Sri Lanka produceert veel van ’s werelds Ceylon-kaneel, hoewel de boom ook commercieel wordt verbouwd in Brazilië, het Caribisch gebied en India. cassia kaneel komt uit Indonesië, hoewel de boom ook wordt verbouwd in Vietnam, China en Birma.

Wanneer een kaneelboom ongeveer twee jaar oud is, hakten of snoeien de telers de plant tot de grootte van een stomp en bedek het met aarde. Deze techniek zorgt ervoor dat het groeit als een struik, met nieuwe scheuten die uit de zijkanten komen tegen het volgende jaar. Het zijn deze scheuten die worden gebruikt om kaneel te maken. Eenmaal gesneden, worden de scheuten van hun schors ontdaan en worden de schillen in de zon gedroogd. Als dit gebeurt, krult de bast van nature in stekels (stokken).

Eenmaal gedroogd, kunnen de stekels in stokjes worden gesneden en verpakt volgens een set van gedeelde kwaliteiten. Het Sri Lankaanse beoordelingssysteem verdeelt de stekels bijvoorbeeld in vier maten: Alba, met een diameter van 0,2 inch (6 millimeter) of minder; Continentaal, dat is ongeveer 0,6 inch (16 millimeter); Mexicaans, dat is bijna 19 millimeter; en Hamburg, wat ongeveer 1,3 inch (32 millimeter) is.

Ceylon-kaneel wordt meestal verkocht in de vorm van een ganzenveer, en wordt gekenmerkt door een zoete geur en een lichtbruine kleur. Het is dun en heeft een afbrokkelende textuur, dus het kan gemakkelijk worden gemalen met een koffiemolen. Cassia-kaneel is te vinden in verschillende vormen, waarvan de meest voorkomende is gemalen kaneel, maar het is over het algemeen te moeilijk om thuis gemalen.

Behalve dat ze worden gebruikt om te bakken, komen kaneelaroma’s en etherische oliën vaak ook terecht in producten zoals kaneelsupplementen en kaneelgeurende badproducten. Lees verder voor meer informatie over de vele toepassingen van kaneel.