Videotranscriptie

PDF downloaden

Hallo, en welkom bij Sociologische Studies. In deze les gaan we dieper in op de structureel-functionele benadering. Laten we dus beginnen met het definiëren van de structureel-functionele benadering.

De structureel-functionele benadering is een theoretische benadering die de samenleving ziet als een complex en onderling verbonden systeem, waarvan de afzonderlijke onderdelen samenwerken om stabiliteit en harmonie in het systeem als geheel te bevorderen. Nogmaals, laten we terugkeren naar de metafoor van ons lichaam om dit duidelijk te maken. Elk orgaan in ons lichaam heeft een functie om het algehele welzijn van onze gezondheid te bevorderen. Je kunt niet één orgaan wegnemen en verwachten dat het nog steeds is. gezond. Het hart moet het bloed pompen. Je brein moet nadenken. Je lever en nieren zuiveren dat soort dingen. Als een van hen weggaat, mislukt het hele systeem.

Zo zullen structureel-functionalisten op dezelfde manier naar de samenleving kijken. Elk deel van de samenleving heeft een functie die bijdraagt aan het behoud van de samenleving als geheel. Deze delen van de samenleving worden dan ook structuren genoemd. . Elke structuur heeft een functie.

We kunnen een sociale structuur definiëren als elk stabiel patroon van sociaal gedrag. Denk aan routine, en dat kan groot of klein zijn, bijvoorbeeld trouwen. Dat is een stabiel patroon van sociaal gedrag. Dat is een structuur. Of het kan ook zo zijn, Amerikanen kijken graag naar voetbal op zondag. Dat is een stabiel patroon van sociaal gedrag. Dat doen we. Dat is ook een structuur. Dus nogmaals, het is nuttig om deze dingen als routines te beschouwen.

En tot slot is een sociale functie een handeling die bijdraagt aan het in stand houden van een structuur. U kunt dus nadenken over handelingen die kunnen bijdragen aan het in stand houden van een huwelijk, aardig zijn tegen uw partner, hem niet bedriegen, trouw zijn, dat soort dingen. Dit zijn functies die de structuur draaiende houden.

Als je op het bord hier achter me kijkt, heb ik een beetje uitgelegd hoe de samenleving op deze manier in kaart kan worden gebracht. We hebben de samenleving in het midden, het is webachtig. We hebben al deze verschillende onderlinge verbindingen. We hebben de economie, het kapitalisme, het huwelijk en gezin, religie, wet, rechtbanken, straf. We hebben cultuur. We hebben onderwijs en tenslotte politiek en overheid. Ze werken allemaal samen.

Ons onderwijssysteem socialiseert ons en leert hoe we lid kunnen zijn van de samenleving, wetten moeten gehoorzamen, die deelnemen aan de samenleving en de politiek, die banen krijgen en bijdragen aan de economie. Sommige sociologen hebben zelfs gezegd dat religie essentieel is voor het functioneren van het kapitalisme. Religie hielp bij het ontwikkelen van de werkgewoonten en ethiek die het kapitalisme bevorderen. Religie sluit dus aan op de economie. Het maakt verbinding met het gezin. Het sluit aan bij onze cultuur.

Zelfs dingen waarvan je denkt dat ze slechte dingen zijn, zoals devianten en misdaad, dragen ook bij aan het algehele onderhoud van het systeem. Ik bedoel, denk eens aan al die openbare uitingen van straf. Dat is een herinnering voor de rest van ons dat je je aan de regels moet houden, en het systeem zal blijven functioneren. Anders, als je dat niet doet, vallen de zaken uit elkaar.

Het is dus erg nuttig in deze benadering om de samenleving als webachtig te beschouwen. Dat is het beeld dat je wegneemt van de structureel-functionele benadering. De samenleving is één groot web dat bestaat uit individuele structuren die elk een functie hebben om het hele systeem draaiende te houden.

Dus wat sociologen die binnen dit perspectief werken, zullen doen, is de eerste taak om de verschillende structuren te identificeren en van daaruit elk van hun functies te onderzoeken. Zoals je dan kunt zien, is dit een visie op de samenleving op macroniveau. Structureel-functionalisten werken met een macro-oriëntatie. We “zitten hier niet op het niveau van individuele interacties. We” zitten op het niveau van sociale structuren. We hebben het over hoe geaggregeerde gedragspatronen combineren om sociale structuren te creëren, die vervolgens functies voor de samenleving hebben. Dus nogmaals, dit is een macro-oriëntatie.

De Franse socioloog Emile Durkheim was een prominente figuur die binnen deze traditie. Durkheim leefde van 1858 tot 1917. Hij was enorm invloedrijk in de sociologie. Hij werd door velen beschouwd als een van de grote theoretici in de sociologie.

Dus Durkheim gaf ons dit idee van een sociaal feit, dat we zullen definiëren als een fenomeen dat voortkomt uit collectieve consensus, of onze normen, onze waarden en onze zeden. Dus bijvoorbeeld onze wetten. We hebben als samenleving gezamenlijk besloten dat we mensen waarderen die eerlijk zijn. Wij houden niet van dieven.

Dus stel dat je arm bent. Je moet je gezin te eten geven. Je gaat naar de winkel. Je probeert wat brood te stelen. Misschien is dat moreel toegestaan in jouw ogen, maar het collectief heeft besloten dat nee, je kunt dat niet doen. Dus deze sociale feiten laten zich in je leven voelen als je ze probeert te omzeilen, ze duwen je terug. Dus dat is wat er in dit geval gebeurde toen jij was aan het stelen.

Naast sociale feiten schreef Durkheim een geweldig boek genaamd On Suicide. Wat Durkheim deed in Suicide, is dat hij keek naar zelfmoordcijfers voor landen in Europa, en hij onderverdeelde in subgroepen, namelijk het zelfmoordcijfer voor mannen en het zelfmoordcijfer voor vrouwen. Hij heeft het uitgesplitst naar religie, het zelfmoordcijfer voor protestanten, het zelfmoordcijfer voor katholieken. Voor gehuwden en ongehuwden.

En hij ontdekte eigenlijk dat hoe meer sociaal geïntegreerd je was, hoe sterker je banden waren, hoe meer stabiliteit je had in je leven, hoe kleiner de kans dat je zelfmoord zou plegen. Dus wat Durkheim in deze studie deed, was de meest ogenschijnlijk individuele zelfmoorddaad nemen en deze een collectieve basis geven. Dus eigenlijk draait het allemaal om stabiliteit, sociale banden, kracht en harmonie van de samenleving. Als die dingen gebeuren, maken mensen zichzelf niet dood, aldus Durkheim.

Zoals altijd, bedankt dat je vandaag bij me bent gekomen terwijl we spraken over de structureel-functionele benadering en socioloog Emile Durkheim en zijn ideeën over zelfmoord en sociale feiten. Ik hoop dat je een fijne rest van de dag hebt. Dank je.