AustraliaEdit

In Australië was het nummer 1194 de sprekende klok in alle gebieden. De dienst begon in 1953 door de afdeling Post Master General’s, oorspronkelijk om toegang te krijgen tot de sprekende klok op een telefoon met draaiknop, bellers zouden “B074” bellen tijdens de overgang van een draaiknop naar een op DTMF gebaseerd telefoonsysteem, de sprekende klok nummer veranderde van “B074” in 1194. Het was altijd de huidige tijd waar de oproep vandaan kwam, deels dankzij Telstra’s speciale oproeprouteringsystemen. Vaste, telefooncel en mobiele klanten die de 1194-tijdservice belden, zouden de tijd ontvangen. Een mannenstem, bij Australiërs vaak bekend als “George”, zou zeggen “Bij de derde slag zal het (uren) (minuten) en (seconden) seconden / precies zijn. (Drie piepjes)” bijv. “Bij de derde slag zal het drieëndertig en veertig seconden zijn”. De tijdaankondiging werd aangekondigd in stappen van 10 seconden en de piep was 1 kHz. Oorspronkelijk was er maar één slag, bijvoorbeeld: “Bij de slag zal het …” enz.

Voorafgaand aan automatische systemen belde de abonnee een telefoniste die de tijd van een centrale klok in de telefooncentrale zou citeren met een zin zoals als “De tijd van de uitwisselingsklok is …”. Dit was niet precies en de telefoniste kon niet altijd antwoorden wanneer de abonnee dat wilde. In 1954 werden systemen van Britse makelij geïnstalleerd in Melbourne (1e verdieping, City West Exchange) en Sydney. De mechanische sprekende klok gebruikte roterende glazen schijven waarop verschillende delen van de tijd op de schijf waren opgenomen. Een synchrone motor dreef de schijf aan met de aandrijfbron afgeleid van een 5 MHz kwartsoscillator via een meertraps klepverdeler. Dit werd versterkt om voldoende impuls te geven om de motor aan te drijven. Vanwege het lage beschikbare koppel werd een handwiel gebruikt om de motor te laten draaien bij het opstarten. De stem werd verzorgd door Gordon Gow. De units zijn ontworpen voor continu gebruik. Beide eenheden in Melbourne en Sydney werkten achter elkaar (primaire en back-up). Voor zomertijdwijzigingen zou men online zijn terwijl de tweede een uur vooruit of vertraagd was en om 02:00:00 Australische Eastern Standard-tijd overgeschakeld worden naar de standby-eenheid.

Naast de sprekende klokken was er aanvullende apparatuur om timingsignalen te leveren, 1 puls per seconde, 8 pulsen per minuut en 8 pulsen per uur. De afdeling Time and Frequency Standards in de PMG Research Laboratories op 59 Little Collins Street, Melbourne, onderhield de frequentiecontroles om er zeker van te zijn dat het systeem “op tijd” was. Vanuit het oogpunt van onderhoud was het belangrijkste onderdeel van de mechanische klokken om ervoor te zorgen dat ze goed werden geolied om slijtage aan de nokken te minimaliseren en om geblazen lampen in de optische pickups te vervangen door de opnames van de glazen schijf. Toen Time & Frequency Standards verhuisden van 59 Collins Street naar Clayton Research Labs (3e verdieping Gebouw M5), werden de stuursignalen gedupliceerd en werd een tweede bank met Cesium Beam Primary-standaarden geïnstalleerd, zodat de cutover was transparant zonder verlies van service.

Dit mechanische systeem werd in 1990 vervangen door een digitaal systeem. Elk sprekend klokensemble bestond uit twee aankondigingseenheden (Zag 500), een toezichthoudende eenheid (CCU 500), twee fasevergrendelde oscillatoren, twee pulsdistributie-eenheden, een Civil Time Receiver (plus een reserve) en twee of vier Computime 1200 baud-modems. De stem werd verzorgd door Richard Peach, een voormalige ABC-omroep. De verschillende componenten zijn opgestuurd voor commerciële productie nadat een werkend prototype was gebouwd in het Telstra Research Laboratory (TRL). Assmann Australia gebruikte een Duitse aankondigingseenheid en bouwde een toezichteenheid volgens TRL-specificaties. Design 2000 heeft TRL-oscillatoren ingebouwd in de phase-locked oscillator-eenheden die zijn ontworpen bij TRL en worden bestuurd door twee tonen van de Telstra Cesium-bundelfrequentienormen. Ged Company bouwde ontvangers voor civiele tijd. De civiele tijdcodegeneratoren en tweetonige toongeneratoren zijn ontworpen en gebouwd binnen TRL. De omschakeling vond plaats om 12.00 uur op 12 september 1990.

