huiselijk geweld

De waarschuwingssignalen van kindermishandeling en verwaarlozing zijn niet altijd duidelijk. Maar door de tekenen van een probleem te leren herkennen, kunt u een enorm verschil maken in het leven van een kind.

Wat is kindermishandeling en verwaarlozing?

Kindermishandeling gaat niet alleen over zwarte ogen. Hoewel lichamelijk misbruik schokkend is vanwege de sporen die het achterlaat, zijn niet alle tekenen van kindermishandeling even duidelijk. Het negeren van de behoeften van een kind, hen in gevaarlijke situaties zonder toezicht plaatsen, hen blootstellen aan seksuele situaties of hen het gevoel geven waardeloos of dom te zijn, zijn ook vormen van kindermishandeling en verwaarlozing – en ze kunnen diepe, blijvende littekens achterlaten bij kinderen.

Ongeacht het soort misbruik, het resultaat is ernstige emotionele schade. Maar er is hulp beschikbaar. Als je vermoedt dat een kind lijdt aan misbruik of verwaarlozing, is het belangrijk om je uit te spreken. Door het probleem zo vroeg mogelijk op te lossen, kunnen zowel het kind als de misbruiker de hulp krijgen die ze nodig hebben.

Om te beginnen is het belangrijk om de mythen te scheiden van de feiten over kindermishandeling en verwaarlozing:

Mythes en feiten over kindermishandeling en verwaarlozing

Mythe: het is alleen misbruik als het gewelddadig is.

Feit: lichamelijk misbruik is slechts één type kindermishandeling. Verwaarlozing van kinderen of seksueel en emotioneel misbruik kan evenveel schade aanrichten. Omdat de signalen niet altijd even duidelijk zijn, zullen andere mensen minder snel ingrijpen.

Mythe: alleen slechte mensen misbruiken hun kinderen.

Feit: niet alle mishandelende ouders of voogden brengen hun kinderen opzettelijk schade toe. Velen zijn zelf het slachtoffer geworden van misbruik en kennen geen andere manier om ouders te worden. Anderen worstelen misschien met geestelijke gezondheidsproblemen of problemen met middelenmisbruik.

Mythe: Misbruik komt niet voor in ‘goede’ gezinnen.

Feit: misbruik en verwaarlozing komen niet alleen voor in arme gezinnen of slechte buurten. Dit gedrag overschrijdt alle raciale, economische en culturele lijnen. Soms verbergen gezinnen die alles van buitenaf lijken te hebben een ander verhaal achter gesloten deuren.

Mythe: de meeste kindermisbruikers zijn vreemden .

Feit: hoewel misbruik door vreemden gebeurt, zijn de meeste misbruikers familieleden of anderen die dicht bij de familie staan.

Mythe: Mishandelde kinderen groeien altijd op tot misbruikers.

Feit: dat is zo het is waar dat mishandelde kinderen de cyclus eerder als volwassenen herhalen en onbewust herhalen wat ze als kind hebben meegemaakt. Aan de andere kant hebben veel volwassen overlevenden van kindermishandeling een sterke motivatie om hun kinderen te beschermen tegen wat ze hebben meegemaakt en uitstekende ouders te worden .

Gevolgen van kindermishandeling en verwaarlozing

Alle soorten abu se en verwaarlozing laten blijvende littekens achter. Sommige van deze littekens kunnen fysiek zijn, maar emotionele littekens hebben langdurige gevolgen gedurende het hele leven, en schaden het zelfgevoel van een kind, hun toekomstige relaties en het vermogen om thuis, op het werk en op school te functioneren.

De effecten van misbruik en verwaarlozing van een kind zijn onder meer:

Gebrek aan vertrouwen en relatieproblemen. Als u uw ouders niet kunt vertrouwen, wie kunt u dan vertrouwen? Zonder deze basis is het erg moeilijk om mensen te leren vertrouwen of om te weten wie betrouwbaar is. Dit kan ertoe leiden dat relaties op volwassen leeftijd moeilijk kunnen worden onderhouden. Het kan ook leiden tot ongezonde relaties omdat de volwassene niet weet wat een goede relatie is.

Kerngevoelens van ‘waardeloos’ zijn. Als je als kind keer op keer te horen hebt gekregen dat je dom of niet goed bent, is het erg moeilijk om deze kerngevoelens te boven te komen. Naarmate ze ouder worden, kunnen mishandelde kinderen hun opleiding verwaarlozen of genoegen nemen met laagbetaalde banen, omdat ze geloven niet dat ze meer waard zijn. Overlevenden van seksueel misbruik, met het stigma en de schaamte rond het misbruik, worstelen vaak met het gevoel beschadigd te zijn.

