De term ‘stenose’ is afgeleid van het Grieks en verwijst naar het proces van vernauwing dat de spinale zenuwen vernauwt of ‘verstikt’. De oorzaak van spinale stenose in de lumbale wervelkolom (lager rug) wordt vaak geassocieerd met degeneratieve veranderingen, ook bekend als spondylose, die optreden als gevolg van veroudering.

Spinale stenose veroorzaakt een vernauwing van de ruimte voor spinale zenuwen. Bekijk: Video lumbale spinale stenose

Meestal treedt lumbale spinale stenose op wanneer spondylose een of meer van de volgende veranderingen in de wervelkolom veroorzaakt:

• Veranderingen in de facetgewrichten, de kleine, stabiliserende gewrichten tussen en achter wervels, die de neiging hebben groter te worden naarmate ze degenereren, waardoor de nabijgelegen spinale zenuwwortels worden samengedrukt.
• Uitdroging van de tussenwervelschijven, resulterend in het instorten van het binnenste zachte, geleiachtige materiaal, waardoor de beschikbare ruimte voor de spinale zenuwen.
• Verdikking van de spinale ligamenten in de v ertebraal kanaal, wat leidt tot samendrukkende krachten op het ruggenmerg en de spinale zenuwen.

Stenose in de lumbale wervelkolom kan worden vastgesteld als degeneratieve veranderingen de botopeningen van de wervelkolom hebben verkleind en het zenuwweefsel hebben aangetast. , zoals de spinale zenuwen, het ruggenmerg en / of de cauda equina.1

Bekijk de video over de anatomie van de lumbale wervelkolom

Spinale stenose in de onderrug komt vaker voor bij personen ouder dan 60 jaar oud en treft typisch het onderste deel van de lumbale wervelkolom – de L3 tot L5 spinale niveaus, 2 waardoor de symptomen uitstralen naar het been.

In de beginfase veroorzaken deze veranderingen vaak symptomen van pijn en / of krampen in de benen, vooral bij activiteit. Na verloop van tijd kan de pijn constanter of ernstiger worden. Bijkomende symptomen, zoals gevoelloosheid en zwakte, kunnen ook voorkomen.

Dit artikel biedt een uitgebreide uitleg van lumbale spinale stenose, inclusief de reeks symptomen, oorzaken en niet-chirurgische en chirurgische behandelingsopties.

Soorten lumbale spinale stenose

Wanneer spinale stenose de spinale zenuwen aantast terwijl ze door de foramina lopen (benige opening aan elke kant van de onderrug), aandoening wordt foraminale stenose genoemd. Versmalling van de wervelkolom die het wervelkanaal binnendringt, is ook mogelijk en wordt centrale kanaalstenose genoemd. Foraminale en centrale kanaalstenose kunnen tegelijkertijd optreden en overlappende symptomen veroorzaken.3

Wanneer lumbale spinale stenose optreedt in combinatie met stenose op een ander niveau, zoals in de cervicale wervelkolom (nek) of thoracale wervelkolom (middenrug), wordt dit tandemstenose genoemd.

Afhankelijk van de locatie van de stenose, kunnen verschillende neurale elementen, zoals de spinale zenuwwortels, het ruggenmerg en / of de cauda equina (zenuwen die ruggenmerg), kunnen samengedrukt raken, wat kan leiden tot een combinatie van symptomen. Deze symptomen omvatten doorgaans (maar zijn niet beperkt tot) pijn, tintelingen, gevoelloosheid en / of zwakte in het onderlichaam, wat zich voordoet als moeilijk lopen.

Zie Anatomie van de lumbale wervelkolom en pijn

Typische symptomen van lumbale spinale stenose

Het kenmerkende symptoom van lumbale spinale stenose is meer pijn in de benen bij het lopen (neurogene claudicatio of pseudo-claudicatio), wat iemands activiteitsniveau aanzienlijk kan verminderen. met lumbale spinale stenose zijn doorgaans comfortabel in rust, maar kunnen niet ver lopen zonder pijn in de benen te ontwikkelen. Pijnverlichting wordt bereikt binnen 5 tot 10 minuten wanneer ze gaan zitten of voorover leunen.4 Betrokkenheid van de ruggenmergzenuw kan een scherpere, schietende pijn veroorzaken in het been.

De symptomen van lumbale spinale stenose ontwikkelen zich langzaam. Naarmate de aandoening vordert, kunnen de symptomen verergeren en behoorlijk slopend worden. Voor elke persoon zijn de ernst en de duur van de symptomen van lumbale stenose verschillend en gebaseerd op op de affec neuraal weefsel (s). Veel voorkomende symptomen kunnen een of meer van de volgende zijn:

• Radiculaire pijn: zenuwwortelcompressie of -irritatie die resulteert in beenpijn, die doorgaans van de onderrug naar de bil en het been gaat. zijde – gewoonlijk ischias genoemd.
• Lumbale radiculopathie: zenuwwortelcompressie of irritatie die resulteert in tintelingen, zwakte en / of gevoelloosheid die van de onderrug naar de bil en het been aan één kant straalt.
• Neurogene claudicatio: compressie van het ruggenmerg dat een symmetrisch pijnpatroon veroorzaakt dat beide benen treft tijdens het lopen of staan gedurende een lange periode. Neurologische gebreken, zoals coördinatieverlies, onbalans in het lopen, gevoelloosheid en zwakte van beide benen kunnen ook voorkomen.