Elke hoofdstad van de staat had een digitale sprekende klok voor de lokale tijd van de dag met één toegangsnummer voor heel Australië, 1194. In 2002 was de Telstra 1194-dienst migreerde naar Informatel (dat zijn eigen digitale technologie gebruikt, in samenwerking met het National Measurement Institute – maar met behoud van de originele stem van Richard Peach), terwijl de andere tijddiensten (bijv. uurlijkse pips naar radiostations) door Telstra als dienst werden behouden. In mei 2006 werden de resterende Telstra-diensten stopgezet en werd de digitale hardware buiten gebruik gesteld. De 1194-service van Telstra wordt nog steeds beheerd door in samenwerking met Informatel.Telstra beëindigde de dienst om middernacht op 1 oktober 2019 en Australiërs hebben geen toegang meer tot deze dienst. Een webgebaseerde simulatie van de 1194-dienst werd gemaakt door muzikant Ryan Monro op de dag van de oorspronkelijke sluiting van de dienst.

BelgiumEdit

In België was de sprekende klok vroeger bereikbaar op de nummers 1200 (Nederlandse taal), 1300 (Franse taal) en 1400 (Duitse taal) Vanaf september 2012 is de dienst alleen bereikbaar op de nummers +32 78 05 12 00 (Nederlandse taal), +32 78 05 13 00 (Franse taal) en +32 78 05 14 00 (Duitse taal). Op het moment van de nummerwijziging ontving de dienst 5.000 oproepen per dag.

CanadaEdit

De NRC biedt een telefonische Talking Clock-service; gesproken aankondigingen van Eastern Time worden elke 10 seconden gedaan, gevolgd door een toon die de exacte tijd aangeeft. Deze service is beschikbaar voor de algemene openbaar door te bellen naar +1 613 745-1576 voor Engelse service en +1 613 745-9426 voor Franse service. e Ottawa / Gatineau gebied. De stemmen van de tijdaankondigingen zijn Harry Mannis in het Engels en Simon Durivage in het Frans.

ChinaEdit

Door in een willekeurige stad 117 te kiezen, wordt verbinding gemaakt met een sprekende klok die de huidige tijd in China aangeeft. Ondanks dat China vijf tijdzones omvat, wordt er slechts één tijd over het land gehouden, daarom is er slechts één zonegerelateerde service vereist en wordt dezelfde tijd aangekondigd, ongeacht waar de oproep is gedaan. De tarieven worden berekend op basis van het gewone lokale nummer, doorgaans rond de 0,25 RMB / minuut.

FinlandEdit

In Finland staat de sprekende klokservice bekend als Neiti Aika in het Fins of Fröken Tid in Zweeds, die beide “Miss Time” betekenen. De eerste Neiti Aika-service werd gestart in 1936 en was de eerste geautomatiseerde telefoondienst in Finland. De dienst wordt geleverd door regionale telefoonmaatschappijen en is vanuit elk deel van het land te bereiken door 10061 te bellen. De stem van de sprekende klok is mannelijk of vrouwelijk, afhankelijk van de telefoonmaatschappij. Tegenwoordig is het gebruik van de Neiti Aika-service aanzienlijk afgenomen en de persvoorlichter van Auria, het regionale telefoonbedrijf van Turku, verklaarde in een artikel van de krant Turun Sanomat dat toen het bedrijf in 1938 met de service begon, het 352.310 keer werd gebruikt in het beginjaar, vergeleken met 1.300 keer in september 2006.

FranceEdit

In Frankrijk is de sprekende klok (horloge parlante) in dienst sinds 14 februari 1933. Deze is beschikbaar op 36.99 vanuit Frankrijk, en was voorheen beschikbaar vanuit het buitenland door te bellen naar +33 8.36.99.xx.xx (waarbij x van alles kan zijn). Sinds september 2011 levert een oproep van buiten Frankrijk of zijn territoria echter alleen een opname op die aangeeft dat het nummer niet langer beschikbaar is.

