OverzichtBewerken

Er bestaat geen algemene consensus over het al dan niet kosteneffectief zijn van preventieve gezondheidsmaatregelen , maar ze verhogen de kwaliteit van leven dramatisch. Er zijn verschillende opvattingen over wat een “goede investering” is. Sommigen beweren dat preventieve gezondheidsmaatregelen meer geld zouden moeten besparen dan ze kosten, wanneer de behandelingskosten in aanmerking worden genomen bij afwezigheid van dergelijke maatregelen. Anderen hebben gepleit voor “goede waarde” of het bieden van aanzienlijke gezondheidsvoordelen, zelfs als de maatregelen geen geld besparen. Bovendien worden preventieve gezondheidsdiensten vaak omschreven als één geheel, hoewel ze een groot aantal verschillende diensten omvatten, die elk afzonderlijk kunnen leiden tot nettokosten, besparingen of geen van beide. Een grotere differentiatie van deze diensten is nodig om zowel de financiële als de gezondheidseffecten volledig te begrijpen.

Een studie uit 2010 meldde dat in de Verenigde Staten het vaccineren van kinderen, het stoppen met roken, het dagelijkse profylactische gebruik van aspirine en het screenen van borstkanker en colorectale kankers hadden het meeste potentieel om vroegtijdig overlijden te voorkomen. Preventieve gezondheidsmaatregelen die tot besparingen leidden, waren onder meer het vaccineren van kinderen en volwassenen, stoppen met roken, dagelijks gebruik van aspirine en screening op problemen met alcoholisme, obesitas en slechtziendheid. Deze auteurs schatten dat als het gebruik van deze diensten in de Verenigde Staten zou toenemen tot 90% van de bevolking, er een netto besparing zou zijn van $ 3,7 miljard, wat slechts ongeveer -0,2% van de totale Amerikaanse gezondheidszorguitgaven in 2006 zou uitmaken. Ondanks het potentieel voor dalende gezondheidszorguitgaven, blijft het gebruik van medische middelen in de Verenigde Staten nog steeds laag, vooral onder Latino’s en Afro-Amerikanen. Over het algemeen zijn preventieve diensten moeilijk te implementeren omdat zorgaanbieders weinig tijd hebben met patiënten en een verscheidenheid aan preventieve gezondheidsmaatregelen uit verschillende bronnen moeten integreren.

Hoewel deze specifieke diensten een kleine nettobesparing opleveren, is niet elke preventieve gezondheidszorg maatregel bespaart meer dan het kost. Een onderzoek uit de jaren 70 toonde aan dat het voorkomen van hartaanvallen door hypertensie in een vroeg stadium met medicijnen te behandelen, op de lange termijn eigenlijk geen geld opleverde. Het geld dat werd bespaard door de behandeling van een hartaanval en beroerte te ontwijken, bedroeg slechts ongeveer een kwart van de kosten van de medicijnen. Evenzo werd gevonden dat de kosten van medicijnen of dieetveranderingen om een hoog cholesterolgehalte in het bloed te verlagen, hoger waren dan de kosten van de daaropvolgende behandeling van hartziekten. Vanwege deze bevindingen beweren sommigen dat in plaats van de inspanningen voor de hervorming van de gezondheidszorg uitsluitend te richten op preventieve zorg, de interventies die het hoogste niveau van gezondheid bewerkstelligen prioriteit zouden moeten krijgen.

In 2008, Cohen et al. schetste een aantal argumenten van sceptici over preventieve gezondheidszorg. Velen beweren dat preventieve maatregelen alleen minder kosten dan toekomstige behandelingen, wanneer het aandeel van de bevolking dat ziek zou worden zonder preventie vrij groot is. De onderzoeksgroep van het diabetespreventieprogramma heeft in 2012 een studie uitgevoerd waarin de kosten en baten in voor kwaliteit gecorrigeerde levensjaren of QALY’s van veranderingen in levensstijl versus het gebruik van het medicijn metformine werden geëvalueerd. Ze ontdekten dat geen van beide methoden financiële besparingen opleverde, maar toch kosteneffectief waren omdat ze een toename van QALY’s teweegbrachten. Naast kostenonderzoek kijken sceptici in de preventieve gezondheidszorg ook naar de efficiëntie van interventies. Ze beweren dat hoewel bij veel behandelingen van bestaande ziekten gebruik wordt gemaakt van geavanceerde apparatuur en technologie, dit in sommige gevallen een efficiënter gebruik van middelen is dan bij pogingen om de ziekte te voorkomen. Cohen suggereerde dat de preventieve maatregelen die het meest de moeite waard zijn om te onderzoeken en in te investeren, die zijn waarvan een groot deel van de bevolking zou kunnen profiteren om cumulatieve en wijdverspreide gezondheidsvoordelen te behalen tegen een redelijke prijs.

