In de context van diagnose en behandeling van slaapstoornissen wordt hypopneu niet als klinisch significant beschouwd, tenzij er een afname van 30% of meer in de stroom is die 10 seconden of langer aanhoudt en een geassocieerde 4% of meer desaturatie in de O2-niveaus van de persoon, of als dit resulteert in opwinding of fragmentatie van slaap.
Het directe gevolg van hypopneu (evenals apneu) is dat de CO
2 in het bloed stijgt en het zuurstofniveau in het bloed van de patiënt afname is evenredig met de ernst van de luchtwegobstructie. Dit verstorende ademhalingspatroon genereert verstorende slaappatronen, met als consequenties dat die personen een verhoogde vermoeidheid, lethargie, verminderd concentratievermogen, verhoogde prikkelbaarheid en ochtendhoofdpijn kunnen vertonen. In feite zijn die personen extreem moe omdat ze niet in staat zijn om een goede nachtrust te krijgen.
Hypopneus kan ofwel centraal staan, dwz als onderdeel van een harsen en afnemende ademhalingsinspanning, of obstructief van oorsprong zijn. Tijdens een obstructieve hypopneu is, in vergelijking met een obstructieve apneu, de luchtweg slechts gedeeltelijk gesloten. Deze sluiting is echter nog steeds voldoende om een fysiologisch effect te veroorzaken, dwz een desaturatie van zuurstof en / of een toename van de ademhalingsinspanning die eindigt in opwinding.
Een hypopneu-index (HI) kan worden berekend door het aantal hypopneu-voorvallen tijdens de slaapperiode te delen door het aantal uren slaap. De apneu-hyponea-index (AHI) is een ernstindex die apneu en hypopneu. De combinatie van beide geeft een algehele ernst van slaapapneu, inclusief slaapstoornissen en desaturaties (een laag zuurstofgehalte in het bloed). De apneu-hypopneu-index wordt, net als de apneu-index en de hypopneu-index, berekend door het aantal apneu’s te delen en hypopne als door het aantal uren slaap. Een andere index die wordt gebruikt om slaapapneu te meten, is de Respiratory Disturbance Index (RDI). De RDI is vergelijkbaar met de AHI, maar RDI omvat ook ademhalingsgebeurtenissen die technisch niet voldoen aan de definities van apneu of hypopneus, zoals een respiratoire inspanning gerelateerde opwinding (RERA), maar die de slaap wel verstoren.