Ierland Bewerken

In Ierland is de sprekende klok (Iers : clog labhartha) werd voor het eerst aangeboden door P & T in 1970, en werd bereikt door het nummer 1191 te kiezen. Het kondigde de tijd aan in 24-uurs formaat, alleen in het Engels, met intervallen van tien seconden onderbroken door een hoog signaal, als volgt: “Bij het signaal is het UU: MM en XX seconden (signaal). P & T-operator Frances Donegan was de oorspronkelijke stem. Antoinette Rocks, ook een P & T / Telecom Éireann-operator, leverde de stem van de sprekende klok toen deze in 1980 werd geüpdatet naar digitale technologie. Haar stem werd geselecteerd als onderdeel van een voltooiing op een radiotelefonieprogramma, RTÉ Radio 1’s Morning Call met Mike Murphy. Luisteraars stemden op een van de 8 stemmen. Op zijn hoogtepunt ontving het bijna drie miljoen telefoontjes per jaar (ongeveer 8, 000 per dag). De Iers sprekende klokservice werd permanent stilgelegd door eir (de opvolger van P & T’s opvolger) op 27 augustus 2018 wegens gebrek aan gebruik van en afhankelijkheid van verouderde apparatuur.

ItalyEdit

In Italië was het nummer van de sprekende klok (“il numero dell” ora esatta “,” het exacte tijdnummer “) oorspronkelijk 16, de tijd werd gegeven door een opgenomen vrouwenstem. midden jaren zeventig werd 16 vervangen door 161. Momenteel is het te kiezen nummer 4261.

Nederland Bewerken

Op 1 oktober 1930 werd een systeem geïnstalleerd in de Haarlemse telefooncentrale ( geautomatiseerd in 1925) die de tijd aanduidde met behulp van een reeks tonen, bereikt door het nummer 15290.

In 1934 bouwde elektronicus en uitvinder FH Leeuwrik een sprekende klok voor de gemeentelijke telefoondienst van Den Haag met behulp van optisch opgenomen spraak, looping op een grote trommel. De vrouwenstem werd verzorgd door de toen 24-jarige onderwijzeres Cor Hoogendam, vandaar de bijnaam Tante Cor (tante C of).

In 1969 werd dit systeem vervangen door een magnetische schijfmachine die lijkt op een platenspeler met drie draagarmen, die de tijd aangeeft met intervallen van 10 seconden gevolgd door een pieptoon. De tekst is ingesproken door actrice Willie Brill. De dienst werd nu meer dan 130 miljoen keer per jaar gebeld.

In april 1992 werd de machine vervangen door een digitaal apparaat zonder bewegende delen. De stem werd verzorgd door actrice Joke Driessen en de nauwkeurigheid van de klok wordt gehandhaafd door deze te koppelen aan de Duitse langegolfradiozender DCF77. Om te voldoen aan internationale richtlijnen die dubbele nul beperken tot het gebruik als internationaal voorvoegsel, werd het 002-nummer gewijzigd op 3 December 1990 tot 06-8002, en later tot 0900-8002. De dienst ontvangt nog steeds ongeveer vier miljoen oproepen per jaar.

Nieuw-Zeeland Bewerken

De sprekende klok in Nieuw-Zeeland wordt aangestuurd door het Measurement Standards Laboratory van Nieuw-Zeeland. De dienst is bereikbaar door 0900 45 678 te bellen (oproepen zijn 99 cent per minuut). MSL voert de dienst uit sinds 1989.

PolandEdit

De de sprekende klok in Polen staat bekend als Zegarynka, wat het klokkenmeisje betekent. De service werd voor het eerst beschikbaar in 1936, met behulp van een apparaat dat in Polen was uitgevonden en gepatenteerd. Het sprak met de opgenomen stem van actrice Lidia Wysocka. De eerste steden die werden uitgerust met dit apparaat was Katowice, Warszawa (kiesnummer 05), Gdynia, Toruń en Kraków (juli 1936).

Rusland Bewerken

In 1935 ontving het Sovjet Centraal Wetenschappelijk Onderzoeksinstituut voor Communicatie een bevel van de regering om de “Sprekende Klok” te ontwerpen voor Telefoonnetwerk in Moskou. “Speaking Clock” is geconstrueerd op basis van filmische technieken en bestaat uit schijven met optische pulsdichtheidsmodulatie-markeringen op fotografische banden, fotocel met actuator en audiobuizenversterker. Op 14 mei 1937 werd de “sprekende klok” verbonden met het telefoonnetwerk van Moskou om de werking te testen en was bereikbaar op de nummers Russisch: “Г 1-98-48” en Russisch: “Г 1-98-49”. Hij sprak met de opgenomen stem van Sovjetacteur en omroep Emmanuil Tobiash. In 1937 waren Moskou en Leningrad de eerste steden die met dit apparaat werden uitgerust.