Kosteneffectiviteit van interventies voor obesitas bij kinderen

Er zijn ten minste vier landelijk geïmplementeerde interventies voor obesitas bij kinderen in de Verenigde Staten: de Sugar-Sweetened Beverage Accise Tax (SSB), het TV AD-programma, beleid voor actieve lichamelijke opvoeding (Active PE) en vroege zorg en onderwijsbeleid (ECE). Ze hebben elk vergelijkbare doelen om obesitas bij kinderen te verminderen. De effecten van deze interventies op de BMI zijn onderzocht en de kosteneffectiviteitsanalyse (CEA) heeft geleid tot een beter begrip van verwachte kostenreducties en verbeterde gezondheidsresultaten. De Childhood Obesity Intervention Cost-Effectiveness Study (CHOICES) werd uitgevoerd om de CEA van deze vier interventies te evalueren en te vergelijken.

Gortmaker, S.L. et al.(2015) stelt: “De vier initiële interventies werden door de onderzoekers geselecteerd om een breed scala van nationaal schaalbare strategieën te vertegenwoordigen om obesitas bij kinderen te verminderen door gebruik te maken van een combinatie van zowel beleidsmatige als programmatische strategieën … 1. een accijnzen van $ 0,01 per ounce van gezoete dranken, nationaal toegepast en beheerd op staatsniveau (SSB), 2. afschaffing van de fiscale aftrekbaarheid van advertentiekosten van tv-advertenties voor “voedingsarme” voedingsmiddelen en dranken die worden gezien door kinderen en adolescenten (TV AD), 3. staatsbeleid eisen dat alle openbare basisscholen waar momenteel lichamelijke opvoeding (PE) wordt gegeven ≥50% van de lichamelijke opvoedingstijd besteden aan matige en krachtige lichamelijke activiteit (actieve lichamelijke opvoeding), en 4. overheidsbeleid om de onderwijsinstellingen voor jonge kinderen gezonder te maken door meer lichamelijke activiteit, verbeterde voeding en verkorting van de schermtijd (ECE). “

De CHOICES ontdekten dat SSB, TV AD en ECE tot nettokostenbesparingen leidden. Zowel SSB als TV AD verhoogden voor kwaliteit gecorrigeerde levensjaren en produceerden jaarlijkse belastinginkomsten van respectievelijk 12,5 miljard US dollar en 80 miljoen US dollar.

Enkele uitdagingen bij het evalueren van de effectiviteit van interventies voor obesitas bij kinderen zijn:

1. De economische gevolgen van obesitas bij kinderen zijn zowel op korte als op lange termijn. Op korte termijn schaadt obesitas de cognitieve prestaties en academische prestaties. Sommigen geloven dat dit ondergeschikt is aan negatieve effecten op stemming of energie, maar anderen suggereren dat er mogelijk fysiologische factoren bij betrokken zijn. Bovendien hebben zwaarlijvige kinderen hogere kosten voor gezondheidszorg (bijvoorbeeld medicijnen, bezoeken aan acute zorg). Op de lange termijn hebben zwaarlijvige kinderen de neiging om zwaarlijvige volwassenen te worden met een bijbehorend verhoogd risico op een chronische aandoening zoals diabetes of hypertensie. Elk effect op hun cognitieve ontwikkeling kan ook hun bijdrage aan de samenleving en sociaaleconomische status beïnvloeden.
2. Bij de KEUZES werd opgemerkt dat het vertalen van de effecten van deze interventies in feite kan verschillen tussen gemeenschappen in het hele land. Bovendien werd gesuggereerd dat beperkte resultaten worden bestudeerd en dat deze interventies een bijkomend effect kunnen hebben dat niet volledig wordt gewaardeerd.
3. Het modelleren van resultaten van dergelijke interventies bij kinderen op de lange termijn is een uitdaging omdat de vooruitgang in de geneeskunde en medische technologie is onvoorspelbaar. De projecties van kosteneffectieve analyses moeten mogelijk vaker worden herzien.