Problemen met het reguleren van emoties. Misbruikte kinderen kunnen emoties niet veilig uiten. Als gevolg hiervan worden de emoties volgepropt en komen ze op onverwachte manieren naar buiten. Volwassen overlevenden van kindermishandeling kunnen worstelen met onverklaarbare angst, depressie of woede. Ze kunnen alcohol of drugs gebruiken om de pijnlijke gevoelens te verdoven.

Erkenning van de verschillende soorten kindermishandeling

Beledigend gedrag komt in vele vormen voor, maar de gemeenschappelijke noemer is het emotionele effect op het kind. Of het misbruik een klap is, een harde opmerking, een steenachtige stilte, of niet weten of er een diner op tafel komt, het einde resultaat is een kind dat zich onveilig, onverzorgd en alleen voelt.

Emotioneel misbruik

In tegenstelling tot wat sommige mensen denken, kunnen woorden pijn doen en kan emotioneel misbruik de geestelijke gezondheid van een kind ernstig schaden. sociale ontwikkeling. Voorbeelden van emotioneel misbruik zijn:

• Constant kleineren, beschamen en vernederen.
• Schelden en negatieve vergelijkingen maken met anderen.
• Een kind vertellen ze zijn ‘niet goed’, ‘waardeloos’, ‘slecht’ of ‘een vergissing’.
• Regelmatig schreeuwen, bedreigen of pesten.
• Een kind negeren of afwijzen als straf, waardoor ze de stille behandeling kregen.
• Fysiek contact met een kind beperken – geen knuffels, kusjes of andere tekenen van genegenheid.
• Een kind blootstellen aan geweld tegen anderen, of het nu gaat om de andere ouder, een broer of zus , of zelfs een huisdier.

Verwaarlozing van kinderen

Verwaarlozing – een veel voorkomende vorm van kindermishandeling – is een patroon waarbij niet wordt voorzien in de basisbehoeften van een kind, zorg voor voldoende voedsel, kleding, hygiëne of toezicht.

Verwaarlozing van kinderen is niet altijd gemakkelijk te herkennen. Soms kan een ouder lichamelijk of geestelijk niet meer in staat zijn om voor een kind te zorgen, bijvoorbeeld in geval van ernstige ziekte of verwonding, of onbehandelde depressie of angst. Andere keren kan alcohol- of drugsmisbruik het beoordelingsvermogen en het vermogen om een kind te beschermen ernstig schaden.

Fysiek misbruik

Dit houdt lichamelijk letsel of verwonding van het kind in. Het kan het resultaat zijn van een opzettelijke poging om het kind pijn te doen of buitensporige fysieke straffen. Veel ouders die lichamelijk mishandeld worden, houden vol dat hun daden gewoon vormen van discipline zijn – manieren om kinderen te leren zich te gedragen. Maar er is een groot verschil tussen het gebruik van fysieke straffen in plaats van discipline en fysiek misbruik.

Bij fysiek geweld zijn de volgende elementen aanwezig:

• Onvoorspelbaarheid. Het kind weet nooit wat de ouder zal afschrikken. Er zijn geen duidelijke grenzen of regels. Het kind loopt constant op eierschalen, weet nooit zeker welk gedrag een fysieke aanval uitlokt.
• Uithalen van woede. Mishandelende ouders handelen uit woede en het verlangen om controle uit te oefenen, niet uit de motivatie om het kind liefdevol te onderwijzen. Hoe bozer de ouder, hoe intenser het misbruik.
• Angst gebruiken om gedrag te beheersen. Mishandelende ouders denken misschien dat hun kinderen bang voor hen moeten zijn om zich goed te kunnen gedragen, dus gebruiken ze fysiek misbruik om ‘hun kind in het gareel te houden’. Wat kinderen echter echt leren, is hoe ze kunnen voorkomen dat ze worden geslagen, niet hoe ze zich als individu moeten gedragen of groeien.

Seksueel misbruik

Seksueel misbruik van kinderen is een bijzonder gecompliceerde vorm van misbruik vanwege de lagen van schuld en schaamte. Het is belangrijk te beseffen dat seksueel misbruik niet altijd gepaard gaat met lichaamscontact. Het blootstellen van een kind aan seksuele situaties of materiaal is seksueel misbruik, ongeacht of er sprake is van aanraking.

