Volgens de United States Tea Association was zwarte thee in 2018 goed voor ongeveer 84% van de theeconsumptie in de VS.
Zwarte thee kan vergelijkbare voordelen hebben als groene thee. In veel onderzoeken is echter specifiek gekeken naar zwarte thee en hoe het oxidatieproces de gezondheid kan beïnvloeden.
Een belangrijk aandachtsgebied is zwarte thee als bron van antioxidanten.
Antioxidanten helpen bestrijding van vrije radicalen. Vrije radicalen zijn onstabiele moleculen in het lichaam die het gevolg zijn van zowel natuurlijke processen als omgevingsfactoren.
Het lichaam kan vrije radicalen verwijderen, maar als er teveel ophopen, kunnen ze cellen in het lichaam beschadigen of veranderen. / p>
Deze veranderingen kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van vele ziekten en aandoeningen, zoals atherosclerose en sommige vormen van kanker.
Antioxidanten kunnen helpen bij het verwijderen van vrije radicalen, en thee is een bron van antioxidanten. Een studie merkt zelfs op dat fenolische verbindingen, die antioxiderende effecten hebben, tot 30% van het droge gewicht van groene en zwarte thee uitmaken.
De antioxidanten in zwarte thee verschillen van die in groene thee, vanwege het oxidatieproces. Groene thee bevat voornamelijk catechines. Tijdens oxidatie worden deze omgezet in thearubigines, theaflavines en flavonolen.
Deze kunnen zwarte thee andere voordelen geven dan groene thee.
Wat zijn antioxidanten en hoe kunnen we hiervan profiteren?
Bescherming tegen atherosclerose
Atherosclerose verwijst naar een opeenhoping van plaque in de wanden van slagaders. Dit kan leiden tot coronaire hartziekte, beroerte en chronische nierziekte. Vrije radicalen kunnen aan deze aandoening bijdragen.
Een hamsteronderzoek uit 2004 suggereerde dat het consumeren van zwarte thee of groene thee met equivalente doses voor mensen de ontwikkeling van atherosclerose zou kunnen voorkomen. Meer onderzoek bij mensen is nodig om dit te bevestigen.
Eén recensie suggereert dat het drinken van drie of meer kopjes thee per dag kan helpen beschermen tegen coronaire hartziekten.
Het is echter belangrijk om op te merken dat zwarte thee cafeïne bevat en dat het drinken van meer dan drie kopjes per dag een aanzienlijke hoeveelheid cafeïne zou bijdragen aan de dagelijkse inname van een persoon.
In 2013 vonden onderzoekers aanwijzingen dat mensen die vier kopjes dronken van zwarte thee of meer per dag had een lager risico op een beroerte.
Lees hier meer over atherosclerose.
Het risico op kanker verlagen
Bevindingen geciteerd door de National Cancer Institute (NCI) suggereren dat de polyfenolen in thee het risico op tumorgroei kunnen verminderen.
Met name zwarte thee kan het risico op huid-, borst-, long- en prostaatkanker helpen verminderen.
Er zijn echter meer studies nodig om te bevestigen of het drinken van thee als onderdeel van het dieet het risico kan helpen verminderen.
Welke invloed kan voeding hebben op kanker? Ontdek het hier.
Verlaging van de bloeddruk
De bevindingen van een onderzoek uit 2015 suggereerden dat zwarte thee de diastolische en systolische bloeddruk kan verlagen.
Ook het consumeren van zwarte thee leek de impact van een vetrijke maaltijd op de bloeddruk te neutraliseren.
Dit voordeel bleef bestaan ondanks het cafeïnegehalte van de thee. Dit was echter een kleine studie met slechts 19 deelnemers, dus grotere studies zijn nodig om deze resultaten te bevestigen.
Lees in dit artikel meer over voedingsmiddelen die de bloeddruk helpen verlagen.
Bescherming tegen diabetes
Sommige onderzoeken hebben gesuggereerd dat het consumeren van thee het risico op diabetes kan helpen verminderen.
In één onderzoek gebruikten mensen met diabetes type 2 verschillende hoeveelheden zwarte thee-extract over een periode van 4 weken. De auteurs concludeerden dat regelmatige consumptie van zwarte thee antioxidatieve en ontstekingsremmende effecten kan hebben voor mensen met deze aandoening.
Voordelen voor andere aandoeningen
Onderzoekers hebben ook ontdekt dat zwarte thee kan helpen de botdichtheid verbeteren, het risico op reumatoïde artritis verkleinen en beschermen tegen de ziekte van Parkinson.
Er zijn echter meer studies nodig om deze bevindingen te bevestigen.