Eh, was dat een menselijk geluid? Misschien vraag je je dat tegenwoordig af of je een van die (niet zo veel geluk) ouders bent die een schreeuwer in huis hebben. Veel peuters houden ervan om zich (luid) te uiten en te experimenteren met verschillende toonhoogtes en volumes. Dit gedrag is tijdelijk, maar je kunt het decibel verminderen met een paar keuzetactieken (daag bijvoorbeeld je schreeuwer uit voor een fluisterwedstrijd of moedig je kleintje aan om te zingen in plaats van te gillen).
vocaliserend, is de kans groot dat uw chatterbox een paar woorden aan elkaar kan rijgen of zelfs ongeveer de helft van de tijd begrijpelijk kan spreken. Enkele typische gedragingen tegenwoordig: alles en nog wat ze kan gooien en de koelkast een miljoen keer per dag openen, beide voorbeelden van het laten zien van een nieuwe vaardigheid. Misschien heeft ze ook ontdekt hoe ze haar luier moet uittrekken (je weet wel, de gloednieuwe die je twee minuten geleden hebt aangetrokken!).
Nu er zo veel geleerd wordt, hoef je niet verbaasd te zijn als de gehechtheid van je peuter aan haar comfortobject (ik heb mijn aap nodig!) of haar duim in een hogere versnelling trapt. Een kussen knuffelen of op een duim zuigen is de manier waarop een peuter stoom afblaast, hoewel sommige kinderen zichzelf op andere (meer verontrustende) manieren troosten, zoals met hun hoofd bonzen of aan haar trekken.
Dit gedrag is niet noodzakelijk een oorzaak voor alarm (zolang uw kind over het algemeen gelukkig en sociaal lijkt), maar er zijn tactieken om te proberen die energie om te buigen. Geef uw kind bijvoorbeeld andere manieren om spanning los te laten (een kussen om te slaan of een speelgoedhamer om te beuken) of een extra harige knuffel waaraan een haartrekker naar hartelust kan trekken.
Meer op peutermijlpalen
