Een “maagzweer” is een open zweer. Het woord “maagzweer” betekent dat de oorzaak van het probleem te wijten is aan zuur. Wanneer een gastro-enteroloog verwijst naar een ‘maagzweer’, bedoelen ze meestal een maagzweer.
De twee meest voorkomende soorten maagzweren staan bekend als ‘maagzweren’ en ‘zweren in de twaalfvingerige darm’. namen verwijzen naar de locatie van de zweer. Maagzweren worden aangetroffen in de maag (zie figuur 1). Duodenumzweren worden aangetroffen aan het begin van de dunne darm, bekend als de twaalfvingerige darm. Een persoon kan zweren hebben. maag- en twaalfvingerige darmzweren bij tegelijkertijd.
Figuur 1. Foto van een maagzweer genomen tijdens een bovenste endoscopie Dit zweer is een ‘maagzweer’ omdat het in de maag wordt aangetroffen.
Symptomen
Veel mensen met maagzweren hebben helemaal geen symptomen. Sommige mensen met een maagzweer hebben buikpijn. De pijn wordt vaak in de bovenbuik aangetroffen. Soms verlicht voedsel de pijn beter en soms verergert het. Naast andere symptomen hebben we misselijkheid, braken of een gevoel van uitzetting of volheid. Het is belangrijk om te weten dat er veel oorzaken zijn van buikpijn, dus niet elke pijn in de buik is een “maagzweer”.
De belangrijkste symptomen die maagzweren veroorzaken, houden verband met bloedingen.
Bloeden uit een maagzweer kan langzaam en onopgemerkt zijn, of het kan levensbedreigende bloedingen veroorzaken. Zweren die langzaam bloeden, kunnen pas symptomen veroorzaken als de persoon bloedarmoede krijgt. Bloedarmoede is vermoeidheid, kortademigheid bij inspanning en een bleke huid kleur.
Bloedingen die sneller optreden, kunnen zich presenteren als melena – zeer plakkerige zwarte ontlasting (vaak vergeleken met “teer aan het plafond”) – of zelfs veel rood of donkerbruin bloed in de ontlasting. Mensen met bloedende zweren kunnen ook overgeven. Dit braaksel kan bloedrood zijn of eruit zien als “koffiedik”. Andere symptomen kunnen zijn: “licht gevoel in het hoofd” of duizeligheid. Symptomen van snelle bloeding vertegenwoordigen een medisch noodgeval. Als dit gebeurt, is onmiddellijke medische hulp vereist. Mensen met deze symptomen moeten het alarmnummer bellen of naar de dichtstbijzijnde eerste hulp gaan.
Oorzaken en risicofactoren
De twee belangrijkste oorzaken van zweren zijn infectie met Helicobacter pylori en een groep medicijnen bekend als NSAID’s.
Helicobacter pylori (ook wel H. pylori of “HP” genoemd) is een bacterie die in de maag van geïnfecteerde mensen leeft. Begrijpen dat H. pylori maagzweren kan veroorzaken, was een van de belangrijkste medische ontdekkingen eind 20e Dr. Barry Marshall en Dr. J. Robin Warren ontvingen voor deze ontdekking zelfs de Nobelprijs voor de geneeskunde in 2005.
Mensen die besmet zijn met H. pylori hebben een groter risico op het ontwikkelen van maagzweren. wordt gediagnosticeerd met een maagzweer, wordt vaak de H. pylori-test uitgevoerd. Er zijn een aantal tests om H. pylori te diagnosticeren en het type test dat wordt gebruikt, is afhankelijk van de situatie.
Mensen met geïnfecteerde maagzweren met H. pylori moet worden behandeld voor de infectie. De behandeling bestaat meestal uit het nemen van drie of vier medicijnen. Medicamenteuze therapie zal zuuronderdrukkingstherapie met een protonpompremmer (PPI) gebruiken samen met antibiotische therapie en misschien een bismutbevattend middel zoals Pepto-Bismol. H. pylori kan erg moeilijk te genezen zijn; daarom is het erg belangrijk dat mensen die voor deze infectie worden behandeld, hun volledige antibioticakuur afleggen zoals voorgeschreven.
