Wat is ‘conversietherapie’?

Conversietherapie verwijst naar een van verschillende gevaarlijke en in diskrediet gebrachte praktijken gericht op het veranderen van iemands seksuele geaardheid of genderidentiteit. Dat zou bijvoorbeeld kunnen betekenen dat je probeert iemands seksuele geaardheid te veranderen van lesbisch, homoseksueel of biseksueel naar hetero of zijn genderidentiteit van transgender of niet-binair naar cisgender. En het kan pogingen omvatten om iemands geslachtsuitdrukking te veranderen (bijvoorbeeld om iemand stereotiep mannelijk of vrouwelijk te laten handelen), of om seksuele of romantische aantrekkingskracht of gevoelens voor een persoon van hetzelfde geslacht te verminderen of te elimineren.

“Conversietherapie” kan in vele vormen voorkomen en is soms bekend onder andere namen, waaronder:

• “genderkritische therapie”
• “herstellende therapie”
• “ex-homo-ministeries”
• “inspanningen om seksuele geaardheid en genderidentiteit te veranderen”

Conversietherapie kan worden uitgevoerd door bevoegde professionals, niet-erkende bedieningen of levenscoaches; het kan een-op-een worden gedaan in een kantoor of in groepen tijdens retraites of conferenties; en het kan voor geld of gratis worden gedaan. Op geloof gebaseerde bekeringstherapie kan in een breed scala van religieuze tradities worden gevonden; geloofsgemeenschappen hebben ook een belangrijke en groeiende rol gespeeld bij het beschermen van LGBTQ-jongeren tegen conversietherapie.

Hoewel sommige conversietherapeuten fysieke methoden blijven gebruiken, waaronder pijnlijke aversieve conditionering, zijn de meest voorkomende technieken in de Verenigde Staten tegenwoordig “praattherapieën” die wel of niet erkende beoefenaars gebruiken om de seksuele geaardheid of genderidentiteit van een persoon te “behandelen”. Ze kunnen ten onrechte beweren dat iemands seksuele geaardheid of genderidentiteit het resultaat is van misbruik en trauma uit de kindertijd, of anderszins een gevolg van de omgeving en opvoeding van de persoon. Een deel van de reden voor de enorme diversiteit in ervaringen met veranderingsinspanningen is te wijten aan het feit dat de moderne wetenschap de praktijk zo grondig heeft verworpen, dat er dus geen erkende opleiding is voor professionals in de geestelijke gezondheidszorg over hoe ze kunnen proberen iemands seksuele geaardheid of geslacht te veranderen. identiteit. Dat betekent ook dat er geen ethische zorgstandaard is om dit te doen.

Vooral voor op geloof gebaseerde zorgverleners omvat conversietherapie vaak leringen die zijn ontleend aan religieuze teksten, gebed, spirituele discipline en praktijken die zijn gemodelleerd naar twaalf- stapprogramma’s gericht op ‘seksuele gebrokenheid’, ‘ongewenste attracties van hetzelfde geslacht’ of ‘geslachtsverwarring’.

Belangrijk is dat ‘conversietherapie’ geen counseling omvat die iemand helpt sociale steun te vinden of zijn / haar identiteit. Wetten tegen conversietherapie beletten mensen ook niet om behandeling te bieden voor aanranding, intimidatie en misbruik.

Werkt conversietherapie?

Nee. Conversietherapie is gebaseerd op het achterhaalde en valse idee dat LGBTQ-zijn een psychische aandoening is die moet worden genezen, ondanks de overeenstemming van alle grote medische verenigingen dat LGBTQ-identiteiten een normale variant van de menselijke aard zijn. De American Psychiatric Association behandelt homoseksualiteit sinds 1973 niet meer als een psychische aandoening, en transgender zijn wordt niet langer als een psychische aandoening behandeld sinds de ‘genderidentiteitsstoornis’ in 2013 uit de handleidingen voor psychologische diagnostiek werd verwijderd.

Niet geloofwaardig wetenschappelijk onderzoek heeft ooit de beweringen van conversietherapeuten ondersteund om iemands seksuele geaardheid daadwerkelijk te veranderen. Een rapport uit 2009 van een American Psychological Association Task Force ontdekte dat “resultaten van wetenschappelijk gefundeerd onderzoek erop wijzen dat het onwaarschijnlijk is dat individuen in staat zullen zijn om dezelfde seksattracties of het vergroten van seksuele aantrekkingskracht door andere seksen. ”

In de afgelopen jaren zijn veel voormalige ex-homoseksuele leiders naar buiten gekomen om te verklaren dat conversietherapie niet effectief is en nooit is geweest.

Is conversietherapie schadelijk?

Ja. De risico’s van conversietherapie reiken veel verder dan de ineffectiviteit ervan, en de tijd en geld die wordt verspild aan “therapieën” die niet werken. Conversietherapie wordt sterk geassocieerd met negatieve gevolgen voor de geestelijke gezondheid en meer zelfmoordpogingen.

Volgens de 2020 National Survey on LGBTQ Youth Mental Health van The Trevor Project meldde 10% van de LGBTQ-jongeren dat ze conversietherapie ondergingen, en 78% meldde dat het gebeurde toen ze jonger waren dan 18 jaar. Jongeren die aangaven conversietherapie te hebben ondergaan, rapporteerden meer dan twee keer zoveel van zelfmoordpogingen in het afgelopen jaar in vergelijking met degenen die dat niet deden.