Economie van preventieve zorg in de VS Bewerken

Vanaf 2009 is de kosteneffectiviteit van preventieve zorg een veelbesproken onderwerp. Terwijl sommige economen beweren dat preventieve zorg waardevol is en mogelijk kostenbesparend is, vinden anderen dat het een inefficiënte verspilling van middelen is. Preventieve zorg bestaat uit een verscheidenheid aan klinische diensten en programma’s, waaronder jaarlijkse dokterscontroles, jaarlijkse vaccinaties en welzijnsprogramma’s; recente modellen laten zien dat deze eenvoudige interventies aanzienlijke economische gevolgen kunnen hebben.

Klinisch preventief services & programma’s Bewerken

Onderzoek naar preventieve zorg richt zich op de vraag of het kostenbesparend of kosteneffectief is en of er een economische bewijsbasis is voor gezondheidsbevordering en ziekte preventie. De behoefte aan en interesse in preventieve zorg wordt gedreven door de noodzaak om de kosten voor gezondheidszorg te verlagen en tegelijkertijd de kwaliteit van de zorg en de patiëntervaring te verbeteren. Preventieve zorg kan leiden tot betere gezondheidsresultaten en mogelijke kostenbesparingen. Diensten zoals gezondheidsbeoordelingen / screenings , prenatale zorg en telezorg en telegeneeskunde kunnen morbiditeit of mortaliteit verminderen met lage kosten of kostenbesparingen. met verschillende kosteneffectiviteit op basis van screening en beoordelingstype. Onvoldoende prenatale zorg kan leiden tot een verhoogd risico op vroeggeboorte, doodgeboorte en kindersterfte. Tijd is het ultieme hulpmiddel en preventieve zorg kan de tijdkosten helpen verminderen. Telehealth en telegeneeskunde is een optie die de interesse, acceptatie en vertrouwen van de consument heeft gewonnen en die de kwaliteit van de zorg en de tevredenheid van de patiënt kan verbeteren.

Economie voor investeringen Bewerken

Er zijn voordelen en afwegingen wanneer overwegen om te investeren in preventieve zorg versus andere soorten klinische diensten. Preventieve zorg kan een goede investering zijn, zoals ondersteund door de wetenschappelijke basis, en kan doelstellingen voor het beheer van de volksgezondheid stimuleren. De begrippen kostenbesparing en kosteneffectiviteit zijn verschillend en beide zijn relevant voor preventieve zorg. Preventieve zorg die misschien geen geld bespaart, kan bijvoorbeeld toch gezondheidsvoordelen opleveren. Daarom is het nodig om interventies te vergelijken met betrekking tot de impact op gezondheid en kosten.

Preventieve zorg overstijgt de demografie en is toepasbaar op mensen van elke leeftijd.De Health Capital Theory onderstreept het belang van preventieve zorg gedurende de levenscyclus en biedt een kader voor het begrijpen van de variaties in gezondheid en gezondheidszorg die worden ervaren. Het behandelt gezondheid als een voorraad die direct bruikbaar is. Gezondheid neemt af met de leeftijd en het verouderingsproces kan worden tegengegaan door gezondheidsinvesteringen. De theorie ondersteunt verder dat individuen een goede gezondheid eisen, dat de vraag naar gezondheidsinvesteringen een afgeleide vraag is (dwz investering is gezondheid is te wijten aan de onderliggende vraag naar goede gezondheid), en dat de efficiëntie van het gezondheidsinvesteringsproces toeneemt met kennis (dwz wordt aangenomen dat hoger opgeleiden efficiëntere consumenten en producenten van gezondheid zijn).

