Cro-Magnon man krō-măg´nən, –măn´yən, een vroege Homo sapiens (de soort waartoe de moderne mens behoort) die ongeveer 40.000 jaar geleden leefde. Skeletresten en bijbehorende artefacten van de Aurignacische cultuur werden voor het eerst gevonden in 1868 in Les Eyzies, Dordogne, Frankrijk. Latere ontdekkingen werden gedaan in een aantal grotten in de Dordognevallei, Solutré, en in Spanje, Duitsland en Midden-Europa. De Cro-Magnon-mens was anatomisch identiek aan de moderne mens, maar verschilde significant van de Neanderthalers (zie Neanderthalers), die ongeveer 10.000 jaar na het verschijnen van Aurignacian en andere boven-Paleolithische populaties (bijvoorbeeld de Perigordiaanse cultuur) in het fossiel verdwijnen. De abrupte verdwijning van Neanderthaler-populaties en de bijbehorende Mousteriaanse technologieën, de plotselinge opkomst van moderne Homo sapiens (die eerder in Afrika was ontstaan en naar Europa was gemigreerd) en de bijbehorende technologieën uit het bovenste paleolithicum, en de afwezigheid van anatomische of technologische overgangsvormen hebben ertoe geleid dat velen onderzoekers om te veronderstellen dat Neanderthalers met uitsterven werden bedreigd door concurrentie met Cro-Magnon of verwante populaties. Een grotere taalvaardigheid en culturele verfijning worden vaak gesuggereerd als kenmerken die de competitieve balans doen kantelen ten gunste van groepen uit het hogere paleolithicum. Fijn vervaardigde werktuigen van steen en been, sieraden van schelp en ivoor en polychrome schilderijen op grotmuren getuigen allemaal van de culturele vooruitgang van de Cro-Magnon-mens. Zie menselijke evolutie.