NSAID’s (niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen) zijn een groep geneesmiddelen die vaak worden gebruikt om pijn te behandelen. In deze groep zijn er veel medicijnen. Sommigen van hen zijn: aspirine (Bayer®), ibuprofen (Motrin®, Advil®), naproxen (Aleve®, Naprosyn®), ketorolac (Toradol®) en oxaprozin (Daypro®). NSAID’s zijn ook opgenomen in sommige combinatiemedicijnen, zoals Alka-Seltzer®, Goody’s Powder® en BC Powder®.
Acetaminophen (Tylenol®) is GEEN NSAID en is daarom de geprefereerde vrij verkrijgbare pijnbehandeling voor patiënten die risico lopen op een maagzweer.
Het gebruik van NSAID’s is wel zeer vaak omdat veel zonder recept verkrijgbaar zijn en daarom een veel voorkomende oorzaak van maagzweren zijn. NSAID’s veroorzaken zweren doordat ze het natuurlijke vermogen van de maag en de twaalfvingerige darm om zichzelf tegen maagzuur te beschermen, verstoren. NSAID’s kunnen ook de bloedstolling verstoren, wat uiteraard belangrijk is als zweren bloeden.
Mensen die NSAID’s gedurende lange tijd of in hoge doses gebruiken, hebben een hoger risico op het ontwikkelen van maagzweren. Deze mensen moeten de verschillende opties om maagzweren te voorkomen met hun arts bespreken. Sommige mensen krijgen een zuurremmende PPI. Deze medicijnen kunnen het risico dat NSAID’s een maagzweer veroorzaken, voorkomen of aanzienlijk verminderen.
Er zijn veel mythes over maagzweren. Zweren worden NIET veroorzaakt door “emotionele stress” of zorgen. Ze worden NIET veroorzaakt door pittig voedsel of een zwaar dieet. Bepaalde voedingsmiddelen kunnen een bestaande maagzweer irriteren, maar voedsel is niet de oorzaak van de zweer. Mensen bij wie de diagnose maagzweer is gesteld, hebben dat NIET nodig. om een specifiek dieet te volgen. De dagen dat maagzweerpatiënten overleefden met een neutraal dieet, behoren tot het verleden.
Diagnose
De meest De gebruikelijke manier om zweren te diagnosticeren is door een procedure EGD genoemd, EGD staat voor “Esophagus Gastro Duodenoscopy.” EGD (ook wel ‘bovenste endoscopie’ genoemd) wordt gedaan door een speciale verlichte camera in een flexibele buis door de mond van de persoon te steken om direct de maag en het begin van de dunne darm te kunnen zien. Deze flexibele camera inspecteert zorgvuldig de gebieden waar de kans op zweren groter is. Zweren die tijdens een EGD zijn geïdentificeerd, kunnen worden gefotografeerd, gebiopteerd en kunnen zelfs worden behandeld als er een bloeding is.
Een andere manier waarop zweren in het verleden werden gediagnosticeerd, was met een röntgentest genaamd de ‘ bovenste GI-serie. ” Een hogere GI-serie omvat het drinken van een aardachtige witte substantie genaamd barium en vervolgens het maken van een reeks röntgenfoto’s om het slijmvlies van de maag te bekijken. Artsen kunnen zweren op röntgenfoto’s zien als ze barium in zich hebben.
Tegenwoordig is de voorkeursmethode voor het diagnosticeren van zweren met een EGD, omdat de flexibele kamer zelfs kleine zweren beter kan detecteren en omdat het staat potentiële behandeling op dat moment toe als de zweer bloedt. Een hogere GI-serie kan kleine ulcera missen en staat ook geen directe behandeling van een ulcus toe.
Behandeling
Hoe ulcera worden behandeld, hangt af van een aantal kenmerken. Bijna alle maagzweren worden behandeld met een protonpompremmer (PPI). PPI’s zijn krachtige zuurremmende medicijnen die in pilvorm kunnen worden ingenomen of intraveneus kunnen worden toegediend. De krachtige intraveneuze vorm wordt vaak gebruikt als een patiënt in het ziekenhuis wordt opgenomen met een bloedende maagzweer. Er zijn zes PPI’s beschikbaar in de Verenigde Staten. Het zijn omeprazol (Prilosec®, Zegerid®), lansoprazol (Prevacid®), pantoprazol (Protonix®), rabeprazol (Aciphex®), esomeprazol (Nexium®) en dexlansoprazol (Dexilant®). Er zijn zeer weinig medische verschillen tussen deze medicijnen.