De prevalentie-elasticiteit van de vraag naar preventie kan ook inzicht geven in de economie. De vraag naar preventieve zorg kan de prevalentie van een bepaalde ziekte veranderen en elke verdere stijging van de prevalentie verder verminderen of zelfs omkeren. Een vermindering van de prevalentie leidt vervolgens tot een verlaging van de kosten.

Er zijn een aantal organisaties en beleidsmaatregelen die relevant zijn bij het bespreken van de economie van preventieve zorg. De wetenschappelijke basis, standpunten en beleidsoverzichten van de Robert Wood Johnson Foundation, de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) en de inspanningen van de Amerikaanse Preventive Services Task Force (USPSTF) bieden allemaal voorbeelden die de gezondheid en welzijn verbeteren. -zijn van populaties (bijv. preventieve gezondheidsbeoordelingen / screenings, prenatale zorg en telezorg / telegeneeskunde). De wet op de bescherming van patiënten en betaalbare zorg (PPACA, ACA) heeft een grote invloed op de levering van preventieve zorg, hoewel deze momenteel zwaar wordt onderzocht en herzien door de nieuwe administratie. Volgens de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) maakt de ACA preventieve zorg betaalbaar en toegankelijk via verplichte dekking van preventieve diensten zonder eigen risico, eigen bijdrage, co-assurantie of andere kostendeling.

The US Preventive Services Task Force (USPSTF), een panel van nationale experts in preventie en evidence-based medicine, werkt aan het verbeteren van de gezondheid van Amerikanen door evidence-based aanbevelingen te doen over klinische preventieve diensten. Ze houden geen rekening met de kosten van een preventieve dienst bij het bepalen van een aanbeveling. Elk jaar bezorgt de organisatie een rapport aan het Congres dat kritieke hiaten in het onderzoek identificeert en prioriteitsgebieden aanbeveelt voor verder onderzoek.

Het National Network of Perinatal Quality Collaboratives (NNPQC), gesponsord door de CDC, ondersteunt de staat -gebaseerde perinatale kwaliteitssamenwerkingsverbanden (PQC’s) bij het meten en verbeteren van gezondheidszorg en gezondheidsresultaten voor moeders en baby’s. Deze PQC’s hebben bijgedragen tot verbeteringen zoals een vermindering van het aantal bevallingen vóór 39 weken, een vermindering van met de gezondheidszorg samenhangende bloedbaaninfecties en verbeteringen in het gebruik van prenatale corticosteroïden.

Telehealth en telegeneeskunde hebben onlangs een aanzienlijke groei en ontwikkeling doorgemaakt. Het Center for Connected Health Policy (het National Telehealth Policy Resource Center) heeft meerdere rapporten en beleidsnota’s opgesteld over het onderwerp Telehealth en Telegeneeskunde en hoe deze bijdragen aan preventieve diensten.

Beleidsmaatregelen en levering van preventieve diensten. garanderen geen gebruik. Terugbetaling is nog steeds een belangrijke belemmering voor acceptatie vanwege verschillen in het vergoedingsbeleid en de richtlijnen van de overheid en commerciële betalers. Amerikanen gebruiken preventieve diensten tegen ongeveer de helft van het aanbevolen tarief en kostendeling, zoals eigen risico, medeverzekering of eigen bijdragen, verkleint ook de kans dat preventieve diensten worden gebruikt. Verder waren er, ondanks de verbetering van de Medicare-voordelen en preventieve diensten door de ACA, geen effecten op het gebruik van preventieve diensten, wat erop wees dat er andere fundamentele belemmeringen bestaan.

