In de Griekse mythologie had de godin Nike een zeer belangrijke plaats in de samenleving. Ze werd typisch geassocieerd met snelheid, kracht en overwinning. Hierdoor gingen soldaten en militaire generaals nooit ten strijde zonder een soort van gebeden of offers aan de godin te brengen. Nike werd niet alleen in verband gebracht met het leger, ze was de godin die de oude Grieken uit alle lagen van de bevolking opriepen toen ze met een strijd werden geconfronteerd. Er wordt aangenomen dat ze optrad als de bemiddelaar tussen de goden en mensen. Tijdens de Romeinse tijd was het equivalent van de godin Nike de godin Victoria.

Hier is een korte blik op het oorsprongsverhaal, symbolen en feiten over Nike – de Griekse godin van de overwinning.

Nike’s geboorte in de Griekse mythologie

Nike, de gevleugelde godin, werd geboren uit de Titan Pallas en de nimf Styx. Nike’s vader, Pallas, was de Titan-god die met oorlogsschepen omging. Hij was de zoon van Titans Crius en Eurybia; en tijdens de Titanomachy vocht Pallas tegen de Olympiërs – een nieuwe en machtige generatie goden onder leiding van Zeus. In de loop van de Titanomachy stierf Pallas uiteindelijk door de handen van Athena, de godin van wijsheid en strategische oorlogvoering.

De moeder van Nike, de nimf Styx, was de dochter van Oceanus en Tethys. Styx wordt over het algemeen afgebeeld als de godin van de rivier de Styx – de rivier die de levende wereld scheidt van de onderwereld. In tegenstelling tot haar man, Pallas, koos Styx de kant van de Olympiërs tijdens de Titanomachy. Ze ging zelfs zo ver dat ze haar kinderen – de godinnen Kratos (kracht), Bia (Force), Zelus (emulatie) en Nike aan de diensten van Zeus toevertrouwde.

Meer lezen: alles wat je moet weten over Hades – de Griekse god van de onderwereld

Wat was de rol van Nike tijdens de Titanomachy?

Nike en haar Drie zussen – Kratos, Bia en Zelus – hielpen de Olympiërs om de overwinning op de Titanen te behalen tijdens de Titanomachy. Als strijdgenoot van Zeus diende Nike hem in verschillende hoedanigheden. Er wordt aangenomen dat ze de goddelijke wagenmenner van Zeus was. Vaak in het bezit van gouden gevleugelde sandalen en de staf van Hermes, cirkelde Nike rond het slagveld en loofde hij de overwinnaars tijdens de Titanomachy. Dit verklaart waarom ze het meest geassocieerd werd met de lauwerkrans. De lauwerkrans is een symbool van overwinning, en zelfs tot op de dag van vandaag is hij prominent aanwezig op de Olympische Spelen.

Als gevolg van de bovenstaande redenen werd de godin Nike meestal geassocieerd met niet alleen de overwinning, maar ook kracht en snelheid – eigenschappen die cruciaal zijn voor het winnen van elk gevecht of elke strijd in het leven.

Hoe werd Nike de Griekse godin van de overwinning?

Gezien de immense rol die Nike speelde tijdens de Titanomachy, de oude Griekse mytholoog begon de godin te vereren als een godheid die de overwinnaars van elke strijd met roem en eer beloonde.

Nike stond vaak aan de zijde van veel oude Griekse beelden van de Olympische goden en godin. De reden waarom ze daar werd geplaatst, was omdat ze de overwinning symboliseerde. Daarom geeft het hebben van Nike aan zijn kant, of het nu een mens of god is, automatisch de persoon of god de overwinning. Het is ook om deze reden waarom ze bovenop beroemde bezienswaardigheden en monumenten in oude Griekse steden werd geplaatst. Ze geloofden dat Nike de stad naar de overwinning op hun vijanden kon leiden.

Het plaatsen van beelden of symbolen van Nike in iemands huis was ook niet ongebruikelijk in het oude Griekenland. De oude Grieken redeneerden dat: het niet misplaatst was om het standbeeld van Nike aan iemands persoonlijke heiligdom toe te voegen, gezien het feit dat elk individu een soort persoonlijke strijd of probleem had dat hij of zij in het leven moest doorstaan.

Nike’s afbeelding en symbolen

De oude Grieken wisten dat als iemand de beschermgodin van de overwinning wilde zijn, de afbeelding van die godheid moest gebeuren op een manier die alle ingrediënten van de overwinning liet zien, dwz conditie, kracht, behendigheid en jeugdigheid. Als gevolg hiervan werd de godin Nike vaak afgebeeld als een gevleugelde godin. Ze was versierd met een gouden japon en andere prachtige kledingstukken.

