Gerelateerd: bijna alle leerlingen met een handicap kunnen op tijd afstuderen. Dit is waarom ze dat niet zijn.

Maar gezien de bezorgdheid over het gebruik van schaarse onderwijsgelden, zijn sommige docenten sceptisch over de 2e beweging . Hoewel ze erkennen dat kinderen academisch gevorderd kunnen zijn, maar toch worstelen met een handicap, zijn ze bang dat de 2e beweging onevenredig veel voordelen oplevert voor de middenklasse en welvarende gezinnen. Welgestelde ouders zijn degenen die doorgaans ageren voor speciale diensten en accommodatie voor hun kinderen, zelfs in gevallen waarin de handicap van het kind niet wordt uitgesproken, zeggen deze opvoeders. In New York City bereiden welgestelde ouders hun kinderen ook vaker voor op de toelatingstest voor hoogbegaafde en getalenteerde programma’s, die onder de loep worden genomen vanwege een gebrek aan sociaaleconomische en raciale diversiteit.

Sommige ouders arriveren. op school met neuropsychologische evaluaties die aantonen dat hun kinderen op sommige academische gebieden iets bovengemiddeld zijn, terwijl ze kleine gedrags- of leerproblemen vertonen, zei een maatschappelijk werker op school in New York City. Vervolgens staan deze ouders erop dat het schoolwerk en de cijfers van hun kinderen overeenkomen met de mogelijkheden die in de beoordeling worden aangegeven.

” We hebben allemaal sterke punten en zwakke punten ”, zei de maatschappelijk werkster, die weigerde haar naam te noemen om haar relatie met ouders te beschermen. “En het is niet altijd duidelijk wat een handicap is die we volgens de wet moeten aanpakken, en wat is gewoon een gebied waar een student worstelt en wat meer hulp kan gebruiken.”

Rijke ouders kunnen zich ook beter veroorloven privé-neuropsychologische evaluaties, die doorgaans uitgebreider zijn dan die uitgevoerd door onderwijsafdelingen en enkele duizenden dollars kunnen kosten. Vaak hebben beoordelingen van de handicaps van kinderen die worden uitgevoerd door openbare scholen geen betrekking op gebieden zoals aandacht, geheugen, taalvaardigheid en sociale en emotionele functioneren, zei Matthew Pagirsky, een neuropsycholoog bij het Child Mind Institute, dat diensten verleent aan kinderen met geestelijke gezondheid en leerproblemen.

Sommige groepen proberen de toegang tot privéevaluaties te verspreiden onder gezinnen met een laag inkomen. Robin Hood Foundation, een filantropie in New York die anti-armoedeprogramma’s ondersteunt, financiert gratis neuropsychologische beoordelingen voor arme kinderen in het Lenox Hill Hospital en de Columbia University. Het Hechinger-rapport is gebaseerd op het Teachers College aan de Columbia University.) Ondanks deze inspanningen zijn sommige ouders met een laag inkomen er niet tegen om hun kinderen te laten evalueren, uit angst dat hun kinderen stigma zullen krijgen.

Dat is hoe Veronica Rodriguez zich voelde. toen leraren haar begonnen te vertellen dat haar jongste zoon misschien speciale hulp nodig had. Op 2-jarige leeftijd sprak de jongen in volledige zinnen en al vroeg leek hij met weinig moeite nieuwe concepten te leren. Maar toen hij zich inschreef op de openbare basisschool, kreeg ze dagelijks telefoontjes van leraren die klaagden dat hij snel van streek zou raken en de klas zou verlaten, of zou gaan huilen of schreeuwen.

“Zijn leraar vertelde me: ‘Hij doet het niet’. Ik weet zijn naam ‘toen hij zijn naam had geschreven vanaf de leeftijd van 2,’ zei Rodriguez. Schoolbeambten vroegen of er thuis iets mis was. ‘Ze dachten dat ik zelf een onwetende moeder was met problemen’, zei ze.

Schoolpersoneel moedigde haar aan om de jongen te laten beoordelen, maar ze weigerde: “Ik had het gevoel dat ze zeiden dat mijn kind traag was en dat ik het niet had.”

Maar nadat een leraar op een school waar haar zoon in de tweede klas zat, legde Rodriguez uit dat de jongen zowel intelligent als gehandicapt kon zijn. Ze nam haar zoon mee voor een onderzoek in het Lenox Hill Hospital. Daar werd haar verteld wat ze al wist: haar zoon had veel gebieden met bovengemiddelde academische sterktes. Hij had ook ADHD en liep risico op een stemmingsstoornis.

Terwijl ze nog steeds last heeft van Bij het vinden van passende diensten voor haar zoon, zei Rodriguez dat leren over 2e kinderen een ontwaken is geweest. Ze zou graag zien dat scholen hetzelfde soort onderwijs krijgen in twee uitzonderingen als zij.

“Leraren moeten worden opgeleid om kinderen met een tweede leeftijd te herkennen en te begrijpen”, zei ze. “Ze moeten proberen het stigma weg te nemen dat kinderen met een handicap niet slim kunnen zijn.”

* Correctie: dit verhaal is bijgewerkt met de juiste schatting voor het percentage kinderen dat mogelijk tweemaal uitzonderlijk is. Geschat wordt dat 6 procent van de kinderen in het speciaal onderwijs 2e is.

Dit verhaal over twee keer uitzonderlijke studenten is geproduceerd door The Hechinger Report, een non-profit, onafhankelijke nieuwsorganisatie die zich richt op ongelijkheid en innovatie in het onderwijs. Meld u aan voor de Hechinger-nieuwsbrief.