The Affordable Care Act en preventieve gezondheidszorg

De patiënt Protection and Affordable Care Act, ook wel bekend als de Affordable Care Act of Obamacare, werd aangenomen en werd op 23 maart 2010 in de Verenigde Staten van kracht. De voltooide en onlangs geratificeerde wet moest veel problemen in het Amerikaanse gezondheidszorgsysteem aanpakken, die omvatte uitbreiding van de dekking, hervormingen van de verzekeringsmarkt, betere kwaliteit en de prognose van efficiëntie en kosten. In het kader van de hervormingen van de verzekeringsmarkt vereiste de wet dat verzekeringsmaatschappijen mensen met reeds bestaande aandoeningen niet langer moesten uitsluiten, maar dat kinderen via hun ouders verzekerd konden worden “plannen tot de leeftijd van 26, en beroepen uitbreiden die betrekking hebben op weigering van terugbetaling. De Affordable Care Act verbood ook de beperkte dekking die door zorgverzekeraars werd opgelegd, en verzekeringsmaatschappijen moesten dekking bieden voor preventieve gezondheidszorg. De V.S.Preventive Services Task Force heeft preventieve gezondheidsdiensten gecategoriseerd en beoordeeld als “A” of “B”, waaraan verzekeringsmaatschappijen moeten voldoen en volledige dekking moeten bieden. Niet alleen heeft de US Preventive Services Task Force gesorteerde preventieve gezondheidsdiensten geleverd die geschikt voor dekking, hebben ze ook veel aanbevelingen gedaan aan artsen en verzekeraars om betere preventieve zorg te bevorderen om uiteindelijk een betere kwaliteit van zorg te bieden en de last van de kosten te verlagen.

ZiektekostenverzekeringBewerken

Gezondheidszorg verzekeringsmaatschappijen zijn bereid te betalen voor preventieve zorg ondanks het feit dat patiënten niet acuut ziek zijn, in de hoop dat dit hen zal beletten om later in hun leven een chronische ziekte te ontwikkelen. Tegenwoordig worden ziektekostenverzekeringsplannen aangeboden via de Marktplaats, opgelegd door de Betaalbare Zorg Act zijn vereist om bepaalde preventieve zorgdiensten gratis te verlenen aan patiënten. Sectie 2713 van de Affordable Care Act, specificeert dat alle private Marketplac e en alle door de werkgever gesponsorde privéplannen (behalve diegene die een grandfather hebben) zijn verplicht om preventieve zorgdiensten te dekken die door de Amerikaanse Preventive Services Task Force gratis voor patiënten zijn gerangschikt A of B. De UnitedHealthcare-verzekeringsmaatschappij heeft bijvoorbeeld aan het begin van het jaar richtlijnen voor patiënten gepubliceerd waarin de dekking van de preventieve zorg wordt uitgelegd.

Evaluatie van de aanvullende voordelen Bewerken

De evaluatie van de aanvullende voordelen van preventieve zorg vereist een langere periode van tijd in vergelijking met acuut zieke patiënten. Inputs in het model, zoals disconteringsvoet en tijdshorizon, kunnen significante effecten hebben op de resultaten. Een controversieel onderwerp is het gebruik van een tijdsbestek van 10 jaar om de kosteneffectiviteit van diabetespreventie-diensten te beoordelen door het Congressional Budget Office.

Preventieve zorgdiensten richten zich voornamelijk op chronische ziekten. Het Congressional Budget Office heeft aangegeven dat er verder onderzoek nodig is op het gebied van de economische gevolgen van obesitas in de VS voordat de CBO de budgettaire gevolgen kan inschatten. Een tweeledig rapport dat in mei 2015 werd gepubliceerd, erkent het potentieel van preventieve zorg om de gezondheid van patiënten op individueel en populatieniveau te verbeteren en tegelijkertijd de uitgaven voor gezondheidszorg te verlagen.