En omdat ze soms diende als de boodschapper van de Griekse goden, was het erg belangrijk dat ze werd afgebeeld in de beste kleding en sieraden. . Met het oog hierop werd Nike soms afgebeeld met de staf van Hermes en de gouden gevleugelde sandalen. De mythe stelt dat iedereen in het bezit van die staf / hengel automatisch adembenemende snelheid en behendigheid kreeg. Het stelde de houder ook in staat zich te verplaatsen tussen het land van de levenden en het land van de doden (d.w.z. de onderwereld / Hades).

Een ander zeer belangrijk symbool van Nike is de palmtak.In veel oude schilderijen en beeldhouwers was de palmtak een symbool van vrede. Het zou ook een overwinning kunnen betekenen in de zin dat vrede vaak komt na overwinning.

Nike’s afbeelding als een gevleugelde godin in de Griekse mythologie symboliseert behendigheid en verandering. Het betekent dat de overwinning een steeds veranderende stand van zaken is. De godin Nike had vleugels zodat ze van de ene plaats naar de andere kon glijden en de mensen die het verdienen, de overwinning brengen. Vooral op de slagvelden dacht men dat Nike zich bezig hield met het verlenen van glorie en overwinning aan dappere en vrome krijgers. Ze deed dit door de winnaars te kronen met een lauwerkrans of een palmtak.

Wat is de grootste kracht van Nike?

Ongetwijfeld moet Nike’s grootste eigenschap snelheid en behendigheid zijn. In sommige oude teksten werd gezien dat ze ook enorme hoeveelheden sterke punten bezat; het was echter haar enorme snelheid die haar in staat stelde om snel over slagvelden te zweven.

Tijdens de klassieke periodes zagen veel oude goden en godinnen in de Griekse mythologie kleine veranderingen in hun namen en rollen. Nike werd bijvoorbeeld grotendeels beschouwd als een attribuut en niet noodzakelijk als een godin. Daarom was haar naam verbonden aan hoofdgoden zoals Zeus en Athena. Je zou dus een godin kunnen hebben als Athena Nike, de godheid van de overwinning. Er was ook Pallas Athena, de godin van de oorlog.

Nike’s associatie met de Olympiërs

Vanwege de enorme rol die ze speelde tijdens de Titanomachy (de strijd tussen de Titanen en de Olympiërs ), Werd Nike gezien als een metgezel van de meeste Olympische goden en godinnen. Als gevolg hiervan had Nike geen gevestigde, grote cultstatus zoals de andere goden. Evenmin waren er op zichzelf staande tempels aan haar gewijd. Ze verscheen vaak in de uitgestrekte handen van Athena en Zeus.

Op de berg Olympus wordt aangenomen dat Nike zichzelf heeft verplicht naast Zeus te staan. Elke vorm van associatie met Nike betekende dat de persoon of god voorbestemd was om een persoonlijke strijd te winnen of te triomferen.

De tempel van Athena Nike – de tempel die bestond voordat het Parthenon opkwam – had een standbeeld van Athene. Er wordt aangenomen dat Nike (niet gevleugeld) in de uitgestrekte hand van de godin Athena stond.

De afbeelding van Nike zonder vleugels werd gedaan om ervoor te zorgen dat de godin stevig geworteld bleef in de plek / stad waar ze was geplaatst. De Atheners deden dit om ervoor te zorgen dat Nike haar zegen alleen aan de stad Athene schonk.

Nike’s equivalent in Rome – de godin Victoria

In het oude Rome had de godin Nike soortgelijke attributen en rol als de godin Victoria. De oude Romeinen beeldden de godin Victoria ook af als een schakel tussen de goden en de mensen. Ze was dus niet alleen verantwoordelijk voor het uitdelen van succes en overwinning, maar ze had ook de leiding over het verzenden van berichten van de goden. Romeinse keizers en generaals riepen haar vaak op om hen snelheid, kracht en overwinning te schenken bij al hun inspanningen.

De Romeinen plaatsten het standbeeld van Victoria (Nike) bovenop hun senaat omdat ze hoopten dat de godin zou haar zegeningen over hen uitstorten. Als gevolg hiervan werd de godin Victoria beschouwd als de beschermheilige van de Senaat in het oude Rome.

Net zoals ze werd geassocieerd met Zeus en Athene, Rome associeerde Victoria ook met goden zoals Jupiter en Mars. Ze was ook absoluut geliefd en vereerd door het Romeinse leger. Ze had zelfs een aantal standbeelden op de Palatijn in Rome.