Bovendien ontdekte een peer-reviewed studie gepubliceerd door The Trevor Project in de American Journal of Public Health dat LGBTQ-jongeren die conversietherapie ondergingen meer meer dan twee keer zoveel kans op zelfmoordpogingen en meer dan 2,5 keer zoveel kans op meerdere zelfmoordpogingen in het afgelopen jaar.

Daarom wordt conversietherapie breed tegengewerkt door vooraanstaande professionele medische verenigingen, waaronder de American Medical Association, de American Psychological Association en de American Academy of Pediatrics.

Getuigenissen:

“e potentiële risico’s van hersteltherapie zijn groot, inclusief depressie, angst en zelfdestructief gedrag, aangezien de afstemming van de therapeut op maatschappelijke vooroordelen tegen homoseksualiteit de reeds ervaren zelfhaat kan versterken door de patiënt. ”

—American Psychiatric Association

“ontbreken medische rechtvaardiging en vormen een ernstige bedreiging voor de gezondheid en het welzijn van de getroffen mensen.”

—Pan American Health Organization – WHO

De American Psychological Association Task Force ontdekte dat conversietherapie niet alleen ineffectief is, maar ook een breed scala aan schadelijke bijwerkingen voor deelnemers, waaronder:

• schaamte
• schuldgevoel
• hulpeloosheid
• hopeloosheid
• Verlies van geloof
• Verminderd gevoel van eigenwaarde
• Verhoogde zelfhaat
• Sociale terugtrekking
• Je onmenselijk en onwaar voelen zelf
• Depressie
• Toegenomen middelenmisbruik
• Seksueel gedrag met een hoog risico
• Suïcidaliteit

Conversietherapie als een vorm van gezinsafwijzing

Conversietherapie versterkt de schaamte en het stigma dat zo veel LGBTQ-jongeren al ervaren. Ouders die proberen de seksuele geaardheid of genderidentiteit van hun kind te veranderen, wekken gevoelens van afwijzing en risico van het gezin op, wat hun relatie met hun kind ernstig kan verstoren. Uit een onderzoek van The Family Acceptance Project uit 2018 bleek dat:

1. Het percentage zelfmoordpogingen door LGBT-jongeren van wie de ouders probeerden hun seksuele geaardheid te veranderen meer dan het dubbele was (48%) van het percentage LGBT-jongeren volwassenen die geen conversie-ervaringen rapporteerden (22%).
2. Zelfmoordpogingen bijna verdrievoudigd voor LGBT-jongeren die zowel thuis als buitenshuis pogingen rapporteerden om hun seksuele geaardheid te veranderen (63%).
3. Hoge depressieniveaus meer dan verdubbeld (33%) voor LGBT-jongeren van wie de ouders probeerden hun seksuele geaardheid te veranderen in vergelijking met degenen die geen conversie-ervaringen rapporteerden (16%) en meer dan verdrievoudigd (52%) voor LGBT-jongeren die zowel thuis als buitenshuis pogingen rapporteerden om hun seksuele geaardheid te veranderen.
4. Ervaringen met betrekking tot veranderingen in seksuele geaardheid tijdens de adolescentie door zowel ouders / verzorgers als extern door therapeuten en religieuze leiders werden geassocieerd met lagere sociaaleconomische status van jongvolwassenen, minder opleidingsniveau bij onderhoud en een lager wekelijks inkomen.

Gebeurt het nog steeds?

Ja. Het Trevor-project hoort regelmatig van LGBTQ-jongeren die getroffen zijn door conversietherapie via onze 24/7 crisisdiensten. Dit omvat jonge overlevenden van conversietherapie en jongeren die bang zijn om uit de kast te komen vanwege de angst dat hun familieleden hen zullen dwingen om naar conversietherapie te gaan. Andere LGBTQ-jongeren nemen contact op met The Trevor Project omdat ze in conversietherapie zitten, het niet werkt, en hun gevoelens van isolatie en mislukking bijdragen aan suïcidale gedachten en gedrag.

Elk jaar komen er meer overlevenden van conversietherapie naar voren om hun verhalen te vertellen, met documentaires, media en een groeiend aantal onderzoeken die de echte en voortdurende schade van deze in diskrediet gebrachte praktijken in de Verenigde Staten en de wereld aantonen. Conversietherapie is verre van een overblijfsel uit het verleden, maar is misschien weer in opkomst, vooral nu voorstanders een nieuwe merknaam kiezen en hun focus verleggen naar het ‘behandelen’ van transgender- en niet-binaire jongeren.

Volgens studies van de UCLA Williams Instituut, zijn meer dan 700.000 LGBTQ-mensen onderworpen aan de verschrikkingen van conversietherapie, en naar schatting 80.000 LGBTQ-jongeren zullen dit onprofessionele gedrag de komende jaren ervaren, vaak op aandringen van goedbedoelde maar slecht geïnformeerde ouders of verzorgers.

Conversietherapie is nog steeds legaal in 30 staten in de Verenigde Staten. Op onze voortgangskaart kun je zien welke staten deze gevaarlijke en in diskrediet gebrachte praktijk nog steeds toestaan.

Voor journalisten die meer willen weten over hoe ze de kwestie van conversietherapie, hier is een gids met best practices.