• Seksueel misbruikte kinderen worden vaak gekweld door schaamte en schuldgevoelens. Ze kunnen het gevoel hebben dat ze verantwoordelijk zijn voor het misbruik of het op de een of andere manier over zichzelf hebben gebracht. Dit kan leiden tot zelfhaat en seksuele en relatieproblemen naarmate ze ouder worden .
• De schaamte van seksueel misbruik maakt het erg moeilijk voor kinderen om naar voren te komen. Ze maken zich misschien zorgen dat anderen hen niet zullen geloven, boos op hen zullen zijn of dat het hun gezin uit elkaar zal halen. Omdat van deze moeilijkheden zijn valse beschuldigingen van seksueel misbruik niet gebruikelijk, dus als een kind d neemt je in vertrouwen, neem ze serieus.

Waarschuwingssignalen van kindermishandeling en verwaarlozing

De waarschuwingssignalen dat een kind wordt misbruikt of verwaarloosd, kunnen variëren afhankelijk van de type misbruikt.

Waarschuwingssignalen van emotioneel misbruik

Het kind kan:

• Overmatig teruggetrokken, bang of bezorgd zijn om iets verkeerds te doen .
• Extreem gedrag vertonen (extreem meegaand, veeleisend, passief, agressief).
• Lijkt niet gehecht te zijn aan de ouder of verzorger.
• Doe een van beide ongepast volwassen (voor andere kinderen zorgen) of ongepast infantiel (duimzuigen, driftbuien krijgen).

Waarschuwingssignalen van fysiek misbruik

Het kind kan:

• Regelmatig verwondingen of onverklaarbare kneuzingen, striemen of snijwonden hebben. Hun verwondingen kunnen een patroon lijken te hebben zoals sporen van een hand of riem.
• Wees altijd waakzaam en ‘alert’, alsof je wacht tot er iets ergs gebeurt.
• Verlegen niet aanraken, terugdeinzen bij plotselinge bewegingen of bang lijken om naar huis te gaan.
• Draag ongeschikte kleding om verwondingen te verbergen, zoals shirts met lange mouwen op warme dagen.

Waarschuwingssignalen van verwaarlozing door kinderen

Het kind mag:

• slecht passende, smerige of ongeschikte kleding dragen voor het weer.
• consequent slechte hygiëne (ongedekt, klit en ongewassen haar, merkbare lichaamsgeur).
• Onbehandelde ziekten en lichamelijk letsel hebben.
• Vaak niet onder toezicht staan of alleen worden gelaten of mogen spelen in onveilige situaties .
• Vaak te laat komen of niet op school komen.

Waarschuwingssignalen van seksueel misbruik bij kinderen

Het kind kan:

• moeite hebben met lopen of zitten.
• kennis tonen van seksuele handelingen die ongepast zijn voor hun leeftijd, of vertoont zelfs verleidelijk gedrag.
• Doe grote inspanningen om een specifieke persoon te vermijden, zonder een duidelijke reden.
• Ik wil niet van kleding wisselen in het bijzijn van anderen of deelnemen aan fysieke activiteiten.
• Een SOA of zwangerschap hebben, vooral als ze jonger zijn dan 14 jaar.
• Probeer van huis weg te rennen.

Risicofactoren voor kindermishandeling en verwaarlozing

Hoewel misbruik en verwaarlozing in alle soorten gezinnen voorkomt, lopen kinderen in bepaalde situaties een veel groter risico.

Huiselijk geweld. Zelfs als de mishandelde ouder zijn best doet om zijn kinderen te beschermen, is huiselijk geweld nog steeds zeer schadelijk. Uitstappen is de beste manier om uw kinderen te helpen.

Alcohol- en drugsmisbruik. Ouders die dronken of high zijn, kunnen mogelijk niet voor hun kinderen zorgen, goede beslissingen nemen over het ouderschap of vaak gevaarlijke impulsen beheersen. Drugsmisbruik kan ook leiden tot lichamelijk misbruik.

Onbehandelde psychische aandoeningen. Ouders die aan een depressie, een angststoornis, een bipolaire stoornis of een andere psychische aandoening lijden, kunnen moeite hebben om voor zichzelf te zorgen, laat staan voor hun kinderen. Een geesteszieke of getraumatiseerde ouder kan afstandelijk zijn en teruggetrokken van hun kinderen, of snel boos worden zonder te begrijpen waarom. Behandeling voor de verzorger betekent betere zorg voor de kinderen.

