De gesynchroniseerde zwemmer aan de linkerkant heeft een weduwenpiek (W); de zwemmer aan de rechterkant heeft een rechte haarlijn (S).

Sommige mensen hebben een prominente V-vormige punt aan de voorkant van hun haarlijn, een zogenaamde weduwepiek, terwijl andere mensen een haarlijn die er recht overheen gaat. De piek van Widow wordt soms gebruikt om de basisgenetica te illustreren; de mythe is dat het wordt beheerst door één gen met twee allelen, en het allel voor de piek van de weduwe is dominant over het allel voor een rechte haarlijn. Er is geen bewijs dat deze mythe waar is. Ik weet niet hoe de mythe is ontstaan ; Ik heb de literatuur grondig doorzocht en ik heb geen wetenschappelijke artikelen gevonden die deze bewering doen.

Widow’s hoogtepunt als personage

Ik vond slechts twee artikelen die op het hoogtepunt van weduwe in de algemene bevolking. Smith en Cohen (1973) keken naar foto’s van mannelijke geneeskundestudenten en kwamen tot de conclusie dat 32 van de 1039 (3%) een ‘lichte maar merkbare’ weduwe ‘piek hadden en één een’ meer onderscheidende en voor de hand liggende “weduwe” -piek. Nusbaum en Fuentefria (2009) keken naar 360 vrouwen in kapsalons en concludeerden dat 81% van hen een weduwepiek had.

Helaas, geen van deze sets van de auteurs definieerden wat zij als de piek van een weduwe telden. Om een foto te vinden van mensen met en zonder de piek van een weduwe, zocht ik naar afbeeldingen van gesynchroniseerde zwemme rs (omdat ze hun haar naar achteren trekken en omdat ze er maf uitzien). Ik moest veel foto’s bekijken voordat ik de duidelijke piek van de weduwe op de foto hierboven vond, dus ik denk dat Nusbaum en Fuentefria (2009) een zeer losse definitie van de piek van de weduwe hebben gebruikt als ze 81% telden van vrouwen die er een hebben. Tenzij er een heel groot verschil is tussen mannen en vrouwen, moeten Smith en Cohen (1973) een veel striktere definitie hebben gebruikt in hun studie.

Naast onduidelijkheden over wie wel of niet een weduwe heeft ” Bij de piek is er het probleem van de leeftijd. De haarlijn van veel mannen neemt in de loop van de tijd af en verdwijnt vaak langzamer in het midden. Het kan daarom moeilijk zijn om onderscheid te maken tussen een teruglopende haarlijn en een echte weduwepiek bij volwassen mannen .

Familie- en tweelingstudies

Er zijn verschillende artikelen over mensen met zeldzame genetische aandoeningen die een grotere kans hebben op een weduwepiek; zie het OMIM-artikel. Ik doe dat echter niet weet van enige familie- of tweelingstudies van de piek van weduwen in de algemene bevolking. Tenzij ik geen oud papier heb kunnen vinden, is er geen gepubliceerd bewijs dat de piek van de weduwe een genetische basis heeft.

Conclusie

Het is moeilijk om een duidelijke grens te trekken tussen weduwe’s piek en rechte haarlijn, en er is geen gepubliceerd bewijs over of het wordt beïnvloed door genetica. Je mag de weduwe niet gebruiken om eenvoudige genetica te demonstreren.

Nusbaum, B.P., en S. Fuentefria. 2009. Natuurlijk voorkomende vrouwelijke haarlijnpatronen. Dermatologische chirurgie 35: 907-913.

Smith, D.W. en M.M. Cohen. 1973. Widow’s piek hoofdhaar-anomalie en haar relatie tot oculaire hypertelorisme. Lancet 2: 1127-1128

OMIM entry

Terug naar John McDonald’s homepage