitnodigde via Grindr.” Zegenen! Dat is zoveel werk op een klein iPhone-toetsenbord.

Waar stopt en begint een orgie? Twee is een dekking en drie is een drieweg. Omdat vier een fourgy is, zou je denken dat vijf logischerwijs een orgie is, maar nee, vijf zijn twee koppels die steeds vergeten dat de griezelige man hem in de hoek ronddraait. Zes is een ongeluk, je hebt niet genoeg gekregen voor een gangbang, maar je hebt er te veel voor iets onschuldigs en liefs. Zes is walgelijk. Seven is waarschijnlijk een heel milde semi-orgie, een afternoon tea-tijd van groepsseks. Zeven is de orgie van je grootmoeder, beleefd en beheersbaar, met mensen die wegduiken voor traktaties als ze buiten adem raken. Acht is zeker genoeg om je te verstoppen voor iemand met slechte feromonen of grove genitaliën. Maar negen: negen is wanneer we de kale basis van een orgie creëren. De brutale orgie die op het punt staat uit te breken in Hogarth’s The Rake’s Progress heeft er tien aan tafel. Romains de la décadenc van Couture heeft een hele passel, meer dan een dozijn; een Tom of Finland-orgie heeft er nooit minder dan elf. In de Nederlandse gravures voor de Sade’s Juliette uit 1789, lijkt elk paneel steeds meer deelnemers te krijgen, en overal gestrooid zijn hoogst onwaarschijnlijk en McMartin preschool-achtige torenhoge pileups, maar het eindigt, voor zover we kunnen zien, met een zelfs een dozijn. Als je twaalf mensen van elk geslacht hebt, heb je altijd een orgie. En als je je niet helemaal kunt herinneren hoeveel het er waren, ben je zeker onderweg.

In combinatie met een zeer langdurig voortijdig overlijdensbericht voor de carrière van Marc Jacobs dat in het weekend werd gepubliceerd, lijkt de Post proberen de wereld te vertellen dat Jacobs van de wagen af is en terug naar de saus. (“Jacobs is naar verluidt nuchter”, luidt het orgie-item; hij wordt geplaagd door een “mysterie” gaat de overlijdensadvertentie.) Als een procesadvocaat, wanneer de Post naar een mysterie verwijst, hebben ze altijd een antwoord bij de hand.

Jacobs behandelt die tekst niet en doet zichzelf ook geen dienst door agressief terug te klappen naar beide items op Instagram. Maar zou je de wilskracht hebben om je te verzetten? Ik zou het zeker niet doen. Defensiviteit speelt nooit, maar het levert je wel een miljoen reacties op, waarvan de meeste een variatie van “yaassss” en “slayyyy” en verschillende nail-painting + praise-hands emoji-snaren bevatten. Kopen die mensen handtassen? Ik zou zeggen dat ze dat niet doen. Toch denken veel mensen dat als je als een diva leeft, je op de een of andere manier ook niet alleen sterft en bang en spijt hebt in een koude badkamer met een naald in je arm.

Een open brief aan MAUREEN CALLAHAN Meisje, ik denk dat ik je pijn begrijp. Je bent een zieke vrouw. Het moet zo’n triest, onbevredigend en eenzaam bestaan zijn om betaald te worden voor het ‘schrijven’ (ik gebruik de term losjes) van een artikel dat is samengesteld uit informatie die buiten de context staat ‘geschreven’ door andere journalisten gedurende een bepaalde periode, voor verschillende tijdschriften, in verschillende landen. Ik kan me niet eens voorstellen dat je lijden een leven en naam heeft opgebouwd door te werken voor wat de slechtste, meest rommelige en meest onverantwoordelijke ‘kranten’ (LOL) moet zijn! Ik kan me het krachtige en vervullende gevoel voorstellen dat je bij elk moet voelen stuk dat je ‘schrijft’ dat jezelf en je lezers helpt om een beter gevoel over hun leven te krijgen door anderen neer te halen die zo gelukkig zijn dat ze gezegend zijn met een oprechte passie voor creatie. Die creatieve individuen die net als iedereen gevoelens hebben, een seksuele lust, “problemen”, karaktergebreken en professionele ups en downs. Als je een echte schrijver was en niet de parasiet die zich voedt met de successen en mislukkingen van anderen, zou ik dat niet doen schrijf hier mijn gedachten op. Ik heb medelijden met je. Weet alsjeblieft dat je in mijn gebeden bent. Ik hoop dat je ooit iets zult vinden, ergens waar je plezier aan beleeft … en niet ten koste van een ander. Mocht dat moment voor jou gebeuren, doe het dan Ik wil me niet bedanken. Ik wens alleen het beste voor iedereen. Zelfs jij. Oprecht en respectloos, Marc (Jacobs). #lethimwhoiswithoutsincastthefirststone #youwannacomeforme?

Een foto geplaatst door Marc Jacobs (@themarcjacobs) op 26 oktober 2015 om 20:59 uur PDT