In 1969 werd de eerste Sovjet “Sprekende Klok” in het telefoonnetwerk van Moskou vervangen door een magneetbandmachine. De oude werden overgebracht naar het Polytechnisch Museum.

Om de huidige tijd in Rusland te horen, kan 100 of 060 worden gebeld, afhankelijk van de stad waar deze service beschikbaar is. Deze oproepen zijn gratis als ze worden gemaakt vanaf niet-mobiele telefoons. In Moskou is het nummer van de sprekende klok 100 als het vanuit de stad wordt gekozen, of + 7-495-100-xxxx vanuit andere landen (waarbij x een willekeurig nummer kan zijn). Eens in Moskou waren er advertenties voor en na de aankondiging van de huidige tijd; deze praktijk is sindsdien gestopt.

Zuid-Afrika Bewerken

De sprekende klok in Zuid-Afrika wordt beheerd door Telkom, de nationale telecommunicatieprovider van het land, en kan worden bereikt door 1026 te bellen vanuit een vaste lijn of een mobiele telefoon. De tijd wordt elke 10 seconden aangekondigd en wisselt tussen de Engelse en Afrikaanse talen. Een voorbeeld van een Engelse aankondiging van de tijd is: ‘Als je het signaal hoort, duurt het vier uur en vijftien minuten en tien seconden “, gevolgd door een korte hoorbare toon om de exacte tijd aan te geven die eerder was aangekondigd. De stem van de aankondigingen is die van omroep- en voice-overartiest Helen Naudé. Opgenomen in 1989, zijn dezelfde sprekende klokaankondigingen met de stem van Naudé nog steeds in gebruik tot op de dag van vandaag. Naudé leverde ook haar stemtalent aan andere Telkom-diensten, zoals 1023 telefooninlichtingen, evenals het vooraf opgenomen bericht “De abonnee die u hebt gekozen bestaat niet”, dat te horen is bij het kiezen van een ongeldig telefoonnummer.

Verenigd Koninkrijk Bewerken

In het Verenigd Koninkrijk kan de sprekende klok worden bereikt door 123 te kiezen op een BT-telefoonlijn; het aantal kan variëren op andere netwerken. Elke tien seconden kondigt een stem aan:

Bij de derde slag zal de tijd vanaf BT (uur) (minuut) en (seconde) seconden zijn.

De dienst werd in 1936 gestart door het General Post Office (dat op dat moment telefoons afhandelde) en werd door BT voortgezet na de oprichting in 1980 en de privatisering in 1984. Tussen 1986 en 2008 bevatte het bericht de uitdrukking “gesponsord door Accurist”; Accurist heeft hun sponsorschap in 2008 ingetrokken. Het gedeelte ‘van BT’ is toegevoegd, op een gegeven moment verwijderd en vervolgens weer hersteld.

Voor tijden die een exacte minuut zijn, wordt ‘precies’ vervangen door het secondengedeelte van de aankondiging. Evenzo vervangen aankondigingen voor tijden tussen het uur en één minuut over het uur “o” klok voor de (nul) minuten. Andere operators draaien hun eigen sprekende klokken, met grotendeels vergelijkbare formaten, of verwijzen door naar de dienst van BT. Virgin Media heeft hun eigen service beschikbaar door 123 te bellen vanaf een Virgin Media-lijn.Sky heeft ook een eigen service die toegankelijk is door 123 te bellen vanaf een Sky-telefoonlijn. Door 123 te bellen vanaf een paar mobiele diensten, zoals O2, krijgt u ook een sprekende klokservice. Het Giffgaff-netwerk gebruikt dezelfde service als O2. De dienst is niet beschikbaar op het 3 mobiele telefoonnetwerk, aangezien zij 123 gebruiken als het nummer voor hun voicemaildiensten. Om dezelfde reden was het ook niet beschikbaar op het Orange-netwerk.

Ter gelegenheid van een schrikkelseconde, zoals om 23:59:60 op 31 december 2005, is er een extra tweede pauze tussen de tweede en derde piep om de sprekende klok gesynchroniseerd te houden met Coordinated Universele tijd: “Bij de derde slag zal de tijd van BT precies twaalf uur zijn. Beep, Beep, < pause > Beep. “De huidige Britse tijdbron is het National Physical Laboratory, VK.

De BT-sprekende klok ontvangt ongeveer 70 miljoen oproepen per jaar.