Gebrek aan opvoedingsvaardigheden. Sommige zorgverleners hebben nooit de vaardigheden geleerd die nodig zijn voor goed ouderschap. Tienerouders kunnen bijvoorbeeld onrealistische verwachtingen hebben over hoeveel zorg baby’s en kleine kinderen nodig hebben. Of ouders die zelf het slachtoffer waren van kindermishandeling, weten misschien alleen hoe ze hun kinderen moeten opvoeden zoals ze zijn opgevoed. Ouderschapsklassen, therapie en ondersteunende groepen voor zorgverleners zijn uitstekende bronnen om betere opvoedingsvaardigheden te leren.

Stress en gebrek aan ondersteuning. Ouderschap kan een zeer tijdrovende, stressvolle baan zijn, vooral als u kinderen opvoedt zonder de steun van familie en vrienden, of als u te maken heeft met relatieproblemen of financiële problemen. De zorg voor een kind met een handicap, speciale behoeften of moeilijk gedrag is ook een uitdaging. Het is belangrijk om de steun te krijgen die je nodig hebt, zodat je emotioneel en fysiek in staat bent om je kind te ondersteunen.

Beledigend gedrag bij jezelf herkennen

Kinderen opvoeden is een van de grootste uitdagingen in het leven en kan woede en frustratie opwekken bij de meest evenwichtige ouder of voogd. Als je bent opgegroeid in een huishouden waar schreeuwen en schreeuwen of geweld de norm was, weet je misschien geen andere manier om je kinderen op te voeden.

Erkennen dat je een probleem hebt, is de grootste stap om hulp te krijgen. Hieronder volgen waarschuwingssignalen dat u mogelijk de grens overschrijdt en misbruikt:

U kunt uw woede niet stoppen. Wat begint als een mep op de achterkant, kan veranderen in meerdere treffers die steeds moeilijker worden. U kunt uw kind steeds meer schudden en uiteindelijk naar beneden gooien. Je merkt dat je steeds harder schreeuwt en je kunt niet stoppen.

Je voelt je emotioneel losgekoppeld van je kind. Misschien voel je je zo overweldigd dat je niets met je kind te maken wilt hebben. Je wilt gewoon met rust gelaten worden en voor je kind om stil te zijn.

In de dagelijkse behoeften van je kind voorzien lijkt onmogelijk. Hoewel iedereen worstelt met het balanceren van aankleden, eten geven en kinderen naar school of andere activiteiten brengen, is het een teken dat er iets mis kan zijn als je het voortdurend niet lukt.

Andere mensen hebben hun bezorgdheid geuit. . Het kan gemakkelijk zijn om te protesteren tegen andere mensen die hun bezorgdheid uiten. Overweeg echter zorgvuldig wat ze te zeggen hebben. Komen de woorden van iemand die je normaal respecteert en vertrouwt?

De cyclus van misbruik doorbreken

Als je in het verleden kindermishandeling hebt gehad, kan het hebben van je eigen kinderen sterke herinneringen en gevoelens oproepen die je misschien hebt onderdrukt. Misschien ben je geschokt en overweldigd door je woede en heb je het gevoel dat je er geen controle over hebt. Maar je kunt nieuwe manieren leren om met je emoties om te gaan en je oude patronen te doorbreken.

Bedenk dat jij de belangrijkste persoon in de wereld van je kind bent – en dat je het niet alleen hoeft te doen. Hulp en ondersteuning zijn beschikbaar:

Leer wat geschikt is voor de leeftijd en wat niet. Door realistische verwachtingen te hebben van wat kinderen op bepaalde leeftijden aankunnen, kunt u frustratie en woede over normaal kindergedrag voorkomen. Pasgeborenen zullen bijvoorbeeld de hele nacht niet slapen zonder een piepgeluid, en peuters zullen niet in staat zijn om gedurende langere tijd stil te zitten.

Ontwikkel nieuwe opvoedingsvaardigheden. Begin met het leren van de juiste discipline-technieken en hoe u duidelijke grenzen kunt stellen voor uw kinderen. Ouderschapsklassen, boeken en seminars bieden deze informatie. Je kunt ook bij andere ouders terecht voor tips en advies.

Zorg voor jezelf. Als je niet genoeg rust en steun krijgt of als je je overweldigd voelt, is de kans veel groter dat je voor woede bezwijkt. Slaaptekort, dat vaak voorkomt bij ouders van jonge kinderen, draagt bij aan humeurigheid en prikkelbaarheid – precies wat u probeert te vermijden.