Voor de meeste mensen fluctueren de symptomen van lumbale stenose, met enkele periodes van ernstiger symptomen en sommige met minder of geen. De symptomen ontwikkelen zich geleidelijk en kunnen na verloop van tijd leiden tot chronische pijn en spierzwakte.Het is ook mogelijk dat lumbale spinale stenose asymptomatisch is (geen symptomen veroorzaakt) .5,6

Lees meer over symptomen van lumbale spinale stenose

Hoe lumbale spinale stenose optreedt

De meeste diagnoses van lumbale spinale stenose identificeren de oorzaak als degeneratieve veranderingen in de wervelkolom (spondylose) als gevolg van veroudering.7 De aandoening kan ook worden veroorzaakt door trauma, metabole aandoeningen, infecties of eerdere spinale chirurgie.

Spinale stenose kan ook aanwezig zijn bij de geboorte, congenitale spinale stenose genaamd.1

Het beloop van lumbale spinale stenose

Vaak is een bepaalde gebeurtenis of verwonding geen lumbale spinale stenose veroorzaken – de aandoening ontwikkelt zich in de loop van de tijd. Het risico op lumbale spinale stenose neemt toe met het ouder worden; de aandoening komt vaker voor bij mensen ouder dan 60 jaar.2 De presentatie en het verloop van de symptomen van deze aandoening variëren aanzienlijk. Vroege symptomen zijn onder meer krampen of ongemak in de benen na een lange wandeling of een gevoel van gevoelloosheid of pijn in de benen na langdurig staan. In de latere stadia kunnen de symptomen overgaan in ernstigere pijn in de benen die tijdens het lopen verergert.

Lumbale spinale stenose heeft doorgaans geen standaard ontwikkelingsverloop en wordt niet noodzakelijkerwijs ernstiger met de tijd. Hoewel het niet definitief is bestudeerd, hebben kleine studies aangetoond dat het beloop van deze aandoening variabel is, zelfs voor patiënten met hetzelfde type stenose.8

Na verloop van tijd kunnen de symptomen verbeteren, verergeren, of met af en toe opflakkeringen en / of activiteitsgerelateerde pijn.9

Wanneer lumbale spinale stenose ernstig is

Hoewel zeldzaam, is het mogelijk dat lumbale spinale stenose tot ernstige complicaties leidt . Onmiddellijke medische hulp is geboden wanneer de lumbale stenose het ruggenmerg en / of de cauda equina samendrukt.

Tekenen en symptomen die duiden op compressie van deze weefsels omvatten doorgaans een of meer van de volgende:

• Bijna ondraaglijk ernstige lage rugpijn
• Ernstige scherpe , schietende en brandende pijn in het been / de benen
• Progressieve zwakte in een of beide benen
• Gevoelloosheid van de binnenkant van de dijen (zadelanesthesie) en / of rond het anale gebied
• Urineretentie
• Verlies van darm- en / of blaascontrole (ofwel onvermogen om vast te houden of los te laten)

Deze symptomen kunnen duiden op cauda equinasyndroom10 ( compressie van de cauda equina-zenuwen) of conus medullaris-syndroom11 (compressie van het uiteinde van het ruggenmerg). Deze syndromen hebben onmiddellijke medische interventie nodig om de beenfunctie te behouden.

Lumbale spinale stenose kan milde tot ernstige symptomen veroorzaken die het dagelijks leven beïnvloeden. Hoewel eerst niet-chirurgische behandelingen worden geprobeerd, kan de patiënt besluiten om een operatie te ondergaan als de symptomen ernstig zijn en significante disfunctie veroorzaken.

Zie Behandeling van lumbale spinale stenose

Zoals bij veel aandoeningen van de wervelkolom, gezondheid zorgprofessionals kunnen advies geven over een reeks niet-chirurgische en chirurgische behandelingen, en het is de keuze van de patiënt om te beslissen hoe hij met zijn aandoening omgaat. Fundamentele elementen van bijna elk behandelprogramma voor lumbale stenose omvatten medicatie, fysiotherapie, lichaamsbeweging en gewichtsbeheersing. Meer invasieve behandelingen, zoals een injectie met epidurale steroïden of een operatie, kunnen worden overwogen als de symptomen verergeren en de mobiliteit van de patiënt en het dagelijks leven verstoren. Chirurgische behandeling laat een betere verbetering zien wanneer de symptomen ernstig zijn.6 Lumbale spinale stenose is de meest voorkomende indicatie voor spinale chirurgie bij patiënten ouder dan 65 jaar.5

Zie Chirurgische opties voor lumbale spinale stenose