11 Feiten over de godin Nike

1. In de aanloop naar de Slag om Marathon in 490 vGT, brak de stemming van Callimachus de band bij de beslissing om al dan niet oorlog te voeren. Callimachus werd echter tijdens de slag gedood. En nadat de strijd voorbij was, werd een standbeeld opgericht genaamd de Nike van Callimachus. Het werd opgericht ter ere van de godin Nike die de Grieken de overwinning bezorgde. Historici geloven dat dit specifieke standbeeld van Nike de godin met vleugels toonde. Als gevolg van de schade die aan het beeld is toegebracht tijdens de Perzische invasie van Athene in 480 vGT, is er tot op de dag van vandaag slechts een klein fragment van het beeld over.
2. Aangenomen wordt dat de naam “Nike” afkomstig is uit het Grieks. woord “Neikos”. Dat woord betekent “strijd” of “strijd”. In sommige Indo-Europese talen kwam de naam van “Neik”, wat “aanvallen” of “iets sterks beginnen” betekent. Dit is heel logisch, gezien het feit dat Nike de brenger was van de overwinning, dat wil zeggen de overwinning in alle aspecten van iemands leven, niet alleen in oorlog.
3. Het was ook niet ongebruikelijk dat zowel oude Grieken als Romeinen tot Nike baden om hen te behoeden voor een slechte situatie of de dood. Met betrekking tot de dood, wordt aangenomen dat toen Nike de staf van Hermes bezat, had ze het vermogen om dode mensen weer tot leven te wekken.De staf gaf de houder ook de mogelijkheid om naadloos heen en weer te bewegen tussen de levende wereld en de onderwereld.
4. De grootste bekende dwergplaneet in de Kuipergordel, Pluto, heeft een maan genaamd Styx. Astronomen noemden de maan naar Nikes moeder, Styx. Pluto is in de oude Romeinse mythologie het equivalent van Hades, de god van de onderwereld, d.w.z. de god van de dood. De reden waarom astronomen het naar Styx noemden, was omdat de nimf typisch wordt geassocieerd met de rivier de Styx – de rivier die de levende wereld van de onderwereld scheidt.
5. Een van de zeven wonderen van de antieke wereld, de tempel van Zeus in Olympia toont Zeus zittend op zijn prachtige troon wakend over de mensen van Athene. Volgens beschrijvingen van Pausanias uit de 2e eeuw na Christus, kon de godin Nike worden gezien terwijl ze in Zeus ‘uitgestrekte rechterhand stond. Tekst en verslagen uit het oude Griekenland stellen dat de Tempel van Zeus maar liefst 12,4 m hoog was.
6. Men neemt aan dat Nike een schild heeft dat ze draagt terwijl ze in veldslagen zweeft. Op dat schild van haar schreef de godin de namen van de winnaars in een veldslag.
7. Een ander heel belangrijk feit over de godin Nike is dat: ze vaak werd geverfd of gebeeldhouwd met een beker of een kan in haar handen. Dit symboliseert haar bereidheid om te proosten op de overwinnaar van de strijd. Ook is Nike soms in verband gebracht met de muziekinstrumenten Lyre (of Kithara). Dit komt omdat een overwinningsparade of ceremonie nooit compleet kan zijn zonder enige vorm van zang of dans.
   

   De godin Nike zoals te zien op de Olympische medailles: van links naar rechts – Peking 2008, Londen 2012 en Rio 2016

8. Op de moderne Olympische Spelen hebben de Olympische medailles die aan winnaars worden gegeven het beeld van de godin Nike. Haar afbeelding staat sinds 1928 op de medailles. Naast haar afbeelding heeft de Olympische medaille de krans van overwinning en schild – symbolen die typisch geassocieerd worden met Nike.
9. Volgens sommige oud-Griekse teksten werd Nike beschouwd als als de dochter van Ares – de Griekse god van de oorlog.
10. Beroemde en wereldwijde merken zoals Rolls-Royce, Honda Motorcycles, US Anti-Aircraft Missile System en de fabrikant van sportartikelen, Nike, hebben één manier of de ander gebruikte de naam of de symbolen van de godin Nike.
11. De gevleugelde overwinning van Samothrace – Nike van Samothrace – is het beroemdste standbeeld van Nike dat nog steeds bestaat. Dit hellenistische beeldhouwwerk van de godin wordt verondersteld te zijn gebeeldhouwd in de tweede eeuw voor Christus. Het 2,5 meter hoge standbeeld werd ontdekt door Charles Champoiseu op 15 april 1863. Het werd gevonden op het Griekse eiland Samothrace (ook bekend als het ‘Eiland van de Grote Goden’) en werd later naar Frankrijk gestuurd. Tegenwoordig staat het beeld boven de Daru-trap in het Louvre – het beroemde Parijse museum.