Een aparte, niet-BT-service voor toegang tot een sprekende klok, met behulp van de stem van Pat Simmons, is beschikbaar op 0871 976 2819. Echter, het aantal oproepen dat het tegelijkertijd kan ontvangen, is beperkt. Een andere service, beschikbaar op 0871 976 2839, kondigt de tijd aan in andere stemmen dan de vroegere Britse, Amerikaanse en Australische services. De service kondigt altijd de Britse tijd aan, ongeacht de gebruikte stem .

HistoryEdit

Een sprekende klokservice werd voor het eerst geïntroduceerd in het Verenigd Koninkrijk op 24 juli 1936. Het gebruikte mechanisme was een reeks motoren, glazen schijven, fotocellen en kleppen die De stem was die van de Londense telefoniste Ethel Jane Cain, die een prijs van 10 guineas had gewonnen in een wedstrijd om de “Golden Voice” te vinden. De stem van Kaïn werd optisch op de glazen schijven opgenomen, op dezelfde manier als een filmgeluid. De dienst werd verkregen door het kiezen van de letters TIM (846) op een telefoon, en daarom werd de dienst vaak in de volksmond “Tim” genoemd. Deze code werd echter alleen gebruikt in de telefoonsystemen van de steden Londen, Birmingham, Edinburgh, Glasgow, Liverpool en Manchester. Andere gebieden belden aanvankelijk 952, maar met de introductie van het kiezen van de trunk van de abonnee werd dit gewijzigd in 808 en later 8081 naarmate er meer “opgenomen diensten” werden geïntroduceerd. Het was begin jaren negentig gestandaardiseerd op 123.

De tijdaankondigingen werden gedaan door korte, opgenomen zinnen of woorden in de juiste volgorde af te spelen. In een interview met Manchester Radio in 1957 zei Miss Cain:

In 1963 werd het oorspronkelijke apparaat vervangen door modernere opnametechnologie met een magnetische trommel, vergelijkbaar met de Audichron-technologie die in de Verenigde Staten wordt gebruikt. Het bedrijf dat het roterende magnetische drumgedeelte van de Speaking Clock vervaardigde, was Roberts & Armstrong (Engineers) Ltd uit North Wembley. Ze namen de vergunning over van het Britse postkantoor om complete klokken te produceren voor de telecommunicatieautoriteiten van Denemarken, Zweden en Ierland, en een derde (reserve) klok voor het Britse postkantoor. De laatste is geïnstalleerd in Bow Street, Londen. De Europese klokken zijn aangepast voor het 24-uurs systeem door de trommel te verlengen en extra koppen toe te voegen. Roberts & Armstrong besteedde de elektronische aspecten uit aan de Synchronome Company in Westbury. De klokken zijn ontworpen om 20 jaar non-stop te draaien. Dit systeem maakte in 1984 plaats voor het huidige digitale systeem, dat gebruik maakt van een ingebouwde kristaloscillator en logische besturing door een microprocessor. Het complete apparaat bevat solid-state microchips, neemt niet meer schapruimte in beslag dan een kleine koffer en heeft helemaal geen bewegende delen. De BT-service is gegarandeerd nauwkeurig tot op vijfduizendsten van een seconde.

In 1986 stond BT Accurist toe zijn franchise te sponsoren, de eerste keer dat een sponsor voor de service werd gebruikt. In de laatste jaren van deze sponsoring kostte het 30 pence om de sprekende klok op te roepen. Accurist kondigde zijn terugtrekking uit de deal aan en de lancering van een online “British Real Time” -website op 24 augustus 2008.

Tijdens de Koude Oorlog werd het sprekende kloknetwerk van British Telecom ontworpen om te worden gebruikt in het geval van nucleaire aanval om berichten van Strike Command op RAF High Wycombe uit te zenden naar HANDEL-eenheden op regionale politiebureaus. Van daaruit konden automatische waarschuwingssirenes worden gestart en waarschuwingen worden verzonden naar de controleposten van het Royal Observer Corps en andere vrijwilligers voor de burgerbescherming die zijn uitgerust met handmatige waarschuwingsapparatuur. De grondgedachte voor het gebruik van een bestaand in plaats van een speciaal systeem was dat het te allen tijde effectief werd getest en niet alleen in geval van oorlog werd geactiveerd (en mogelijk defect bleek te zijn). De signalen naar automatische sirenes werden om dezelfde reden via de draden van individuele (onbewuste) abonnees verzonden: een klant meldde elke storing zodra deze optrad, terwijl een probleem met een speciale lijn pas werd opgemerkt als het nodig was.

