Een rekening die bij de rekening past! De naam van de karetschildpad komt uit zijn mond. Zijn kop is langer dan andere zeeschildpadden en loopt taps toe naar een spits, die lijkt op een snavel of snavel van een havik. Door deze ongebruikelijke vorm kunnen karetschildpadden in de gaten en spleten van de koraalriffen waar ze leven, sponzen en andere ongewervelde dieren vinden om te eten.
Extra bescherming. De schubben (platen) op het schild van de karetschildpad (bovenste schaal) zijn dikker dan die van andere zeeschildpadden, en ze overlappen elkaar als gordelroos op een dak. Dit helpt de karetschildpad te beschermen tegen verwondingen door scherp koraal en rotsen, vooral tijdens stormen (U.S. Fish and Wildlife Service 2020).
Te mooi voor hun eigen bestwil. De prachtige, sierlijke schaal van de karetschildpad is zijn ondergang geweest. Vele duizenden werden gedood, en sommigen zijn dat nog steeds, om kammen, spiegels, sieraden en andere voorwerpen van “schildpadden” te maken. Dit is illegaal, maar komt nog steeds voor in sommige landen.
Ieder zijn eigen land. De meeste zeeschildpadden nestelen individueel (in plaats van allemaal tegelijk), ’s nachts en in geconcentreerde, afgebakende gebieden of kolonies die kunnen worden bewaakt. Karetschildpadden nestelen individueel en’ s nachts, maar niet in geconcentreerde, goed gedefinieerde gebieden of kolonies. Dit maakt het veel moeilijker om aantallen te schatten of te bepalen of karetschildpopulaties toenemen of afnemen.
Een schildpad met een ijzeren maag! Sponzen lijken misschien op planten, maar het zijn eigenlijk dieren. Deze ongewervelde zeedieren zijn giftig voor sommige dieren en worden door de meeste anderen vermeden als voedsel. Waarom? Een groot deel van het lichaam van de spons bestaat uit spicula, kleine naaldachtige glasdeeltjes. Weinig wezens voeden zich met sponzen, en de meeste hebben speciale aanpassingen die hen beschermen tegen de scherpe spicula. Hawksbills, op de iet haar hand, heb zo’n bescherming niet. Hoe ze overleven met het eten van de naaldachtige spicula en sponsgifstoffen is een raadsel. Consumptie van sponstoxines kan de reden zijn dat karetschildpadden giftig en zelfs dodelijk zijn als ze worden gegeten (Meylan en Whiting 2007, Meylan 1988).
Er is iets met Padre! In de vroege ochtenduren van een ochtend in augustus 1998 zouden Dr. Shaver en het zeeschildpadteam een koppel pasgeboren schildpadden loslaten die ’s nachts uit het ei kwamen. Niemand had het vrouwtje gezien toen ze weken eerder de eieren legde, en men dacht dat het nest een Kemp’s rug was. Terwijl het team de kleine jongen naar de vrijlatingslocatie transporteerde, realiseerde Dr. Shaver zich dat de jongen anders waren. Ze keek aandachtig en begon te vermoeden dat het misschien karetschildpadden waren! Er was nooit eerder een nest van de karetschildpad in Texas gedocumenteerd. Hawksbills nestelen meestal in beboste gebieden in het Caribisch gebied. Het team nam honderden foto’s van de jongen voordat ze ze vrijlieten om de soort te documenteren en te bevestigen. Met behulp van de foto’s, metingen en weefselmonsters van niet-uitgekomen eieren, bevestigde Dr. Shaver dat het nest inderdaad een karetschildpad was! Het was en is nog steeds het eerste en enige karetschildpadnest dat ooit in Texas is gedocumenteerd (Shaver 1998).

Literatuur van karetschildpadden op zee, geciteerd:

Meylan, A. 1988. Spongivoor in karetschildpadden: Een dieet van glas. Science 239: 393-395.
Meylan, A. en S. Whiting. 2007. Het onderscheidende dieet van de Hawksbill. Opgehaald van http://seaturtlestatus.org/pdf/r3_hawksbills-diet.pdf
National Marine Fisheries Service. 2020. Pagina met soorten karetschildpadden (Eretmochelys imbricata). Opgehaald van https://www.fisheries.noaa.gov/species/hawksbill-turtle
National Marine Fisheries Service en U.S. Fish and Wildlife Service. 1993. Herstelplan voor karetschildpadden in de Amerikaanse Caribische Zee, de Atlantische Oceaan en de Golf van Mexico. National Marine Fisheries Service, St. Petersburg, Florida.
Shaver, D.J. 1998. Padre Island National Seashore Kemp’s Ridley Sea Turtle Project en Texas Sea Turtle Strandings 1998 Report. US Department of the Interior, National Park Service. 58pp.
US Fish and Wildlife Service. 2020. Hawksbill Sea Turtle (Eretmochelys imbricata ) soortpagina. Opgehaald van https://www.fws.gov/northflorida/SeaTurtles/Turtle%20Factsheets/hawksbill-sea-turtle.htm