Economische casusEdit

Sterfte door veranderlijke risicofactoren

Chronische ziekten zoals hartaandoeningen, beroertes, diabetes, obesitas en kanker zijn de meest voorkomende en kostbare gezondheidsproblemen in de Verenigde Staten geworden. In 2014 werd voorspeld dat tegen 2023 het aantal chronische ziekten gevallen zouden met 42% toenemen, resulterend in $ 4,2 biljoen aan behandeling en verloren economische output. Ze behoren ook tot de top tien van belangrijkste doodsoorzaken. Chronische ziekten worden gedreven door risicofactoren die grotendeels te voorkomen zijn. Subanalyse uitgevoerd op alle sterfgevallen in de Verenigde Staten in het jaar 2000 onthulden dat bijna de helft werd toegeschreven aan vermijdbaar gedrag, waaronder tabak, slechte voeding, lichamelijke inactiviteit en alcoholgebruik. Uit recentere analyse blijkt dat hartaandoeningen en kanker alleen al was verantwoordelijk voor bijna 46% van alle sterfgevallen. Aanpasbare risicofactoren zijn ook verantwoordelijk voor een grote morbiditeitsbelasting, resulterend in een slechte kwaliteit van leven in het heden en verlies van toekomstige levensjaren. Verder wordt geschat dat gerichte inspanningen op het gebied van preventie en behandeling van chronische ziekten tegen 2023 kunnen resulteren in 40 miljoen minder gevallen van chronische ziekten, waardoor de behandelingskosten mogelijk met $ 220 miljard worden verlaagd.

Vaccinaties voor kinderen

Vaccinaties bij kinderen zijn grotendeels verantwoordelijk voor de stijging van de levensverwachting in de 20e eeuw. Vanuit economisch oogpunt laten vaccins voor kinderen een zeer hoog investeringsrendement zien. Volgens Healthy People 2020 worden voor elk geboortecohort dat het routinematige vaccinatieschema voor kinderen ontvangt, de directe kosten voor gezondheidszorg met $ 9,9 miljard verlaagd en bespaart de samenleving $ 33,4 miljard aan indirecte kosten. De economische voordelen van vaccinatie bij kinderen reiken verder dan individuele patiënten tot verzekeringsplannen en vaccinfabrikanten, terwijl ze allemaal de gezondheid van de bevolking verbeteren.

Gezondheidskapitaaltheorie

De last van te voorkomen ziekte reikt verder dan de gezondheidszorg, die kosten maakt als gevolg van productiviteitsverlies onder werknemers. Indirecte kosten in verband met slecht gezondheidsgedrag en bijbehorende chronische ziekten kosten Amerikaanse werkgevers elk jaar miljarden dollars.

Volgens de American Diabetes Association (ADA) zijn de medische kosten voor werknemers met diabetes twee keer zo hoog als voor werknemers zonder diabetes en worden veroorzaakt door werkgerelateerd verzuim ($ 5 miljard), verminderde productiviteit op het werk ($ 20,8 miljard), arbeidsongeschiktheid als gevolg van ziekte-gerelateerde handicap ($ 21,6 miljard) en vroegtijdige sterfte ($ 18,5 miljard).De gerapporteerde schattingen van de kosten als gevolg van een steeds hoger niveau van overgewicht en zwaarlijvige leden in het personeelsbestand variëren, met de beste schattingen die 450 miljoen extra gemiste werkdagen suggereren, resulterend in $ 153 miljard per jaar aan verloren productiviteit, volgens de CDC Healthy Workforce. / p>

Het Health Capital-model legt uit hoe individuele investeringen in gezondheid de inkomsten kunnen verhogen door “het aantal beschikbare gezonde dagen om te werken en inkomen te verdienen” te verhogen. In deze context kan gezondheid zowel worden behandeld als een consumptiegoed, waarbij individuen gezondheid verlangen omdat het de kwaliteit van leven in het heden verbetert, als als een investeringsgoed vanwege het potentieel om de opkomst en de productiviteit op de werkplek in de loop van de tijd te verhogen. Preventief gezondheidsgedrag zoals gezonde voeding, regelmatige lichaamsbeweging, toegang tot en gebruik van goede zorg, het vermijden van tabak en het beperken van alcohol kunnen worden gezien als gezondheidsinputs die resulteren in zowel gezondere werknemers als aanzienlijke kostenbesparingen.

Aan kwaliteit aangepast leven jaar

Gezondheidsvoordelen van preventieve zorgmaatregelen kunnen worden beschreven in termen van bespaarde kwaliteitscorrecte levensjaren (QALY’s). Een QALY houdt rekening met lengte en kwaliteit van leven en wordt gebruikt om de kosten te evalueren. effectiviteit van medische en preventieve interventies. Klassiek wordt een jaar van perfecte gezondheid gedefinieerd als 1 QALY en een jaar met een graad van minder dan perfecte gezondheid krijgt een waarde tussen 0 en 1 QALY. Als economisch weegsysteem, de QALY kan worden gebruikt om persoonlijke beslissingen te nemen, preventieve interventies te evalueren en prioriteiten te stellen voor toekomstige preventieve inspanningen.

