Spiraaltjes worden doorgaans door clinici verwijderd tijdens een bekkenonderzoek op kantoor. Er kunnen tal van belemmeringen zijn voor deze regeling, zoals moeilijkheden bij het plannen van een afspraak, bezorgdheid over de kosten van de afspraak en weigering van de arts om het verwijderingsverzoek van de patiënt te weigeren. Het is niet verwonderlijk dat deze belemmeringen ertoe kunnen leiden dat patiënten zich zorgen maken over het vermogen om controle te houden over hun eigen reproductieve gezondheid. Bovendien kunnen patiënten aarzelen om een anticonceptiemiddel te kiezen waarvoor niet één, maar twee bekkenonderzoeken nodig zijn.

Zelfverwijdering van het spiraaltje door de patiënt is een veilig alternatief voor de gebruikelijke verwijdering op kantoor. Artsen moeten de snaren relatief lang achterlaten voor patiënten die de mogelijkheid van zelfverwijdering willen. De meest effectieve positie voor zelfverwijdering is hurken of liggen. De patiënt gebruikt zijn vingers om de spiraaltjes te voelen. Onderzoekshandschoenen kunnen de tractie op de snaren helpen verbeteren, maar zijn niet essentieel. De patiënt grijpt de spiraaltjes vast en trekt stevig naar de opening van de vagina. Als het spiraaltje uit de baarmoeder beweegt, zal de patiënt waarschijnlijk krampen krijgen.

Zodra het spiraaltje is verwijderd, moet het worden gecontroleerd om er zeker van te zijn dat er geen onderdelen ontbreken. Patiënten kunnen afbeeldingen van het type spiraaltje dat ze hebben, vinden op de RHAP IUD Facts-patiëntenhand-out of door een zoekmachine zoals Google te gebruiken. De meeste patiënten hebben tot een paar dagen na verwijdering last van spotting en krampen, en als ze onbeschermde seks hebben, kunnen ze onmiddellijk zwanger worden nadat het spiraaltje is verwijderd.

Patiënten moeten hun arts bellen als ze dat niet kunnen voel de snaren, als het spiraaltje niet gemakkelijk met zachte tractie uit de baarmoeder kan worden verwijderd, of als het spiraaltje niet in zijn geheel wordt verwijderd. Bovendien moeten patiënten contact opnemen met hevig bloeden, stinkende vaginale afscheiding of koorts / koude rillingen na verwijdering van het spiraaltje.

Bronnen

RHAP IUD-informatieblad

Bronnen

Amico JR, Bennett AH, Karasz A, Gold M. De zorgverlener “uit de kringloop” halen: de mening van patiënten en artsen over zelfverwijdering van spiraaltje. Anticonceptie. 1 oktober 2018; 98 (4 ): 288-91.

Raifman S, Barar R, Foster D. Effect van kennis van zelfverwijderbaarheid van intra-uteriene anticonceptiva op opname, voortzetting en tevredenheid. Gezondheidsproblemen bij vrouwen. 2018 1 januari; 28 ( 1): 68-74.