Voor een verzameling links over Lamictal en hoe je je er veiliger van kunt terugtrekken, ga hier. Het hoeft geen hel te zijn. Alsjeblieft, informeer en informeer jezelf, dan kun je misschien ernstige problemen vermijden.

Update: dit bericht is een langdurig meest verhandeld artikel op deze blog geworden. Er zijn ook bijna 300 reacties van lezers. Er zouden er nog veel meer zijn als de commentaren nu enkele jaren geleden niet waren uitgeschakeld. De commentaren bevatten veel meer informatie en de verhalen van veel lezers.

** Ik heb weer een document van 83.000 woorden gepost met honderden commentaren van Lamictal-gebruikers.

De ontwenning van Lamictal is vaak een nachtmerrie en er is weinig officiële documentatie over. Meld problemen hier aan de FDA en zorg ervoor dat uw artsen op de hoogte zijn van eventuele problemen die u heeft.

Ik ben drie dagen geleden begonnen met de tweede fase van mijn Lamictal-terugtrekking. Ik gebruikte er jarenlang 400 mg van. Enkele maanden geleden ging ik er 200 mg van af. Het was zwaar, maar alleen daarin was ik enorm vermoeid. Vandaag, drie dagen nadat ik 25 mg van mijn nog overgebleven 200 mg heb afgesneden, word ik apenpoep. Ik ging naar Furious Seasons om de discussies over Lamictal-terugtrekking daar te bekijken. (Nu ondergebracht op deze site) Ik knip en plak stukjes opmerkingen van mensen die klinken als wat ik hieronder doormaak. Allereerst is er een opmerking die Philip in de hoofdtekst van zijn post heeft geplaatst over ontwenningsverschijnselen van Lamictal (alle vetgedrukte cursieven zijn van mij in dit bericht):

Meer ontwenningsverschijnselen … . zoals ik hierboven al zei, ik PROBEER van Lamictal af te komen en heb mijn dosering beetje bij beetje verlaagd. Ik heb de afgelopen twee weken 75 mg ingenomen, van 150, toen 100, en ik probeerde in het weekend naar 50 mg te gaan. Ik werd ongelooflijk humeurig, ongeduldig en vijandig tegenover mijn man en voelde me volledig onbeheerst. Gisteren heb ik ’s middags nog eens 25 mg gepoft toen ik de woede voelde toenemen en het leek me te kalmeren. Moet ik even wachten voordat ik het weer probeer terug te brengen tot 50 mg of denk je dat dit binnen een paar dagen zal overgaan? Ik werd zo depressief dat ik dacht dat ik niet van dit medicijn af kan komen zonder in een teef te veranderen … we willen echt een baby en om dat te doen, moet ik van dit medicijn af. Ik ben bang en haat het om te denken dat ik echt zo humeurig ben zonder medicatie!

Philip antwoordde:

Je bent waarschijnlijk niet zo humeurig. Mijn eigen ervaring die deze zomer van Lamictal afkwam, was dat, naarmate je lagere doses krijgt, je er echt bitchy en pittig van wordt. Wat ik ook ontdekte, is dat je gewoon moet accepteren dat dit een tijdje gaat gebeuren en een paar weken moet afrekenen om van de medicatie af te komen. Niet leuk, dat weet ik, maar essentieel.

Later in de opmerkingen maakte de vrouw opnieuw opmerking:

Philip, ik ben de vrouw die de post aan het begin van deze blog schreef. Ik ben net ingelogd en kwam naar de site om meer informatie te vinden, omdat ik het gevoel heb dat ik gek aan het worden ben. Ik neem nu ongeveer drie weken 25 mg, denk ik … het is allemaal wazig. Ik nam geen Lamictal-zaterdag en voelde me goed, en toen kwam de zondag en werd ik ziek als een hond. Ik had ‘hersenflitsen’ en misselijkheid, mijn hoofd voelde alsof het 200 pond woog, mijn geest voelde zich losgekoppeld van de rest van mijn lichaam en ik was zo moe. Ik dutte het grootste deel van de middag, nadat ik een pil van 25 mg had genomen, en Ik voelde me ’s avonds beter. Ik heb gisteren nog een pil genomen, maar vandaag niet, denkend dat ik misschien een dosis kan overslaan totdat ik eindelijk van deze ellendige medicatie ben. ECHTER, ik voel me ongelooflijk prikkelbaar, verdrietig, boos, waardeloos , depressief en suïcidaal… ..