Kostenbesparende en kosteneffectieve voordelen van preventieve zorgmaatregelen zijn goed ingeburgerd. De Robert Wood Johnson Foundation evalueerde de literatuur over kosteneffectiviteit op het gebied van preventie en ontdekte dat veel preventieve maatregelen voldoen aan de benchmark van < $ 100.000 per QALY en als gunstig kosteneffectief worden beschouwd. Deze omvatten screenings voor hiv en chlamydia, kankers van de dikke darm, borst en baarmoederhals, visuele screening en screening op abdominale aorta-aneurysma’s bij mannen > 60 in bepaalde populaties. Alcohol- en tabaksscreening bleek in sommige reviews kostenbesparend en in andere kosteneffectief. Volgens de RWJF-analyse werden in alle beoordelingen twee preventieve interventies gevonden om kosten te besparen: vaccinaties bij kinderen en het adviseren van volwassenen over het gebruik van aspirine.

Minderheidsgroepen

Gezondheidsverschillen nemen toe in de Verenigde Staten voor chronische ziekten zoals obesitas, diabetes, kanker en hart- en vaatziekten. Bevolkingsgroepen met een verhoogd risico op ongelijkheden op gezondheidsgebied zijn het groeiende aandeel van raciale en etnische minderheden, waaronder Afro-Amerikanen, Amerikaanse Indianen, Hispanics / Latino’s, Aziatische Amerikanen, Alaska Natives en Pacific Islanders.

Volgens de raciale en etnische minderheden. Benaderingen van Community Health (REACH), een nationaal CDC-programma, niet-Spaanse zwarten hebben momenteel de hoogste percentages zwaarlijvigheid (48%), en het risico op nieuw gediagnosticeerde diabetes is 77% hoger onder niet-Spaanse zwarten, 66% hoger onder Latijns-Amerikanen / Latino’s en 18% hoger onder Aziatische Amerikanen in vergelijking met niet-Spaanse blanken. De huidige Amerikaanse bevolkingsprojecties voorspellen dat meer dan de helft van de Amerikanen tegen 2044 tot een minderheidsgroep zal behoren. Zonder gerichte preventieve interventies zullen medische kosten als gevolg van ongelijkheden op het gebied van chronische ziekten onhoudbaar worden. Het verbreden van het gezondheidsbeleid om de levering van preventieve diensten aan minderheidsgroepen te verbeteren, kan helpen om substantiële medische kosten te verminderen die worden veroorzaakt door ongelijkheden in de gezondheidszorg, wat resulteert in een rendement op de investering.

Beleid

Chronische ziekte is een probleem op bevolkingsniveau dat inspanningen op het niveau van de volksgezondheid vereist en een overheidsbeleid op nationaal en nationaal niveau om inspanningen effectief te voorkomen, in plaats van op individueel niveau. De Verenigde Staten zetten momenteel veel inspanningen op het gebied van volksgezondheidsbeleid in die aansluiten bij de hierboven besproken preventieve gezondheidsinspanningen. De Centers for Disease Control and Prevention ondersteunen bijvoorbeeld initiatieven zoals Health in All Policies en HI-5 (Health Impact in 5 Years), samenwerkingsinspanningen die erop gericht zijn preventie in alle sectoren te overwegen en sociale determinanten van gezondheid aan te pakken als een primaire methode. preventie voor chronische ziekten. Specifieke voorbeelden van programma’s die gericht zijn op vaccinatie en obesitaspreventie bij kinderen worden besproken in de volgende secties.