Zoek professionele hulp. Het doorbreken van de cyclus van misbruik kan erg moeilijk zijn als de patronen sterk verankerd zijn.Als het lijkt alsof je jezelf niet kunt tegenhouden, hoe hard je ook je best doet, is het tijd om hulp te zoeken, of het nu in de vorm van therapie, opvoedingslessen of andere interventies is. Uw kinderen zullen u er dankbaar voor zijn.

Leer uw emoties te beheersen. Als u als kind werd misbruikt of verwaarloosd, kan het zijn dat u het bijzonder moeilijk vindt om in contact te komen met uw scala aan emoties. Misschien heb je ze als kind moeten ontkennen of onderdrukken, en nu stromen ze naar buiten zonder jouw controle. De gratis Emotional Intelligence Toolkit van HelpGuide kan helpen.

Hoe een misbruikt of verwaarloosd kind helpen

Wat moet u doen als u vermoedt dat een kind wordt misbruikt? Of als een kind je in vertrouwen neemt? Het is normaal om je een beetje overweldigd en verward te voelen. Kindermishandeling is een moeilijk onderwerp dat zowel voor u als voor het kind moeilijk te accepteren en nog moeilijker kan zijn om over te praten. Wanneer u met een mishandeld kind praat, is de beste manier om het aan te moedigen, kalmte geruststellend en onvoorwaardelijk te steunen. Als u de woorden niet kunt vinden, laat uw daden dan voor u spreken.

Ontkenning vermijden en kalm blijven. Een veel voorkomende reactie op nieuws dat zo onaangenaam en schokkend is als kindermishandeling, is ontkenning. Als u echter ontkenning aan een kind toont, of geschokt of afkeer toont van wat het zegt, kan het kind bang zijn om door te gaan en zal het stoppen. Hoe moeilijk het ook is, blijf zo kalm en geruststellend als je kunt.

Ondervraag niet. Laat het kind u in zijn eigen woorden uitleggen wat er is gebeurd, maar ondervraag het kind niet en stel geen suggestieve vragen. Dit kan het kind in verwarring brengen en in de war brengen en het moeilijker maken om door te gaan met hun verhaal.

Stel het kind gerust dat het niets verkeerds heeft gedaan. Het kost een kind veel om zich uit te spreken over misbruik. Stel ze gerust dat u wat ze zeiden serieus neemt en dat het niet hun schuld is.

Veiligheid staat voorop. Als u denkt dat uw veiligheid of de veiligheid van het kind in gevaar zou komen als u zou proberen in te grijpen, laat dat dan over aan de professionals. Mogelijk kunt u later meer ondersteuning bieden.

Kindermishandeling of -verwaarlozing melden

Als u vermoedt dat een kind wordt misbruikt, is het van cruciaal belang om dit te melden en door te gaan met het melden van elk afzonderlijke incidentie als het blijft terugkeren. Elk rapport dat u maakt, is een momentopname van wat er in het gezin gebeurt. Hoe meer informatie u kunt geven, hoe groter de kans dat het kind de hulp krijgt die het verdient. Het is natuurlijk normaal om wat bedenkingen of zorgen te hebben over het melden van kindermishandeling.

De zorgen over het melden van kindermishandeling of verwaarlozing overwinnen

Bezorgd: “Ik wil niet bemoeien met andermans familie. “

Realiteit: kindermishandeling en verwaarlozing zijn NIET alleen een gezinsaangelegenheid, en de gevolgen van zwijgen kunnen verwoestend zijn voor het kind.

Zorgen: “Wat als ik iemands huis kapotmaak?”

Realiteit: een melding van kindermishandeling betekent niet dat een kind automatisch uit huis wordt verwijderd, tenzij het duidelijk in gevaar is. Ouders kunnen eerst ondersteuning krijgen, zoals ouderschapslessen of counseling voor woedebeheersing.

Zorgen: “Ze zullen weten dat ik het was die belde.”

Realiteit: rapporteren kan anoniem zijn. In de meeste plaatsen hoeft u uw naam niet op te geven wanneer u kindermishandeling meldt.

Zorgen: “Wat ik te zeggen heb, maakt geen verschil. “

Realiteit: als je het gevoel hebt dat er iets mis is, is het beter om veilig te zijn dan sorry. Zelfs als je niet het hele plaatje kunt zien, hebben anderen misschien ook tekenen opgemerkt, en een patroon kan helpen bij het identificeren van kindermishandeling die anders misschien over het hoofd was gezien.