…… .. Op dit moment bevind ik me op die slechte plek waar ik een hekel aan heb. Philip, bedankt voor deze website en voor deze specifieke blog. Zonder dit zou ik waarschijnlijk niet de moed hebben om van dit medicijn af te komen.

Nog een stukje van een opmerking die resoneert met mijn ervaring van vandaag:

Ik kom ten tweede wat iedereen hier zegt: Lamictal heeft een zeer harde ontwenningskuur. Ik slikte ongeveer een jaar 100 mg voor PTSS / Depressie, en sindsdien heb ik die problemen opgelost. er was geen reden voor mij om het te blijven innemen, te veel gewicht verloren heb door de bijwerkingen en me zorgen maak over langetermijneffecten, ik ben (op advies van mijn arts) geleidelijk aan het afnemen.

De ontwenningsverschijnselen zijn prikkelbaarheid, verlies van focus, lethargie en hoofdpijn. Ze lijken het sterkst te zijn van dag 3 tot 5.Ik ben op dag 8, met 75 mg, en ik heb nog steeds symptomen tegen het einde van de dag, ongeveer 8 uur nadat ik het heb ingenomen.

Het ergste van de ontwenning van dit medicijn is dat het lijkt te maken ik heb het gevoel dat de effecten alleen mij waren en niet een ontwenningskuur, net zoals anderen hier hebben vermeld. Ik heb met succes door Klonopin-ontwenning en Lexapro gewerkt; geen van beide hebben dat specifieke effect gehad.

Ik heb het gevoel gehad dat ik het de hele dag kwijt zou raken en ik dacht dat ik het was totdat mijn neuroloog waarschuwde mij wat duidelijk had moeten zijn. Het is de ontwenning van Lamictal.

Deze mensen lijken de Lamictal veel sneller te snijden en ik verlies het met slechts 25 mg in 3 dagen. Ik wou dat ik kon uitleggen hoe erg het is. Het zijn als spijkers op een schoolbord op steroïden. De hele dag lang. Niet aflatend. Ik heb het gevoel dat ik ga smelten, schreeuwen, gillen, huilen (nou, dat heb ik gedaan – huilde en huilde en huilde ongeveer een uur geleden in de schoot van mijn man) Het is krankzinnig. De enige geruststelling die ik neem, is wat de laatste commentator zei – dat Klonopin gemakkelijker voor hem was. Misschien zal het ook voor mij zijn, want ik heb altijd verwacht dat dit het ergste zou zijn. Misschien zal dit in plaats daarvan zijn. Hoewel de Risperdal het ook zijn eigen speciale soort hel is geweest. Het is moeilijk te zeggen welke er echt wint. Als je midden in de hel bent, gaan de nuances van elke hel verloren.

In elk geval schokte dit me enorm. Ik had verwacht dat het een fluitje van een cent zou worden na mijn Risperdal-fiasco drie maanden geleden. Omdat de eerste 200 mg niets anders deed dan vermoeidheid van me afgeven, had ik deze rauwe, gemene, wrede angst niet verwacht.

Ik ga door. Mijn man noemt dit nu een duurtest. Ik heb al bewezen dat ik een enorm uithoudingsvermogen heb, maar ik kan niet zeggen dat ik de komende maanden en mogelijk een paar jaar helemaal geniet – soms fantaseer ik over zelfmoord, maar eigenlijk ben ik gewoon te vastbesloten om dit te lang te laten duren. En het lijden duurt lang genoeg tussen mijn ervaringen van de hel zodat ik een beetje perspectief krijg.

Ik weet hoe dan ook dat ik me af en toe goed voel. Ik heb hier en daar een paar weken tussen tapers waar ik weer perspectief krijg. Maar eerlijk? Ik zou dit mijn ergste vijand echt niet wensen. Hoewel het leuk zou zijn als de doktoren die ons op deze shit hebben gezet een idee hadden van wat ze aan het doen waren – maar als ze psychiatrie zouden doen zoals ze wordt beoefend, zou er niet bestaan. Wat is het antwoord? Zoveel pijn en misbruik gedaan in totale criminele onwetendheid. Shit. De informatie is beschikbaar – wat doen we om ze allemaal wakker te maken? Ik ben ziek en voel me hopeloos. En ik weet niet zeker of het alleen de Lamictal-opname is.

