Beheersing van nosocomiale infectie is het implementeren van QA / QC-maatregelen in de gezondheidszorg, en evidence-based management kan een haalbare aanpak zijn. Voor mensen met beademingsgerelateerde of in het ziekenhuis opgelopen pneumonie, moet het beheersen en bewaken van de binnenluchtkwaliteit van ziekenhuizen op de agenda staan bij het management, terwijl voor nosocomiale rotavirusinfecties een handhygiëneprotocol moet worden afgedwongen.
Om het aantal door het ziekenhuis opgelopen infecties te verminderen, heeft de staat Maryland het Maryland Hospital-Acquired Conditions Program geïmplementeerd dat financiële beloningen en boetes biedt aan individuele ziekenhuizen. Een aanpassing van de Centers for Medicare & Medicaid Services betalingsbeleid zorgt ervoor dat slecht presterende ziekenhuizen tot 3% van hun klinische inkomsten verliezen, terwijl ziekenhuizen die ziekenhuisinfecties kunnen verminderen kan tot 3% aan beloningen verdienen. Tijdens de eerste twee jaar van het programma daalden de complicaties met 15,26% voor alle in het ziekenhuis opgelopen aandoeningen die door de staat werden gevolgd (inclusief die welke niet onder het programma vallen), van een risicogecorrigeerd complicatiepercentage van 2,38 per 1.000 mensen in 2009 tot een snelheid van 2,02 in 2011. De afname van 15,26% vertaalt zich in meer dan $ 100 miljoen aan kostenbesparingen voor het gezondheidszorgsysteem in Maryland, met de grootste besparingen door het vermijden van urineweginfecties, sepsis en andere ernstige infecties, en longontsteking en andere longinfecties. Als vergelijkbare resultaten landelijk zouden kunnen worden bereikt, zou het Medicare-programma in twee jaar tijd naar schatting $ 1,3 miljard besparen, terwijl het Amerikaanse gezondheidszorgsysteem als geheel $ 5,3 miljard zou besparen.
SanitationEdit
Ziekenhuizen hebben hygiëneprotocollen met betrekking tot uniformen, sterilisatie van apparatuur, wassen en andere preventieve maatregelen. Grondig wassen van de handen en / of gebruik van alcohol door al het medisch personeel voor en na elk contact met de patiënt t is een van de meest effectieve manieren om nosocomiale infecties te bestrijden. Een zorgvuldiger gebruik van antimicrobiële middelen, zoals antibiotica, wordt ook als essentieel beschouwd. Aangezien veel in het ziekenhuis opgelopen infecties veroorzaakt door bacteriën zoals methicilline-resistente Staphylococcus aureus, methicilline-gevoelige Staphylococcus aureus en Clostridium difficile worden veroorzaakt door een schending van deze protocollen, is het gebruikelijk dat getroffen patiënten claims wegens medische nalatigheid indienen tegen het ziekenhuis in kwestie. .
Het reinigen van oppervlakken maakt deel uit van nosocomiale infectie in zorgomgevingen. Moderne ontsmettingsmethoden zoals niet-ontvlambare alcoholdamp in kooldioxide-systemen zijn effectief geweest tegen gastro-enteritis, methicilline-resistente Staphylococcus aureus en griepmiddelen. Het is klinisch bewezen dat het gebruik van waterstofperoxidedamp de infectiegraad en het risico op verwerving vermindert. Waterstofperoxide is effectief tegen endosporevormende bacteriën, zoals Clostridium difficile, waarvan is aangetoond dat alcohol niet effectief is. Ultraviolette reinigingsapparatuur kan ook worden gebruikt om de kamers te desinfecteren van patiënten die na ontslag zijn geïnfecteerd met Clostridium difficile of methicilline-resistente Staphylococcus aureus.
Ondanks het saneringsprotocol kunnen patiënten niet volledig worden geïsoleerd van infectieuze agentia. Bovendien krijgen patiënten vaak antibiotica en andere antimicrobiële geneesmiddelen voorgeschreven om ziekten te behandelen; dit kan de selectiedruk voor het ontstaan van resistente stammen verhogen.
