Discussie
De meeste thoracale hernia’s zijn asymptomatisch.7 De klinische presentatie van patiënten varieert afhankelijk van het niveau van hernia. Pijn is de meest voorkomende presentatie en bevindt zich meestal op het niveau van de thoracale wervelkolom met straling in een radiculaire verdeling. Andere fysieke bevindingen zijn unilateraal of bilateraal sensorisch verlies, spierzwakte en blaas- of darmstoornissen afhankelijk van het getroffen niveau.10 T1-2 hernia is een zeldzamere aandoening en kan worden gezien bij degeneratieve aandoeningen of aangrenzende segmentziekte gerelateerd aan cervicale fusiechirurgie.11 In de literatuur is het gerapporteerd na cervicale laminoplastiek en verklaard als mechanische spanningen die de T1-2 tussenwervelschijf direct hebben beïnvloed na laminoplastiek en mogelijk hernia hebben veroorzaakt.12 MRI, CT of myelografie kan worden gebruikt voor de diagnose . MRI is de geprefereerde diagnosemethode vanwege de niet-invasieve, hoge resolutie van zacht weefsel en de mogelijkheden voor meervlaksbeeldvorming. Radiologisch onderzoek moet voorzichtig gebeuren. Het thoracale gebied bevindt zich aan het caudale uiteinde van de cervicale MRI, en het is belangrijk om thoracale hernia in dit gebied niet te missen. In de literatuur is er één geval gemeld met T1-2 hernia, waarvan werd aangenomen dat het een cervicale discusaandoening was bij de eerste radiologische beoordeling met fysieke bevindingen.13 Gedetailleerd en zorgvuldig lichamelijk onderzoek is net zo belangrijk als radiologisch onderzoek. T1-radiculopathie kan gepaard gaan met symptomen van C8-radiculopathie. Gevoelloosheid van de vierde en vijfde vinger of zwakte van intrinsieke spieren in de hand zijn begeleidende symptomen bij C8- en T1-radiculopathie. Het Cubitaal-tunnelsyndroom en het Guyons-tunnelsyndroom kunnen de symptomen van T1-radiculopathie nabootsen. In de literatuur is ook gemeld dat het Horner-syndroom secundair is aan T1-2-hernia.14 “15
Het is ook meldde dat wervelkolomchirurgen die zichzelf beschouwen als experts in cervicale wervelkolomchirurgie, onvoldoende kennis hebben van C8- en T1-myotomen en dermatomen en de intrinsieke handspieren die worden geïnnerveerd door de C8-T1 zenuwwortels, maar niet de nervus ulnaris, correct kunnen identificeren. geeft gevoel aan de vierde en vijfde vinger en mediale rand van de hand. De mediale onderarm huidzenuw geeft gevoel aan de mediale onderarm. De nervus ulnaris innerveren alle intrinsieke handspieren, behalve de abductor en flexor pollicis brevis, opponens pollicis en laterale twee lumbricals, die worden geïnnerveerd door C8 en T1 via de medianuszenuw. Door deze vijf spieren te onderzoeken, kan men het cubitaal-tunnelsyndroom klinisch onderscheiden van C8-T1-radiculopathieën.16 Elektrodiagnostische onderzoeken kunnen nuttig zijn bij het evalueren en differentiëren van C8-, T1- en ulnaire neuropathie. De spiergroepen geassocieerd met een C8-radiculopathie zijn de eerste dorsale interossale, abductor digit minimi, abductor pollicis brevis, flexor pollicis longus en extensor indicis proprius.17 De paraspinale musculatuur moet ook worden onderzocht omdat ze motorische innervatie ontvangen van de ipsilaterale dorsale rami van de uittredende wortel die alleen op het foramen kan worden samengedrukt en niet in een perifere neuropathie, dat asymptomatische patiënten EMG-veranderingen in de cervicale paraspinals kunnen hebben.18 Abductor pollicis brevis wordt voornamelijk geïnnerveerd door het T1-zenuwwortelniveau, EMG-veranderingen in deze spier geven aan T1 neuropathie.19
De eerste stap van het behandelingsalgoritme voor thoracale radiculopathie is niet-operatieve behandeling. Tractie kan worden toegepast voor tijdelijke decompressie van de zenuwimpingement. Farmacotherapie kan helpen om pijn bij patiënten met radiculopathie te verminderen. Niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen zijn door veel artsen gebruikt als eerstelijnsmiddelen bij de behandeling van pijn. Narcotische analgetica, spierverslappers, antidepressiva of anticonvulsiva kunnen naast niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen worden gebruikt. In de literatuur kunnen opioïden effectief zijn bij de behandeling van neuropathische pijn.20 “21 Fysiotherapie kan de levenskwaliteit verbeteren, en selectieve zenuwblokkades richten zich op zenuwwortelpijn. Steroïde injecties kunnen de behandelingsoptie zijn van radiculaire pijn. Perineurale injecties, waaronder translaminaire en transforaminale epidurale aandoeningen, kunnen selectieve zenuwwortelblokkades worden uitgevoerd onder radiografische begeleiding.22,23 Er is echter weinig kwalitatief hoogstaand bewijs over de beste niet-operatieve therapie voor radiculopathie, hoewel is gemeld dat een multimodale benadering symptomen.24 In het huidige geval werden fysiotherapie en medicatie voor pijn gebruikt, maar deze conservatieve methoden hebben de symptomen niet opgelost.
De tweede stap voor thoracale radiculopathie die niet reageert op conservatieve behandelingsmodaliteiten is chirurgische behandeling.Anterieure, posterieure of posterolaterale benaderingen zijn de chirurgische behandelingstechnieken voor T1-2 hernia die in de literatuur worden beschreven. 7 “25” 26 “27 Onze geprefereerde chirurgische techniek bij posterieure thoracale discectomie is costotransversectomie en discectomie. In dit geval costotransversectomie, hemilaminectomie, foraminatomie en discectomie op T1-2-niveau werd uitgevoerd via een posterieure benadering. Het werd als beter beschouwd om via de posterieure benadering door het T1-2-foramen te komen, omdat bij de anterieure benadering sternotomie nodig kan zijn om het T1-2-schijfniveau te bereiken.26
T1-2-niveau thoracale hernia kan gepaard gaan met problemen in de cervicale regio en sommige syndromen kunnen symptomen van T1-radiculopathie nabootsen. Gedetailleerd lichamelijk onderzoek is van cruciaal belang om het echte probleem en het aangetaste niveau in de wervelkolom te bepalen.
