Konijnen doen er meestal goed aan om te trainen met zwerfafval, hoewel de eigenaar enige flexibiliteit kan vereisen. Konijnen kiezen van nature een of meer toiletruimtes, en eigenaren kunnen hiervan profiteren tijdens zwerfvuilentraining.

Het nest

Ten eerste is een geschikt nest nodig . Uw konijn zal waarschijnlijk graag in de kattenbak liggen en kan zelfs aan de kattenbak knabbelen, dus iets absorberend en veilig is noodzakelijk. Konijnenurine heeft ook een sterke geur, dus iets dat geur absorbeert is ideaal. Gebruik geen klei of klonterend strooisel, of ceder- of dennenhoutkrullen. Biologische of op papier gebaseerde pellets en nesten zijn een goede keuze (merken zijn onder andere Critter Country, Eco-Straw Pellets, Gentle Touch, Cell-Sorb Plus en Yesterday ’s News – zie Top alternatieven voor ceder en dennenkrullen voor meer opties) gebruik gewoon konijnenbrokjes als strooisel. Deze zijn zuinig en veilig, maar geen goede keuze als je konijn continu extra brokjes uit de kattenbak eet en / of te zwaar is.

De Doos

Voor kattenbakken werken kattenbakken redelijk goed, hoewel kleinere pannen, zoals taartvormpjes, kunnen werken voor kleinere konijnen. Als uw konijn de neiging heeft om tot aan de rand achteruit te gaan en buiten de bak te deponeren, creativiteit kan nodig zijn. Een overdekte kattenbak is een goede optie of een afwaspan met hogere zijkanten kan ook werken (een lagere ingang kan in één kant worden gesneden). De grotere maat kattenbakken op de hoek kunnen ook goed werken voor kleinere konijnen , aangezien deze meestal vrij hoge ruggen hebben.

Als je konijn de neiging heeft om de pan te kantelen of schop het nest eruit, probeer een zwaarder nest.

Stappen naar zwerfvuiltraining

Om te beginnen zijn opsluiting en toezicht de sleutel. Als een konijn vanaf het begin mag plassen en poepen waar hij maar wil, zal het veel moeilijker zijn om te trainen. Houd je konijn in eerste instantie voornamelijk in zijn (of haar kooi), die in het begin vrij klein zou moeten zijn, met een kattenbak. Plaats een kattenbak in de kooi en noteer waar je konijn weghaalt. Hij (zij) kan de bak gaan gebruiken of een andere hoek van de kooi uitkiezen als toilet. Als dit het geval is, verplaats de kattenbak dan naar de plek waar je konijn de voorkeur aan geeft. Flexibiliteit bij het plaatsen van de kattenbak kan zowel in als buiten de kooi nodig zijn.

Zodra uw konijn de kattenbak in de kooi gebruikt, laat u het konijn uit de kooi naar binnen een beperkt gebied. Zorg voor een kattenbak in dit gebied en maak het misschien verleidelijk door iets lekkers of favoriet speeltje in de bak te doen. Let op je konijn voor tekenen dat hij gaat plassen of poepen (ze gaan meestal achteruit en tillen hun staart een beetje op), en probeer hem onmiddellijk naar de bak te drijven hem recht in de doos). Als je konijn de bak gebruikt, geef hem dan meteen iets lekkers (eten, speelgoed, aaien of prijzen). Als je merkt dat je konijn de neiging heeft om naar een bepaald gebied te gaan om zijn werk te doen, overweeg dan om de doos hier te plaatsen.

Er kunnen ongelukken gebeuren, en straf hoort niet bij het trainen van een konijn. Je konijn zal absoluut geen verband kunnen leggen met fysieke straffen en elimineren buiten de kattenbak. Als u uw konijn op heterdaad rustig betrapt en hem of haar voorzichtig onmiddellijk naar de kattenbak brengt. Maar als je je konijn niet fysiek betrapt op urineren of poepen, is het te laat voor je konijn om de verbinding te maken. Maak je konijn de volgende keer gewoon wat beter schoon en bekijk hem wat beter (maak de plek schoon met verdunde azijn, of een reclamespotje). vlek- / geurverwijderaar voor huisdieren). De sleutel is om je konijn naar de bak te krijgen voordat hij gaat, dus een reis naar de kattenbak om de 10 minuten tijdens het spelen kan nuttig zijn.

Na verloop van tijd zal uw konijn waarschijnlijk een voorkeur ontwikkelen voor het gebruik van de box, en de hoeveelheid vrijheid die u uw konijn geeft kan worden vergroot. Mogelijk moet u meer boxen voorzien omdat u uw konijn toegang geeft tot meer ruimte (konijnen gaan misschien niet ver op zoek naar een bak, dus houd ze bij de hand). Nogmaals, als je konijn herhaaldelijk een plek in de kamer kiest om te verwijderen, overweeg dan om daar een kattenbak te plaatsen of te verplaatsen. Probeer te werken met wat je konijn van nature wil doen, maar als de locatie die ze “kiezen” is onhandig, je kunt proberen een kattenbak daar een tijdje en dan te zetten verplaats het geleidelijk naar een betere plek. Soms werkt het ook om een kom met eten te plaatsen waar je niet wilt dat ze gaan.

Het proces klinkt ontmoedigend, maar verloopt meestal vrij vlot zolang de eigenaar werkt met de de natuurlijke neigingen van het konijn en geeft in het begin onverdeelde aandacht aan het konijn tijdens zijn vrije tijd. Het zal ook helpen om een routine met je konijn te creëren. Soms wordt een eerder getraind konijn een beetje onzorgvuldig, en dit betekent meestal dat je terug moet gaan en de vrijheid moet beperken totdat je konijn weer is getraind.

Oudere konijnen zijn meestal gemakkelijker te trainen dan jonge konijnen, omdat ze niet zo vaak hoeven te elimineren en hun natuurlijke verlangen naar reinheid meer ontwikkeld is. Zodra konijnen echter in de puberteit komen, wordt de wens om territorium te markeren erg sterk, en zelfs eerder goed getrainde konijnen kunnen beginnen met het markeren en sproeien van urine en met poepen om hun territorium te markeren. Markeringsgedrag zal vaak het gevolg zijn van een verscheidenheid aan spanningen, samen met het natuurlijke instinct om een territorium uit te zetten. Urinemarkering neemt niet altijd de vorm aan van sproeien, en zowel mannen als vrouwen markeren, hoewel het veel vaker voorkomt bij intacte mannen (niet gecastreerd).

Over territoriummarkering bij konijnen

Soms is territoriummarkering een tijdelijke situatie en kan deze optreden als reactie op een soort stress, verandering in routine, verandering in het huishouden of toevoeging van een andere huisdier (vooral een ander konijn). Vaak, als het konijn zich niet langer gestrest voelt of er zeker van is dat zijn territorium veilig is, zal hij (of zij) stoppen met markeren.

Met dat gezegd zijnde, zijn konijnen vatbaar voor gezondheid problemen met hun urinewegen, dus als er een plotselinge aanhoudende verandering is in plasgewoonten of de kleur en hoeveelheid urine, is een bezoek aan een dierenarts aan de orde. Dit is vooral het geval als uw konijn vaak kleine hoeveelheden begint te plassen (meestal konijnen urineren niet vaak en in grote hoeveelheden).