Duodenum – Structuur, functie en rol bij gewichtsverlies

De twaalfvingerige darm ligt aan het begin van de dunne darm. Samen met het jejunum en het ileum vormt het de dunne darm. Het is verbonden met de maag erboven en het jejunum eronder. Wanneer voedsel de twaalfvingerige darm binnenkomt, zijn er meerdere feedbackroutes en zenuwreflexen die van invloed zijn op hoe snel de maag wordt geleegd, evenals op de afscheiding van andere hormonen.

De twaalfvingerige darm als een eerste mengpot

Structuur

De twaalfvingerige darm is kort van lengte, ongeveer 30 cm lang. Het gedeelte dat zich het dichtst bij de maag bevindt, wordt de darmbol genoemd. Dit is een van de meest voorkomende plaatsen waar duodenumzweren voorkomen. Het duodenum eindigt op het punt waar het een abrupte bocht maakt bij het ligament van Trietz, wat ook de overgang markeert naar de rest van de dunne darm.

Rol bij de spijsvertering

Het duodenum speelt een belangrijke rol bij het reguleren van de lediging van maaginhoud in de dunne darm. Wanneer chyme de twaalfvingerige darm binnenkomt, werkt het als een stimulans voor de afgifte van secretine en cholecystokinine die worden afgegeven door de epitheliale celwanden van de twaalfvingerige darm. Dit werkt op zijn beurt als een signaal voor het vrijkomen van gal uit de lever en spijsverteringsenzymen uit de alvleesklier. Zo begint het proces van enzymatische afbraak van voedsel in het duodenum.

De opname van ijzer vindt voornamelijk plaats in het duodenum en het bovenste jejunum. Naast ijzer worden vitamine A en B1, calcium, glycerol, vetzuren, monoglyceriden, aminozuren, monosachariden en disachariden opgenomen in de twaalfvingerige darm.

De reden waarom patiënten die een laparoscopische maagbypass hebben ondergaan, moeten ijzersuppletie nemen is omdat de twaalfvingerige darm tijdens deze procedure ook wordt omzeild.

Duodenum en diabetes type 2

Recent onderzoek wijst op een interessante correlatie tussen een maagbypassoperatie waarbij de twaalfvingerige darm wordt overbrugd en diabetes type 2. Een groot deel van de patiënten, ongeveer 80%, die deze operatie ondergaan, is genezen van de aandoening. Dit leidt tot de hypothese dat er bepaalde chemicaliën vrijkomen door de twaalfvingerige darm die rechtstreeks via het jejunum en het ileum in het lichaam worden opgenomen en dat deze chemicaliën insulineresistentie in het lichaam induceren.

Duodenum en diabetes

De exacte rol van de twaalfvingerige darm bij gewichtsverlies is nog steeds controversieel. Er zijn een aantal onderzoeken die aantonen dat patiënten bij wie de twaalfvingerige darm niet is omzeild, bijvoorbeeld patiënten met een laparoscopische maagband of laparoscopische maagkoker, ook hun diabetes type 2 hebben, zolang ze afvallen. Aan de andere kant zijn er andere artsen die suggereren dat maagbypass moet worden uitgevoerd om diabetes te genezen als primaire bedoeling. Deze grondgedachte is waarom een afslankoperatie nu algemeen metabole chirurgie wordt genoemd.

Het is waarschijnlijk dat het verdwijnen van diabetes iets te maken heeft met zowel gewichtsverlies als een nog onbekende functie van de twaalfvingerige darm. Patiënten die een afslankoperatie hebben ondergaan waarbij hun twaalfvingerige darm werd omzeild, moeten er zeker van zijn dat ze hun dieet en trainingsplannen volgen om er zeker van te zijn dat ze een langdurig resultaat hebben. Het is mogelijk dat als het gewicht wordt herwonnen na een operatie waarbij de twaalfvingerige darm werd overgeslagen, de diabetes ook terug kan komen.

Anatomie

De twaalfvingerige darm bestaat uit vier delen – de eerste of bovendeel is een voortzetting van de duodenale opening van de pylorus. Het tweede deel begint waar de twaalfvingerige darm zijn afdaling begint en is de ingang van het pancreaskanaal en het gemeenschappelijke galkanaal. Het derde deel van de twaalfvingerige darm is horizontaal gepositioneerd. Het vierde of stijgende deel eindigt op het punt waar de twaalfvingerige darm het jejunum ontmoet.

De twaalfvingerige darm wordt door arterieel bloed geleverd door de gastroduodenale en pancreaticoduodenale slagader.

Aandoeningen van de twaalfvingerige darm

De twaalfvingerige darm, een deel van de dunne darm en het maagdarmkanaal, kan door verschillende aandoeningen worden aangetast.

In de twaalfvingerige darm ontstaan de meeste kankers van de dunne darm. Meer specifiek gebeurt dit op het punt waar de gal en de pancreaskanalen in de twaalfvingerige darm terechtkomen.

De ziekte van Crohn treft meestal het onderste deel van de dunne darm. Maar het kan ook de twaalfvingerige darm aantasten. chronische darmontsteking is vaak erfelijk, rectale bloeding, koorts, gewichtsverlies en gewrichtspijn zijn symptomen van deze aandoening.

Maagzweren in de twaalfvingerige darm, hoewel over het algemeen goedaardig, kunnen zeer pijnlijk zijn. Deze worden geassocieerd met de GI die wordt geïnfecteerd door de spiraalvormige bacterie, Helicobacter pylori. De onderliggende oorzaak is de erosie van het slijmvlies van de dunne darm als gevolg van overmatige afscheiding van maagzuur. De pijn begint meestal twee tot drie uur na het eten en kan patiënten ’s nachts wakker houden. Risicofactoren voor zweren in de twaalfvingerige darm zijn onder meer alcohol, roken en bestralingstherapie.