Ga hier voor een verzameling links over Lamictal in het algemeen. Lamictal moet heel langzaam worden afgebouwd. Ik wist niet hoe langzaam toen dit bericht voor het eerst werd geschreven. Tegen het einde van de taper kreeg ik kinderdoseringen Lamictal in 1 en 2 mg omdat het gevoelige lichaam nog smaller aanvoelt. Ik heb een vloeibare suspensie gemaakt (met de hulp van een bereidingsapotheek en eigenlijk gesneden in fracties van een mg. Deze methode is ook nuttig geweest voor veel andere mensen)

Voor een verzameling links over Lamictal en hoe je je er veiliger van kunt terugtrekken, ga hier. Het hoeft geen hel te zijn. Geef onderwijs en informeer uzelf en u kunt ernstige problemen vermijden.

Zie voor informatie over een veiligere terugtrekking uit alle psychiatrische medicatie: Terugtrekking van psychiatrische medicatie en langdurig ontwenningssyndroom

zie ook: Video: Afkomen van psychiatrische medicijnen: een aanpak voor schadebeperking | Will Hall

Bezoek de Beyond Meds BOOKSTORE

Voor honderden commentaren van anderen die zijn veroorzaakt door Lamictal-terugtrekking, blijf de commentaarsectie lezen …

***

* Het is potentieel gevaarlijk om zonder zorgvuldige planning met medicatie te stoppen. Zorg ervoor dat u goed opgeleid bent voordat u enige vorm van stopzetting van de medicatie onderneemt. Als uw arts ermee instemt u hierbij te helpen, ga er dan niet vanuit dat hij weet hoe hij dit goed moet doen, zelfs niet als hij beweert ervaring te hebben. Ze zijn over het algemeen niet getraind in het staken en weten misschien niet hoe ze ontwenningsproblemen moeten herkennen. Bij veel ontwenningsproblemen wordt de verkeerde diagnose gesteld dat het psychiatrische problemen zijn. Daarom is het goed om uzelf te onderwijzen en een arts te vinden die bereid is om te leren met u als uw partner in de zorg. Eigenlijk zouden alle dokters altijd bereid moeten zijn om dit te doen, aangezien we allemaal individuen zijn en als zodanig behandeld moeten worden. Zie: Terugtrekking van psychiatrische medicatie en aanhoudend ontwenningssyndroom

Het is me duidelijk geworden dat het, wanneer het mogelijk is, nuttig is voor mensen die nog niet zijn begonnen met ontwenning en de tijd hebben om een zorgvuldig doordacht plan te overwegen om te proberen uw lichaam meer welzijn te brengen voordat u met de ontwenning begint. Dat betekent dat u moet leren hoe u uw lichaam / geest en ziel diepgaand kunt voeden voordat u met terugtrekking begint. Voor suggesties hoe u dat kunt doen, kunt u de vervolgkeuzemenu’s op deze blog raadplegen voor ideeën.Alles wat u helpt om goed te leren leven, kan deel uitmaken van uw plan. Dat plan zal er voor iedereen anders uitzien als we leren ons hart te volgen en onze eigen unieke paden in de wereld te vinden. Dingen om over na te denken zijn voeding, lichaamsbeweging en beweging, meditatie / contemplatie enz. Aandacht schenken aan al deze dingen terwijl je ze doet, helpt ook. Het lichaam begint ons te laten weten wat het nodig heeft terwijl we leren op te letten.

Voor een veelheid aan ideeën over hoe je een leven vol veilige alternatieven voor psychiatrische medicijnen kunt creëren, bezoek je de vervolgkeuzemenu’s bovenaan deze pagina of scrol je naar beneden op de startpagina voor meer recente berichten.

Ondersteuning voor alles wat er toe doet: verder dan medicijnen. Doe een donatie met PayPal of ga naar Amazon via een link van deze blog en doe de boodschappen die je toch zou doen. U hoeft het boek waarnaar de link u leidt niet te kopen. Bedankt