PPI’s hebben een maaltijd nodig om te activeren. Patiënten moeten binnen 30 minuten tot 1 uur na inname van dit medicijn een maaltijd eten om zuuronderdrukkingstherapie het meest effectief te laten zijn. Langer wachten dan deze tijd kan het positieve effect van dit geneesmiddel verminderen. Dit kan de genezing vertragen of er zelfs toe leiden dat de zweer niet geneest.
Duodenumzweren (geen maagzweren) worden soms behandeld met H2-blokkers. H2-blokkers zijn een ander type zuurverlagende medicijnen. Enkele veel voorkomende H2-blokkers zijn ranitidine (Zantac®), cimetidine (Tagamet®), famotidine (Pepcid®) en nizatidine (Axid®).
Het identificeren van de oorzaak van zweren is een belangrijk onderdeel van de behandeling van zweren. Patiënten met zweren veroorzaakt door NSAID’s moeten met hun arts praten over andere medicijnen die kunnen worden gebruikt om pijn te behandelen.
Als de persoon is geïnfecteerd met H. pylori, moet deze infectie worden behandeld. Het afmaken van de volledige dosis antibiotica is erg belangrijk. Het is net zo belangrijk om ervoor te zorgen dat de infectie is verdwenen. Dit kan op verschillende manieren worden bereikt. Over het algemeen is een bloedtest geen goede manier om te testen of de infectie verdwenen is. De arts die de infectie heeft behandeld, kan de beste manier aanbevelen om de “test of genezing” uit te voeren.
Wanneer een persoon een zweer heeft die aanzienlijk is gebloed, kan de behandeling worden uitgevoerd op het moment van EGD. van technieken die kunnen worden uitgevoerd tijdens EGD om bloeding van een maagzweer te beheersen. De gastro-enteroloog kan medicijnen injecteren, een katheter gebruiken om de zweer dicht te schroeien (een vat verbranden om het te sluiten) of een kleine klem plaatsen om een bloedend vat vast te klemmen. om op deze manier te worden behandeld, zal de EGD-arts beslissen of behandeling geïndiceerd is op basis van het uiterlijk van de zweer.De arts zal gewoonlijk een maagzweer behandelen die bij het zien bloeden, en zal vaak ook andere zweren behandelen als ze er op een bepaalde manier uitzien. Deze bevindingen worden soms “stigmata van recente bloedingen” of gewoon “stigmata” genoemd. Stigma’s worden over het algemeen behandeld tijdens EGD als ze als hoog risico worden geclassificeerd. Veel voorkomende bevindingen met een hoog risico zijn onder meer “zichtbare bloedvaten” en “aanhangende bloedstolsels”.
De meeste zweren kunnen worden behandeld en zullen genezen. Vaak zullen mensen met een maagzweer enkele weken PPI’s moeten gebruiken om een maagzweer te genezen. Het is ook belangrijk om te corrigeren waardoor de zweer is veroorzaakt. Indien mogelijk moeten NSAID’s worden stopgezet. Patiënten met zweren veroorzaakt door NSAID’s moeten andere medicijnen die kunnen worden gebruikt om pijn te behandelen met hun arts bespreken.
Als de persoon geïnfecteerd is met H. pylori, is het voltooien van de volledige dosis antibiotica erg belangrijk. Het is net zo belangrijk om ervoor te zorgen dat de infectie is verdwenen. Dit kan op verschillende manieren worden bereikt. Over het algemeen is een bloedtest geen goede manier om te testen of de infectie verdwenen is. De arts die de infectie heeft behandeld, kan de beste manier aanbevelen om de “test op genezing” te doen.
Mensen met maagzweren (alleen maag) ondergaan over het algemeen een aantal weken na de behandeling nog een EGD om er zeker van te zijn dat de maagzweer verdwenen is. Dit komt omdat een zeer klein aantal maagzweren kanker kan bevatten. begin van de dunne darm) hoeven over het algemeen niet opnieuw te worden gecontroleerd.