SterilizationEdit
Sterilisatie gaat verder dan alleen ontsmetten. Het doodt alle micro-organismen op apparatuur en oppervlakken door blootstelling aan chemicaliën, ioniserende straling, droge hitte of stoom onder druk. De laatste tijd is stoomsterilisatie van implantaten voor eenmalig gebruik in twijfel getrokken door Amerikaanse onderzoekers die verontreinigingen en bacteriën ontdekten op implantaten voor eenmalig gebruik die vóór de operatie herhaaldelijk in bulk werden herverwerkt. Ze stelden voor om gammasterilisatie van implantaten te gebruiken en implantaten in één kant-en-klaar pakket aan te bieden om herhaalde herverwerking van bulkimplantaten voor elke operatie te voorkomen. Dezelfde zorg werd meer dan tien jaar geleden geuit door de Schotse gezondheidsafdeling en als gevolg daarvan ondergingen Schotse ziekenhuizen de overgang van stoomsterilisatie van bulkimplantaten naar gammasterilisatie van individueel verpakte implantaten. Er is een petitie ingediend door de gerenommeerde gezondheidswetenschappelijk onderzoeker Aakash Agarwal om stoomsterilisatie van implantaten in de VS te verbieden, met het verzoek aan de FDA om over te stappen op een eenmalige gammasterilisatie van implantaten voor eenmalig gebruik.
IsolationEdit
Isolatie is de implementatie van isolerende voorzorgsmaatregelen die bedoeld zijn om de overdracht van micro-organismen via gewone routes in ziekenhuizen te voorkomen. (Zie Universele voorzorgsmaatregelen en Op transmissie gebaseerde voorzorgsmaatregelen.) Omdat agent- en gastheerfactoren moeilijker te beheersen zijn, is onderbreking van de overdracht van micro-organismen primair gericht op overdracht, bijvoorbeeld isolatie van infectieuze gevallen in speciale ziekenhuizen en isolatie van patiënt met geïnfecteerde wonden in speciale kamers ook isolatie van gewrichtstransplantatiepatiënten op specifieke kamers .
HandwashingEdit
Handwashing vaak wordt de allerbelangrijkste maatregel genoemd om de risico’s van het overdragen van huidmicro-organismen van de ene persoon naar de andere of van de ene plek naar de andere bij dezelfde patiënt te verminderen. Het zo snel en grondig mogelijk wassen van de handen tussen patiëntcontacten en na contact met bloed, lichaamsvloeistoffen, afscheidingen, uitscheidingen en apparatuur of artikelen die erdoor zijn verontreinigd, is een belangrijk onderdeel van infectiebeheersing en isolatiemaatregelen. De verspreiding van ziekenhuisinfecties onder immuungecompromitteerde patiënten houdt in bijna 40% van de gevallen verband met ‘handbesmetting’ van gezondheidswerkers en vormt een uitdagend probleem in de moderne ziekenhuizen. De beste manier voor werknemers om dit probleem op te lossen, is door de juiste handhygiëne uit te voeren. Daarom lanceerde de WHO in 2005 de GLOBAL Patient Safety Challenge. Twee categorieën micro-organismen kunnen aanwezig zijn op de handen van gezondheidswerkers: voorbijgaande flora en aanwezige flora. De eerste wordt vertegenwoordigd door de micro-organismen die door arbeiders uit de omgeving worden gehaald, en de bacteriën daarin kunnen op de menselijke huid overleven en soms groeien. De tweede groep wordt vertegenwoordigd door de permanente micro-organismen die op het huidoppervlak (op het stratum corneum of direct eronder) leven. Ze zijn in staat om op de menselijke huid te overleven en er vrij op te groeien. Ze hebben een lage pathogeniteit en infectiegraad, en ze creëren een soort bescherming tegen de kolonisatie door andere, meer pathogene bacteriën. De huid van arbeiders is gekoloniseerd met 3,9 x 104 – 4,6 x 106 kve / cm2. De microben waaruit de residente flora bestaat, zijn: Staphylococcus epidermidis, Staphylococcus hominis en Microccocus, Propionibacterium, Corynebacterium, Dermobacterium en Pitosporum spp., Terwijl voorbijgaande organismen Staphylococcus aureus en Klebsiella pneumoniae en Acinetobacterida sppobacter zijn. Het doel van handhygiëne is het elimineren van de voorbijgaande flora door zorgvuldig en correct handen wassen met verschillende soorten zeep (normaal en antiseptisch) en gels op alcoholbasis. De belangrijkste problemen die bij de handhygiëne worden aangetroffen, houden verband met het gebrek aan beschikbare gootstenen en het tijdrovende handen wassen. Een gemakkelijke manier om dit probleem op te lossen, zou het gebruik van handwrijven op alcoholbasis kunnen zijn, omdat deze sneller worden aangebracht in vergelijking met correct handen wassen.
Het is ook aangetoond dat het verbeteren van de handen van de patiënt het aantal nosocomiale behandelingen vermindert. infectie. Patiënten die bedlegerig zijn, hebben vaak niet zoveel toegang om hun handen te reinigen tijdens de maaltijden of na het aanraken van oppervlakken of het hanteren van afval zoals tissues. Door het belang van handenwassen te onderstrepen en ontsmettingsgel of doekjes binnen het bereik van het bed aan te brengen, waren verpleegkundigen direct in staat om het aantal infecties te verminderen. Een in 2017 gepubliceerde studie heeft dit aangetoond door de patiënten beter voor te lichten over zowel de juiste procedure voor het wassen van de handen als belangrijke tijdstippen om ontsmettingsmiddel te gebruiken en met succes het aantal enterokokken en Staphylococcus aureus te verminderen.