Obesitas

Beleid dat de obesitas-epidemie aanpakt, moet proactief en verreikend zijn, inclusief een verscheidenheid aan stakeholders zowel in de zorg als in andere sectoren.Aanbevelingen van het Institute of Medicine in 2012 suggereren dat “… gecoördineerde actie wordt ondernomen in en binnen vijf omgevingen (fysieke activiteit (PA), eten en drinken, marketing en berichtgeving, gezondheidszorg en werkplekken, en scholen) en alle sectoren van de samenleving (inclusief overheid, het bedrijfsleven en de industrie, scholen, kinderopvang, stadsplanning, recreatie, transport, media, volksgezondheid, landbouw, gemeenschappen en thuis), zodat inspanningen om obesitas te voorkomen echt succesvol zijn. “

Daar zijn tientallen huidige beleidsmaatregelen die op (of alle) federaal, staats-, lokaal en schoolniveau werken. De meeste staten hanteren een vereiste voor lichamelijke opvoeding van 150 minuten lichamelijke opvoeding per week op school, een beleid van de National Association of Sport en Lichamelijke Opvoeding In sommige steden, waaronder Philadelphia, wordt een suikerhoudende voedselbelasting geheven. Dit is een onderdeel van een wijziging van Titel 19 van de Philadelphia Code, “Financiën, belastingen en incasso’s”; Hoofdstuk 19-4100, “Sugar-Sweetened Beverage Tax, die werd goedgekeurd in 2016, die een accijns van $ 0,015 per fluid ounce vaststelt op distributeurs van dranken die gezoet zijn met zowel calorische als niet-calorische zoetstoffen. Distributeurs zijn verplicht om een aangifte in te dienen bij de afdeling, en de afdeling kan onder andere belastingen innen.

Dit beleid kan een bron van belastingverminderingen zijn. Op grond van het Philadelphia-beleid kunnen bedrijven bijvoorbeeld belastingverminderingen aanvragen bij de belastingdienst op een wie het eerst komt, het eerst maalt. Dit is van toepassing totdat het totale aantal tegoeden voor een bepaald jaar een miljoen dollar bereikt.

Onlangs hebben advertenties voor eten en drinken gericht op kinderen veel aandacht gekregen. De kinderen “s Food and Beverage Advertising Initiative (CFBAI) is een zelfregulerend programma van de voedingsindustrie. Elk deelnemend bedrijf doet een openbare belofte waarin wordt vermeld dat het zich ertoe verbindt om voor kinderen jonger dan 12 jaar alleen reclame te maken voor voedingsmiddelen die aan bepaalde voedingscriteria voldoen. Dit is een zelfregulerend programma met beleid dat is opgesteld door de Council of Better Business Bureaus. De Robert Wood Johnson Foundation financierde onderzoek om de werkzaamheid van de CFBAI te testen. De resultaten lieten vooruitgang zien in termen van verminderde reclame voor voedselproducten die gericht zijn op kinderen en adolescenten.

Immunisatiebeleid voor kinderen

Ondanks landelijke controverses over vaccinatie en immunisatie van kinderen, zijn er beleidsmaatregelen en programma’s op het federale, staats-, lokale en schoolniveau waarin de vaccinatievereisten worden uiteengezet. Alle staten eisen dat kinderen worden ingeënt tegen bepaalde overdraagbare ziekten als voorwaarde voor schoolbezoek. Momenteel staan 18 staten echter vrijstellingen toe om “filosofische of morele redenen”. Ziekten waarvoor vaccinaties deel uitmaken van het standaard ACIP-vaccinatieschema zijn difterie tetanus pertussis (kinkhoest), poliomyelitis (polio), mazelen, bof, rubella, hemophilus influenzae type b, hepatitis B, influenza en pneumokokkeninfecties. bekeken op de CDC-website.

De CDC-website beschrijft een federaal gefinancierd programma, Vaccines for Children (VFC), dat gratis vaccins verstrekt aan kinderen die anders misschien niet zouden worden gevaccineerd omdat ze niet kunnen betalen. is de Adviescommissie voor immunisatiepraktijken (ACIP) een deskundige vaccinatieadviesraad die het vaccinatiebeleid informeert en lopende aanbevelingen aan de CDC begeleidt, waarbij de meest actuele kosteneffectiviteits- en risico-batenbewijzen in zijn aanbevelingen zijn verwerkt.