Achtergrond en vroege jaren
Riep de “bard van de democratie” en wordt beschouwd als een van Amerika’s meest invloedrijke dichters, Walt Whitman werd geboren op 31 mei 1819 in West Hills, Long Island, New York. Als tweede van de acht overlevende kinderen van Louisa Van Velsor en Walter Whitman, groeide hij op in een gezin met bescheiden middelen. eerder had Whitmans een groot perceel landbouwgrond bezeten, waarvan een groot deel al was verkocht tegen de tijd dat hij werd geboren. Als gevolg daarvan worstelde Whitmans vader met een reeks pogingen om een deel van die vroegere rijkdom terug te verdienen als boer, timmerman en onroerendgoedspeculant.
Whitmans eigen liefde voor Amerika en zijn democratie kan op zijn minst gedeeltelijk worden toegeschreven aan zijn opvoeding en zijn ouders, die hun eigen bewondering voor hun land toonden door de jongere broers van Whitman te noemen naar hun favoriete Amerikaanse helden. De namen waren onder meer George Washington Whitman, Thomas Jefferson Whitman en Andrew Jackson Whitman. Op driejarige leeftijd verhuisde de jonge Whitman met zijn gezin naar Brooklyn, waar zijn vader hoopte te profiteren van de economische kansen in New York City. Maar zijn slechte investeringen beletten hem het succes te behalen waarnaar hij zo verlangde.
Op 11-jarige leeftijd werd Whitman door zijn vader van school gehaald om te helpen met het gezinsinkomen. Hij begon te werken als kantoorjongen voor een advocaatsteam in Brooklyn en vond uiteindelijk werk in de drukkerij.
De toenemende afhankelijkheid van zijn vader van alcohol en samenzweringsgedreven politiek stond in schril contrast met die van zijn zoon. s voorkeur voor een meer optimistische koers die meer in overeenstemming is met de instelling van zijn moeder. ‘Ik sta voor het zonnige standpunt’, ‘zou hij’ uiteindelijk geciteerd worden.
Eigenwijs journalist
Toen hij 17 was, begon Whitman les te geven en werkte hij vijf jaar als onderwijzer in verschillende delen van Long Island. Whitman had over het algemeen een hekel aan het werk, vooral gezien de moeilijke omstandigheden waaronder hij moest lesgeven, en tegen 1841 richtte hij zijn zinnen op journalistiek. In 1838 was hij een weekblad begonnen genaamd de Long Islander dat snel werd opgevouwen (hoewel de publicatie uiteindelijk herboren zou worden) en later terugkeerde naar New York City, waar hij aan fictie werkte en zijn krantencarrière voortzette. In 1846 werd hij redacteur van de Brooklyn Daily Eagle, een vooraanstaande krant, en diende hij bijna twee jaar in die hoedanigheid.
Whitman bleek een vluchtige journalist te zijn, met een scherpe pen en een reeks meningen die kwam niet altijd overeen met zijn bazen of zijn lezers. Hij steunde wat sommigen beschouwden als radicale standpunten over de eigendomsrechten van vrouwen, immigratie en arbeidskwesties. Hij hekelde de verliefdheid die hij onder zijn mede-New Yorkers zag met bepaalde Europese manieren en was niet bang om achter de redactie van andere kranten aan te gaan. Het is niet verrassend dat zijn baan vaak kort was en een slechte reputatie had bij verschillende kranten.
In 1848 verliet Whitman New York naar New Orleans, waar hij redacteur werd van de Crescent. Het was een relatief kort verblijf voor Whitman – slechts drie maanden – maar het was waar hij voor het eerst de slechtheid van De slavernij.
Whitman keerde in de herfst van 1848 terug naar Brooklyn en begon een nieuwe krant “gratis aarde” genaamd de Brooklyn Freeman, die uiteindelijk ondanks de aanvankelijke uitdagingen een dagblad werd. In de daaropvolgende jaren, als de natie ” s temperatuur over de slavernij bleef stijgen, Whitmans eigen woede over de kwestie nam ook toe. Hij maakte zich vaak zorgen over de impact van de slavernij op de toekomst van het land en zijn democratie. In die tijd wendde hij zich tot een eenvoudig 3,5 bij 5,5 inch notitieboekje k, waarbij hij zijn observaties opschreef en vorm gaf aan wat uiteindelijk zou worden beschouwd als baanbrekende poëtische werken.