Een versie van de sprekende klok werd ook gebruikt voor opnames van verrichtingen in de Houses of Parliament gemaakt door de BBC Parliament Unit, deels als tijdreferentie en deels om montage te voorkomen. Bij een stereo-opname werd de ene track gebruikt voor het geluid en de andere voor een eindeloze opname van de sprekende klok – zonder de pitten, aangezien deze interferentie bleken te veroorzaken.

Lijst met stemmen die op de Britten worden gehoord. “BT Speaking Clock” Bewerken

Er zijn vijf permanente stemmen voor de sprekende klok. Bij speciale gelegenheden zijn tijdelijke stemmen gebruikt, meestal waarbij BT de geïnde gesprekskosten doneert aan een goed doel.

Permanente stemmen

Tijdelijke stemmen

1. Lenny Henry , komiek, tijdelijke stem voor Comic Relief: van 10 maart tot 23 maart 2003.
2. Alicia Roland, 12-jarig schoolmeisje, tijdelijke stem voor het goede doel van de kinderen ChildLine, van 13 oktober tot oktober 20, 2003, nadat hij een BBC TV Newsround-wedstrijd had gewonnen en voordat hij de tijd aankondigde, zei: “Het is tijd om naar jonge mensen te luisteren”.
3. Mae Whitman, tijdelijke stem als onderdeel van een deal om te promoten de Disney-productie van Tinker Bell, gedurende drie maanden van 26 oktober 2008 tot 2 februari 2009.
4. Britse beroemdheden Kimberley Walsh, Cheryl Fernandez-Versini, Gary Barlow, Chris Moyles en Fearne Cotton voor het goede doel van Comic Relief: van 3 februari tot 23 maart 2009.
5. Britse beroemdheden David Walliams, Gary Barlow, Chris Moyles, Kimberley Walsh, Fearne Cotton en een mysterieuze stem voor Sport Rel ief liefdadigheid van 7 maart tot 9 april 2012.
6. Clare Balding tijdelijke stem voor Comic Relief van 12 februari tot 15 maart 2013 (met de hulp van een blaffende hond, tijd aangekondigd als “bij de derde inslag”. )
7. Tijdelijke stem van Davina McCall voor Sport Relief van 27 januari tot 23 maart 2014.
8. Tijdelijke stem van Ian McKellen voor Comic Relief van 24 februari tot 13 maart 2015.
9. Jo Brand tijdelijke stem voor Sport Relief van 22 januari tot 30 maart 2016.

Verenigde Staten Bewerken

De eerste geautomatiseerde tijdservice in de Verenigde Staten begon in 1934 in Atlanta, Georgia, als promotie voor Tick Tock Ginger Ale. Bedrijfseigenaar John Franklin paste de technologie van Western Electric aan om de machine te maken die bekend zou worden als de Audichron. The Audichron Company werd de belangrijkste leverancier van pratende klokken in de VS, onderhouden door lokale bedrijven en later door de regionale Bell System-bedrijven.

De service werd doorgaans bekend als de ‘Time of Day’-service, met de term “sprekende klok” wordt nooit gebruikt. Af en toe zou het “Tijd en temperatuur” of gewoon “Tijd” worden genoemd. De service was echter in de meeste staten uitgefaseerd (Nevada en Connecticut onderhouden nog steeds de service). AT & T stopte met zijn dienst in Californië in september 2007, daarbij verwijzend naar de wijdverbreide beschikbaarheid van bronnen zoals mobiele telefoons en computers.

Voor alle netnummers in Noord-Californië, en aan de westkust in het algemeen was de gereserveerde uitwisseling 767, wat vaak werd aangegeven door het telefoonwoord POPCORN; de dienst werd stopgezet in 2007. Op andere locaties worden of werden verschillende telefooncentrales gebruikt voor de sprekende klokservice.

Veel kortegolfradiotijdsignaaldiensten bieden sprekende klokservices, zoals WWV (ingesproken door John Doyle ) en WWVH (ingesproken door Jane Barbe), beheerd door het National Institute of Standards and Technology uit de Verenigde Staten van Amerika. Om storingen te voorkomen met apparaten die afhankelijk zijn van de nauwkeurige timings en plaatsing van de servicetonen van de radio, wordt de spraakopname “ingekerfd” vrij van sommige tonen.

De website Telephone World heeft voorbeelden uit het verleden en presenteren “Tijd van de dag” -diensten die ook temperatuur- en weerberichten bevatten.