Zoals president Ronald Reagan het destijds verwoordde: “Iedereen in Amerika werd peetvaders en peetmoeders van baby Jessica terwijl dit gaande was.”

Het publiek heeft meer kans om verbinding te maken met een ramp wanneer deze betrekking heeft op de slachtoffers.

Jeff Niederdeppe, universitair hoofddocent communicatie bij Cornell, zei dat de reddingsactie in Thailand veel meer aandacht trok dan de overstromingen die het leven hebben gekost meer dan honderd mensen in Japan de afgelopen dagen.

“De Thaise grotkoffer bevat alle mogelijke elementen van een maximaal boeiend verhaal”, zei professor Niederdeppe. “Je hebt slachtoffers die kinderen zijn. Je hebt helden – Navy SEAL’s die hier zijn om te verkennen en de dag te redden.”

Bovendien, zo stelde hij voor, kan het trage tempo van een reddingsactie bijna oplopen. verslavend.

“Je hebt ook dit langzame, dagelijkse cliffhanger-element in het verhaal”, zei professor Niederdeppe.

Mevr. Morales herinnert zich natuurlijk niets van haar eigen val en redding.

“Ik was pas 18 maanden oud, en ik zat vast in een pijp die maar twintig centimeter in de omtrek was”, zei ze. “Niemand dacht dat ik drie dagen zonder water zou leven.”

Mevr. Morales zei dat ze weet dat de redding haar leven heeft gevormd, maar het is moeilijk om precies te zeggen hoe. “Het had geen invloed op mij zoals het andere mensen beïnvloedde,” zei ze. “Ik heb het meegemaakt, maar ik heb er niet naar gekeken.”