Woordenlijst
NSAID’s (niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen) zijn een groep geneesmiddelen die gewoonlijk worden gebruikt pijn. Er zijn veel medicijnen in deze groep, waaronder: aspirine (Bayer®), ibuprofen (Motrin®, Advil®), naproxen (Aleve®, Naprosyn®), ketorolac (Toradol®) en oxaprozin (Daypro®) NSAID’s zijn ook opgenomen in sommige combinatiemedicijnen, zoals Alka-Seltzer®. Acetaminophen (Tylenol®) is GEEN NSAID en is daarom de geprefereerde vrij verkrijgbare pijnbehandeling bij patiënten met een risico op een maagzweer. / p>
Bloedarmoede – Een laag aantal rode bloedcellen. Symptomen van bloedarmoede zijn onder meer vermoeidheid, kortademigheid, zwakte en een lage tolerantie voor lichaamsbeweging.
H2 Blocker – H2-blokkers verminderen de zuurproductie in de maag aanzienlijk. Ze worden soms gebruikt om duodenale (niet-maag) ulcera te behandelen. Ze worden ook vaak gebruikt om brandend maagzuur en GERD te behandelen. Enkele veel voorkomende H2-blokkers zijn ranitidine (Zantac®), cimetidine (Tagamet®), famotidine (Pepcid®) en nizatidine (Axid®).
Duodenaal – Verwijst naar het begin van de dunne darm of twaalfvingerige darm.
EGD – Slokdarm Gastro Duodenoscopie, ook wel “endoscopie” genoemd, is een medische procedure waarbij een verlichte flexibele buis met een camera door de mond van de persoon en in de maag en twaalfvingerige darm wordt ingebracht om de ziekte te diagnosticeren of te behandelen. / p>
Erosie – Een zeer oppervlakkige wond, vergelijkbaar met schaafwonden of krassen. Deze zijn meestal niet erg belangrijk en veroorzaken zelden symptomen.
Recente bloedingsstigmata – Soms gewoon ‘stigmata’ genoemd, dit zijn bevindingen tijdens een EGD die wijzen op een verhoogd risico op bloeden of opnieuw bloeden. Over het algemeen worden stigmata tijdens EGD behandeld. Deze behandeling verkleint de kans op bloedingen.
Maag – Met betrekking tot de maag.
Helicobacter pylori – Soms H. pylori of HP genoemd, het is een bacterie die zweren veroorzaakt. H. pylori is ook een risicofactor voor maagkanker. Indien voorgeschreven, is het erg belangrijk om een volledige antibioticakuur voor H. pylori af te maken.
IBP – Protonpompremmers. Krachtige zuurremmende medicijnen die in pilvorm kunnen worden ingenomen of intraveneus kunnen worden toegediend. PPI’s worden vaak gebruikt om maagzweren te behandelen, evenals brandend maagzuur en GERD. Er zijn zes PPI’s beschikbaar in de Verenigde Staten. Het zijn omeprazol (Prilosec®, Zegerid®), lansoprazol (Prevacid®), pantoprazol (Protonix®), rabeprazol (Aciphex®), esomeprazol (Nexium®) en dexlansoprazol (Dexilant®). Er zijn zeer weinig medische verschillen tussen deze medicijnen. Het is belangrijk om te weten dat PPI’s een maaltijd nodig hebben om te activeren. Patiënten moeten binnen 30 minuten tot 1 uur na inname van dit medicijn een maaltijd eten om de zuuronderdrukkingstherapie goed te laten werken.
Melena – Zeer plakkerige zwarte ontlasting, vaak vergeleken met dakbedekkingteer. Dit is een veel voorkomend symptoom van een bloedende maagzweer.Zwarte ontlasting die op manen lijkt, kan worden veroorzaakt door ijzermedicijnen en medicijnen zoals Pepto-Bismol®.
Peptisch – Veroorzaakt door zuur.
Zweer – een open zweer. Zweren zijn dieper dan erosies.
Auteurs en publicatiedata
Sean P. Caufield, MD, Lieutenant Commander, Medical Corps, US Navy, Gastroenterology Fellow, Naval Medical Center, San Diego, CA en Theodore W. Schafer , MD, FACP, FACG, Captain, Medical Corps, US Navy, Associate Professor of Medicine, Uniformed Services University of the Health Sciences, Bethesda, MD – Bijgewerkt december 2012.
Theodore W: Schafer, MD, FACP, Commander, Medical Corps, US Army, Uniformed Services University of the Health Sciences, Bethesda, MD – Gepost in november 2007.
Disclaimer: De meningen in dit artikel zijn die van de auteurs en weerspiegelen niet het officiële beleid of standpunt van de afdeling van de marine, het ministerie van defensie of de regering van de Verenigde Staten.
