Marion deed zijn eerste militaire ervaring op tijdens het vechten tegen de Cherokee-indianen in 1759. Toen, diende als lid van het Provinciaal Congres van South Carolina (1775) en kreeg hij de opdracht tot kapitein. Het was na de overgave van generaal Benjamin Lincoln aan de Britten in Charleston, South Carolina (1780), dat hij wegglipte naar de moerassen, zijn bende guerrillastrijders verzamelde en zijn gewaagde invallen begon te leiden. Marion en zijn ongeregelde troepen versloegen vaak grotere lichamen van Britse troepen door de verrassing en snelheid van hun bewegingen over moerassig terrein. Voor een gewaagde redding van Amerikanen, omringd door de Britten in Parkers Ferry, South Carolina (augustus 1781), ontving Marion de dank van het Congres. Hij werd toen benoemd tot brigadegeneraal en na de oorlog diende hij in de senaat van South Carolina (1782-1790).
