Casusrapport

Incidenteel vinden van phlebolith bij een patiënt met chronische inflammatoire tandvleesuitbreiding – Een casusrapport

Roshni Ramesh1 *, Arun Sadasivan2 en Pradheesh Sathyan3

1 Afdeling Parodontologie, Government Dental College, India

2 Department of Periodontics, Government Dental College , IndiDepartment of Periodontics, Sree Mookambika Institute of Dental Sciences, Indiaa

3Department of Oral Pathology, Government Dental College, India

Indiening: 13 april 2017; Gepubliceerd: 23 mei 2018

Hoe dit artikel te citeren: Roshni R, Arun S, Pradheesh S. Incidentele vondst van Phlebolith bij een patiënt met chronische inflammatoire tandvleesvergroting – A Case Report. Adv Dent & Orale gezondheid. 2018; 9 (1): 555753. DOI: 10.19080 / ADOH.2018.09.555753

Abstract

Het doel van dit casusrapport is om clinici te waarschuwen voor de mogelijkheid van het optreden van vasculaire trombi in de mond. Phleboliths (verkalkte trombi) komen veel voor, vooral in de bekkenaders. Ze gaan meestal gepaard met vasculaire misvormingen en zijn over het algemeen veelvoudig. Hierin rapporteren we een incidentele vondst van een phlebolith geassocieerd met chronische inflammatoire gingivale vergroting en niet geassocieerd met enige andere vasculaire laesie. Hoewel phleboliths die niet geassocieerd zijn met andere vasculaire laesies niet vaak worden gevonden in de mondholte, moeten clinici zich bewust zijn van het bestaan van dergelijke laesies. Phleboliths geassocieerd met tandvleesvergrotingen, hoewel zeldzaam voorkomen. Tandartsen moeten zich bewust zijn van het bestaan van dergelijke laesies en in dergelijke gevallen de mogelijkheid van vasculaire laesies uitsluiten.

Trefwoorden: Verkalkt lichaam; Gingivale vergroting; Intravasculaire trombus; Phlebolith

Inleiding

Phleboloths zijn verkalkte trombi die voorkomen in vasculaire kanalen geassocieerd met hemangiomen en andere vasculaire laesies als venolymfatische misvormingen en worden veroorzaakt door bloedstasis of zelfs trauma. Ze zijn meestal veelvoudig en kunnen in het getroffen gebied in aantal variëren van enkele tot tientallen. Ze worden meestal gezien in het bekkengebied in de prostaat-, baarmoeder- of darmaders. Phleboliths zijn niet ongebruikelijk in het hoofd-halsgebied, maar slechts een paar gevallen van phleboliths die niet geassocieerd zijn met andere vasculaire anomalieën zijn gerapporteerd in de literatuur.

Phleboliths worden vaak aangetroffen op routinematige röntgenfoto’s van gevallen die gediagnosticeerd zijn als vasculair misvormingen, hoewel ze beter kunnen worden gedetecteerd door computertomografie.

Naast beeldvormingstechnieken kan biopsie gevolgd door microscopisch onderzoek helpen bij de uiteindelijke diagnose.

Hoewel phleboliths niet zeldzaam zijn in het hoofd en nek, buccale zachte weefsels bevatten zelden laesies met calcificaties. Hierin rapporteren we een incidentele bevinding van verkalking binnen een chronische inflammatoire gingivale vergroting. Voor zover wij weten, zou dit het eerste gemelde geval kunnen zijn van het optreden van phlebolith in een geval van tandvleesvergroting. Door deze casus te presenteren, willen we clinici waarschuwen voor het belang van biopsie in alle gevallen van tandvleesvergrotingen om de mogelijkheid van vasculaire misvormingen uit te sluiten.

Casusbeschrijving

Een 32-jarige vrouw werd doorverwezen naar onze kliniek met gegeneraliseerde tandvleesvergroting. Ze meldde problemen met kauwen en spreken. De medische geschiedenis van de patiënt leverde geen bijdrage.

Aan intraoraal onderzoek, gegeneraliseerde, diffuse, fibro-oedemateuze overgroei van gingivale weefsels van zowel de maxillaire als de mandibulaire tanden werd gezien. De ernst van de vergroting was meer in relatie tot de posterieure tanden (Figuur 1a-1d). De sondediepte in het posterieure gebied varieerde van 4 tot 6 mm. De ophoping van tandplak was matig en het tandvlees was ontstoken met een bleekrode kleur. De toestand was niet pijnlijk, maar er was een milde bloeding bij het tasten. De tanden waren niet mobiel.

Er werden intraorale periapicale en panoramische röntgenfoto’s gemaakt. Radiografieën lieten een algemeen mild botverlies zien met licht interproximaal botverlies (Figuur 2). Röntgenfoto’s toonden geen enkele bonylaesie. Algemeen onderzoek en bloedonderzoek waren nodig om elke medische betrokkenheid uit te sluiten. Serumcalciumspiegel en routinematige biochemische tests waren normaal. Resultaten van volledige bloedtelling wezen niet op significante afwijkingen. Op basis van de bovenstaande bevindingen werd een voorlopige diagnose van chronische inflammatoire gingivale vergroting gesteld.

Na voltooiing van de orale profylaxe werd eerst een interne schuine divectomie met open flap debridement uitgevoerd in het handibulaire linker posterieure kwadrant. Het uitgesneden tandvleesweefsel is verzonden voor histopathologisch onderzoek.

Microscopisch onderzoek onthulde geparakeratiniseerd, hyperplastisch gestratificeerd plaveiselepitheel in associatie met een fibrovasculair bindweefselstroma (Figuur 3). Acanthosis werd opgemerkt in sommige haarden, terwijl in andere gebieden het epitheel lange rete pinnen vertoonde. Het bindweefsel was licht tot matig collageen. Het bindweefsel vertoonde diffuus, gemengd infiltraat van ontstekingscellen met talrijke gezwollen bloedvaten, endotheliale proliferatie en extravasatie van rode bloedcellen. Het histopathologische onderzoek van de uitgesneden weefsels van het mandibulaire linker posterieure gebied toonde naast de bovenstaande bevindingen verkalkte structuren in de vasculaire ruimtes. De aanwezigheid van de verkalkte structuur, zowel intravasculair gezien als de structuur ervan, lijkt eerder een phlebolith aan te duiden dan enig ander type verkalking (Figuur 4 & 5).

Interne schuine gingivectomie met open flap debridement werd voltooid in alle andere kwadranten. Histopathologisch onderzoek van de uitgesneden weefsels in de rest van de kwadranten vertoonde geen verkalking. De patiënt werd na de operatie zonder enige complicatie gevolgd. Aan het einde van een jaar werd er geen bewijs van herhaling waargenomen.

Discussie

Phleboliths zijn verkalkte trombi die vaak worden gezien als meervoudige calcificaties geassocieerd met vasculaire misvormingen of hemangiomen. Phleboliths die niet geassocieerd zijn met andere vasculaire laesies zijn ongebruikelijk. We hebben hierin een geval gerapporteerd van chronische inflammatoire tandvleesvergroting, maar met een ongebruikelijke vondst van een intravasculaire phlebolith. Aangezien de familiale, medische en medicamenteuze geschiedenis niet bijdroeg, werd een diagnose gesteld van chronische inflammatoire tandvleesvergroting. De resultaten van de histopathologische evaluatie van de gebiopteerde weefsels waren in dit geval vergelijkbaar met die van enige inflammatoire hyperplasie. De aanwezigheid van stenen met karakteristieke concentrische laminering was suggestief voor phlebolith. In het huidige geval werden geen vasculaire afwijkingen gezien.

De pathogenese van phleboliths omvat meestal een georganiseerde trombus die wordt geproduceerd wanneer de perifere bloedstroom vertraagt. De trombus verkalkt en vormt de kern van de phlebolith. De fibreuze component ondergaat secundaire verkalking en wordt gehecht. Herhaling van dit proces veroorzaakt vergroting van de phlebolith. In het onderhavige geval had de vergroting een ontstekingscomponent die verantwoordelijk was voor een toename van de vasculariteit en de bloedstroom naar het gebied. De chroniciteit van de aandoening kan hebben geleid tot een afname van dit inflammatoire bestanddeel naarmate de laesie fibroseerde. Als gevolg hiervan kunnen de nieuw gevormde vasculaire kanalen een relatieve stagnatie in de bloedstroom hebben gehad, waardoor omstandigheden ontstaan die de vorming van flebolith bevorderen. Deze bevinding is uniek in het geval van tandvleesvergroting en kan daarom niet verder worden verklaard totdat er meer gevallen worden aangetroffen of gerapporteerd. p>

In de databases van Medline en Web of Science is gezocht naar artikelen die van 1970 tot 2015 in de Engelse literatuur zijn gerapporteerd en die gevallen van phleboliths in de orale regio beschrijven. Er zijn slechts vijf artikelen gerapporteerd met meerdere en vier met eenzame flebolieten die niet geassocieerd zijn met andere vasculaire laesies. Uit de bestudeerde literatuur bleek dat phleboliths van de mondholte kunnen worden gevonden bij zuigelingen tot oudere personen, maar het komt vooral voor tussen de eerste en derde decennia van het leven. Het zoeken naar literatuur voor de aanwezigheid van phlebolith in een gingivale vergroting leverde geen resultaat op.

Phleboliths worden gediagnosticeerd door fysieke en beeldvormende onderzoeken en bevestigd door microscopie (HE-kleuring). In ons geval was de aanwezigheid van flebolith in de gingivalvergroting echter een incidentele bevinding toen het uitgesneden weefsel histopathologisch werd onderzocht. Voor zover wij weten, zou dit het eerste gerapporteerde geval kunnen zijn van het optreden van flebolithin een geval van tandvleesvergroting.

Conclusie

Alle tandvleesvergrotingen moeten worden onderworpen aan histopathologisch onderzoek. Bevindingen zoals phleboliths worden meestal geassocieerd met vasculaire misvormingen. Hoewel fleboliths die niet geassocieerd zijn met andere vasculaire laesies niet vaak worden aangetroffen in de mondholte, moeten clinici zich bewust zijn van het bestaan van dergelijke laesies.

Klinische betekenis

Wanneer u een orale weke delenmassa evalueert met een tandsteenachtig lichaam, zal het gewoonlijk een phlebolith zijn die verband houdt met een vasculaire laesie.Gevallen van fleboliths die niet geassocieerd zijn met andere vasculaire laesies worden zelden gerapporteerd in de literatuur. Ondanks de zeldzaamheid van de aandoening, moeten tandartsen zich bewust zijn van het bestaan van dergelijke aandoeningen in de mondholte.

1. HA Altug, V Buyuksoy, KM Okcu, N Dogan (2007) Hemangiomen van het hoofd en de nek met phleboliths: klinische kenmerken, diagnostische beeldvorming en behandeling van 3 gevallen. Oral Surg Oral Med Oral Pathol Oral Radiol Endod 103 (3): E60-E64.
2. L Mandel, MA Perrino (2010) Phleboliths en de vasculaire maxillofaciallesie. Journal of Oral and Maxillofacial Surgery 68 (8): 1973-1976.
3. N Zachariades, G Rallis, J Papademetriou, E Konsolaki, S Markaki, et al. (1991) Phleboliths. Een rapport van drie ongebruikelijke gevallen. British Journal of Oral and Maxillofacial Surgery 29 (2): 117-119.
4. H Kurita, M Chino, K Kurashina, A Kotani (1994) Phlebotrombose met phlebolith van de tong. Kaakchirurgie Orale geneeskunde Orale pathologie 77 (6): 552.
5. H Kato, Y Ota, M Sasaki, T Arai, Y Sekido, et al. (2012) Een phlebolith in het voorste gedeelte van de kauwspier. Tokai Journal of Experimentaland Clinical Medicine 37 (1): 25-29.
6. CC Chuang, HC Lin, CW Huang (2005) Submandibulaire caverneuze hemangiomen met meerdere phleboliths die zich voordoen als sialolithiasis. Journal of the Chinese Medical Association 68 (9): 441-443.
7. K Orhan, M Icen, S Aksoy, H Avsever, G Akcicek (2012) Grote arterioveneuze misvorming van het maxillofaciale gebied met multiple fleboliths. Kaakchirurgie Orale geneeskunde Orale pathologie Orale radiologie 114 (4): e147-e158.
8. BO Riordan (1974) Phleboliths en speekselstenen. British Journal of Oral Surgery 12 (2): 119-131.
9. CJ Keathley, RL Campbell, JW Isbell (1983) Arterioveneuze misvorming en bijbehorende phleboliths. Verslag van een casus Kaakchirurgie Orale geneeskunde Mondelinge pathologie 56 (2): 132-135.
10. P Scolozzi, F Laurent, T Lombardi, M Ritcher (2003) Intraorale veneuze malformatie met meerdere phleboliths. Kaakchirurgie Orale geneeskunde Orale pathologie Orale radiologie 96 (2): 197-200.
11. M Gunge, H Yamamoto, T Sakae, T Katoh, H Izumi (1987) Veneuze hemangioom met phleboliths – een casestudy met behulp van immunohistochemie, scanning-elektronenmicroscopie en x-raymicrodiffractie. The Journal of Nihon University School of Dentistry29 (3): 211-220.
12. TM Gharaibeh, RA Safadi, MA Rawashdeh, HM Hammad (2010) Stomp arterioveneuze misvorming in de mondbodem: een caserapport. British Journal of Oral and Maxillofacial Surgery 48 (8): e35-e37.
13. N Ikegami, K Nishijima (1984) Hemangioom van het buccale kussen met flebolithiasis: verslag van een geval. Acta Medica Okayama 38 (1): 79-87.
14. K Sano, A Ogawa, T Inokuchi, H Takahashi, K Hisatsune (1988) Buccalhemangioma met phleboliths. Verslag van twee gevallen Kaakchirurgie Orale geneeskunde Orale pathologie 65 (2): 151-156.
15. JR Hupp (1989) Facial phleboliths. Oral Surgery Oral Medicine OralPathology 67 (3): 361.
16. H Cankaya, O Unal, S Ugras, K Yuca, M Kiris (2003) Hemangioom met phleboliths in de sublinguale klier: als oorzaak van submentale troebelheid. Tohoku Journal of Experimental Medicine 199 (3): 187-191.
17. YX Su, GQ Liao, L Wang, YJ Liang, M Chu, et al. (2009) Sialoliths orphleboliths? Laryngoscoop 119 (7): 1344-1347.
18. HJ Choi, JC Lee, JH Kim, YM Lee, HJ Lee (2013) Holle hemangioom met grote phlebolith van de parotisklier ”, The Journal of CraniofacialSurgery 24 (6): e621-e623.
19. H Kanaya, Y Saito, N Gama, W Konno, H Hirabayashi, et al. (2008) Intramusculair hemangioom van kauwspieren met prominente vorming van phleboliths: een casusrapport. Auris Nasus Strottenhoofd 35 (4): 587-591.