Alle bezoekers moeten dezelfde procedures volgen als ziekenhuispersoneel om de verspreiding van infecties adequaat te beheersen. Bovendien kunnen multiresistente infecties het ziekenhuis verlaten en deel gaan uitmaken van de gemeenschappelijke flora als er geen maatregelen worden genomen om deze overdracht te stoppen.
Het is onduidelijk of nagellak of ringen al dan niet invloed hebben op het percentage chirurgische wondinfecties.
Handschoenen bewerken
Naast het wassen van de handen spelen handschoenen een belangrijke rol bij het verminderen van de risico’s van overdracht van micro-organismen. Handschoenen worden in ziekenhuizen om drie belangrijke redenen gedragen. Ten eerste worden ze gedragen om een beschermende barrière voor het personeel te bieden, waardoor grootschalige besmetting van de handen bij het aanraken van bloed, lichaamsvloeistoffen, afscheidingen, uitscheidingen, slijmvliezen en niet-intacte huid wordt voorkomen. In de Verenigde Staten heeft de Occupational Safety and Health Administration het dragen van handschoenen verplicht gesteld om het risico op door bloed overgedragen ziekteverwekkers te verminderen. Ten tweede worden handschoenen gedragen om de kans te verkleinen dat micro-organismen die aanwezig zijn op de handen van het personeel, worden overgedragen op patiënten tijdens invasieve of andere patiëntenzorgprocedures waarbij de slijmvliezen en niet-intacte huid van een patiënt worden aangeraakt. Ten derde worden ze gedragen om de kans dat de handen van personeel dat is besmet met micro-organismen van een patiënt of een fomite, die micro-organismen kunnen overdragen aan een andere patiënt.In deze situatie moeten handschoenen worden vervangen tussen de contacten met de patiënt en moeten de handen worden gewassen nadat de handschoenen zijn verwijderd.
Het dragen van handschoenen vervangt niet de noodzaak om de handen te wassen vanwege de mogelijkheid van vervuiling bij het vervangen van handschoenen of door beschadiging van de handschoen. Artsen die dezelfde handschoenen dragen bij operaties met meerdere patiënten, vormen een gevaar voor infectiebeheersing. Bovendien raken handschoenen besmet tijdens de voorbereiding van de operatieplaats en de nieuwste multicenter klinische proef onder leiding van Aakash Agarwal en zijn team van onderzoekers heeft aangetoond dat implantaten binnen het steriele veld moeten worden bewaakt om direct contact tussen de handschoenen en het implanteerbare apparaat te vermijden. Deze methode om implantaten intra-operatief te beschermen, voorkomt overdracht van bacteriën van de handschoenen, lucht en besmette oppervlakken naar de patiënten (via de implantaten als vectoren).
Antimicrobiële oppervlakken Bewerken
Micro-organismen zijn waarvan bekend is dat ze gedurende langere tijd op levenloze ‘aanraking’-oppervlakken overleven. Dit kan vooral lastig zijn in ziekenhuisomgevingen waar patiënten met immunodeficiënties een verhoogd risico lopen om nosocomiale infecties op te lopen.
Aanraakoppervlakken die vaak worden aangetroffen in ziekenhuiskamers, zoals bedhekken, belknoppen, aanraakplaten, stoelen, deur handvatten, lichtschakelaars, handgrepen, infuusstokken, dispensers (alcoholgel, papieren handdoek, zeep), kleedtrolleys en toonbank- en tafelbladen zijn bekend als besmet met Staphylococcus, methicilline-resistente Staphylococcus aureus (een van de meest virulente stammen van antibioticaresistente bacteriën) en vancomycineresistente Enterococcus. Objecten die zich het dichtst bij patiënten bevinden, hebben de hoogste niveaus van methicilline-resistente Staphylococcus aureus en vancomycine-resistente Enterococcus. Dit is de reden waarom aanraakoppervlakken in ziekenhuiskamers kunnen dienen als bronnen of reservoirs voor de verspreiding van bacteriën uit de handen van gezondheidswerkers en bezoekers naar patiënten.
Een aantal verbindingen kan het risico op bacteriegroei verminderen op oppervlakken zoals: koper, zilver en germiciden.
Er is een aantal onderzoeken geweest naar het gebruik van reinigingssystemen die niet aanraken, met name het gebruik van ultraviolet C-apparaten. Eén beoordeling was niet doorslaggevend vanwege een gebrek aan of van slechte kwaliteit. Andere recensies hebben enig bewijs gevonden, en groeiend bewijs van hun effectiviteit.
