De toestand waarin het tandvlees van de tand wegtrekt om de wortel bloot te leggen, staat bekend als terugtrekkend tandvlees. Dit kan niet alleen pijnlijk zijn, aangezien de blootgestelde wortel gevoelig is, de recessie van het tandvlees creëert ruimtes waar tandplak of bacteriën zich kunnen verzamelen, wat de recessie alleen maar bevordert. Als de aandoening niet wordt behandeld, kan dit leiden tot uiteindelijk bot- en tandverlies. Patiënten met terugtrekkend tandvlees kunnen zich afvragen of het tandvlees kan teruggroeien of welke behandelingsopties beschikbaar zijn.
In tegenstelling tot sommige andere weefsels op ons lichaam, zoals het epitheelweefsel, regenereert tandvlees niet en als zodanig regenereert het tandvlees niet. groeit niet terug. Desondanks zijn er maatregelen die patiënten kunnen nemen om verdere recessie te voorkomen of te vertragen. Een van de eerste verdedigingslinies die een patiënt kan nemen, is om zo snel mogelijk naar hun tandarts te gaan als ze vermoeden dat het tandvlees terugkomt. De tandarts zal meten hoever het tandvlees is teruggetrokken en of bacteriën zich ophopen in de ruimtes die zijn ontstaan door terugtrekking van het tandvlees, zullen ze een diepe reinigingsprocedure uitvoeren die bekend staat als scaling en rootplaning. De procedure omvat het schrapen van tandsteen en tandplak van uw tanden en onder de tandvleesrand met behulp van een handschraapgereedschap of een ultrasoon apparaat. De tandarts kan ook antibacteriële gel aanbrengen onder de tandvleesrand of mondspoeling met antibiotica voorschrijven om de groei van bacteriën die de terugtrekking van het tandvlees bevordert, te vertragen of te stoppen.
Een andere methode die patiënten kunnen gebruiken om het terugtrekken van het tandvlees te vertragen, is door goede mondhygiëne oefenen. Dit houdt in dat ze hun tanden dagelijks moeten flossen, hun tanden twee keer per dag moeten poetsen met een tandenborstel met zachte haren en dat ze elke zes maanden regelmatig moeten worden gereinigd. Het is belangrijk dat patiënten voorzichtig hun tanden poetsen, aangezien te agressief poetsen het tandvlees en verdere recessie kan beschadigen. En hoewel het bijzonder belangrijk is om terugtrekkend tandvlees te bestrijden, moet het om de zes maanden bezoeken van de tandarts voor onderzoeken en reinigingen deel uitmaken van ieders algehele mondgezondheidsplan.
Als een patiënt een ernstiger geval van tandvleesontsteking heeft, moet hun tandarts zou chirurgische opties kunnen aanbevelen om bacteriën te verwijderen of los tandvlees te vervangen. De drie meest voorkomende chirurgische behandelingen zijn flapoperatie, tandvleestransplantatie en hechting. Bij een flapoperatie maakt de tandarts een incisie in het tandvlees om het op te tillen, waarbij alle bacteriën worden verwijderd die niet kunnen worden bereikt met een procedure voor schaalvergroting en wortelplanning en vervolgens het tandvlees weer op zijn plaats wordt bevestigd. Bij tandvleestransplantatie verwijdert een kaakchirurg chirurgisch tandvleesweefsel uit een ander deel van de mond en plaatst het rond het gebied van recessie. De derde chirurgische optie, verlijmen, plaatst gomkleurige harsen over de wortels van de aangetaste tanden om de gevoelige wortels te beschermen en het verschijnen van terugtrekkend tandvlees te verminderen.
Ondanks het aannemen van goede mondhygiëne, genetica en veroudering kan nog steeds bijdragen aan verlies van tandvlees en daarom komt terugtrekkend tandvlees zo vaak voor. We kunnen onze genetica niet veranderen of veroudering stoppen, dus het is absoluut noodzakelijk dat patiënten hun tandarts raadplegen om de meest effectieve behandelingsoptie te bepalen om terugtrekking van het tandvlees te bestrijden.
Meer over tandvleesontsteking: kunt u voorkomen dat tandvleesontsteking erger wordt ?
