Nasofaryngeale kanker


Behandeling

Bestralingstherapie in combinatie met chemotherapie (chemoradiatie) is de meest voorkomende behandeling. In de meeste gevallen is een operatie alleen nodig als de tumor terugkeert na chemoradiatie.

Stralingstherapie

Stralingstherapie, inclusief intensiteitsgemoduleerde stralingstherapie, stopt kankercellen van delen en vertraagt de groei van de tumor. Radiotherapie vernietigt ook kankercellen en kan tumoren doen krimpen of elimineren. Intensiteitsgemoduleerde stralingstherapie maakt het gebruik van effectievere stralingsdoses mogelijk met minder bijwerkingen dan conventionele radiotherapietechnieken.

Stralingstherapie omvat dagelijkse behandelingen van 5-6 weken.

Chemotherapie

Chemotherapie wordt om verschillende redenen voorgeschreven:

  • Samen met radiotherapie als alternatief voor chirurgie (genaamd chemoradiatie)
  • Na een operatie om het risico op terugkeer van de kanker te verkleinen
  • Om de groei van een tumor te vertragen en symptomen te beheersen wanneer de kanker niet kan worden genezen (palliatieve behandeling)

Chirurgie

Als de tumor klein is, kan de chirurg transorale lasermicrochirurgie uitvoeren. De laser zit op een kleine metalen scope (buis). De patiënt krijgt anesthesie voordat de operatie begint. De laser wordt in de mond ingebracht en de straal van de laser wordt gebruikt om de tumor uit te snijden, en een centimeter (2,5 inch) weefsel eromheen.

Na de Bij een operatie wordt een kleine nasogastrische voedingssonde (NG-buis) ingebracht door een neusgat en in de maag omdat de patiënt niet kan eten totdat het operatiegebied is genezen. Genezing duurt ongeveer twee weken. Gedurende deze tijd krijgt de patiënt vloeibaar voedsel via de NG-buis. De patiënt kan drie tot vijf dagen na de operatie naar huis met de NG-buis in het neusgat.

Bij grotere tumoren is een traditionele incisie met een scalpel nodig. De patiënt krijgt anesthesie voordat de operatie begint. De chirurg maakt een incisie in de nek, onder de kin, om de tumor te lokaliseren en te verwijderen. Het open gebied wordt vervolgens gereconstrueerd en gesloten met een huid- of spierflap van de arm of een ander deel van het lichaam.

Als de lymfeklieren in de nek zijn aangetast kan een nekdissectie nodig zijn om de knooppunten te verwijderen.

Write a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *