Gingivale (tandvlees) vergroting, ook bekend als gingivale hyperplasie of hypertrofie, is een abnormale overgroei van tandvleesweefsels.
Er zijn verschillende oorzaken van tandvleesvergroting en deze kan worden onderverdeeld in vier categorieën: 1) inflammatoire gingivale vergroting, 2) medicatie-geïnduceerde tandvleesvergroting, 3) erfelijke gingivale fibromatose, en 4) systemische oorzaken van tandvleesvergroting.
Inflammatoire tandvleesvergroting
De waargenomen tandvleesvergroting kan gelokaliseerd of gegeneraliseerd zijn en is een ontstekingsreactie die optreedt wanneer tandplak (verzameling van voedselresten en bacteriën) zich ophoopt op de tanden. Dit is het gevolg van het feit dat de patiënt geen effectieve mondhygiëne bereikt. Rechts staat een voorbeeld. Tandvlees dat door deze aandoening wordt aangetast, is vaak zacht, zacht, rood en bloedt gemakkelijk. Gelukkig lost deze aandoening meestal op met effectieve mondhygiëne (tandenpoetsen, flossen) om tandplak en irriterende stoffen op de tanden te verwijderen.
Door medicatie geïnduceerde tandvlees Uitbreiding
Patiënten die bepaalde medicijnen gebruiken, kunnen tandvleesvergroting krijgen. In tegenstelling tot inflammatoire tandvleesvergroting zijn de tandvleesweefsels in dergelijke gevallen doorgaans stevig, niet zacht, bleekroze van kleur en bloeden ze niet gemakkelijk. Aan de rechterkant is een voorbeeld veroorzaakt door het cardiovasculaire medicijn nifedipine. In ernstige gevallen kan het tandvlees de kronen van de tanden volledig bedekken, wat leidt tot parodontale (tandvlees) aandoeningen (vanwege problemen bij het schoonhouden van de tanden) en problemen met het doorbreken en uitlijnen van tanden. Door medicatie geïnduceerde tandvleesvergroting kan geheel of gedeeltelijk verdwijnen wanneer de medicatie wordt stopgezet. Als de medicatie niet kan worden stopgezet, kan chirurgische verwijdering van de overtollige gingiva (gingivectomie) worden uitgevoerd, maar de aandoening zal waarschijnlijk terugkeren. Aangezien deze aandoening ietwat verslechtert door de mate van ophoping van tandplak op de tanden, zullen effectieve maatregelen voor mondhygiëne de ernst ervan verminderen.
Erfelijke tandvleesfibromatose
Dit is een zeldzame erfelijke aandoening die zich gewoonlijk tijdens de kindertijd ontwikkelt, hoewel sommige gevallen pas op volwassen leeftijd duidelijk worden. De aandoening presenteert zich als een langzaam groeiende gegeneraliseerde of soms gelokaliseerde niet-gevoelige, stevige, bleekroze vergroting van het tandvlees. Het voorbeeld rechts laat zien hoe de tanden bedekt kunnen raken door de uitbundige overgroei van het tandvlees. Chirurgische verwijdering van overtollig tandvlees is vaak nodig om impact en verplaatsing van tanden te voorkomen. Herhaalde chirurgische verwijderingen kunnen nodig zijn vanwege de terugkerende aard van deze aandoening.
Systemische oorzaken van tandvleesvergroting
Er zijn talrijke fysiologische en systemische aandoeningen die kan plaatselijke en / of gegeneraliseerde tandvleesvergroting bevorderen, zoals zwangerschap, hormonale onevenwichtigheden en leukemie. Aan de rechterkant is een voorbeeld van een plaatselijke tandvleesvergroting geassocieerd met zwangerschap. Gingivale vergroting geassocieerd met systemische aandoeningen verdwijnt meestal wanneer de onderliggende aandoening wordt behandeld of, in het geval van zwangerschap, de bevalling van het kind. Net als bij medicatie-geïnduceerde tandvleesvergroting, zullen effectieve maatregelen voor mondhygiëne het risico van tandvleesvergroting verminderen.
VRAGEN EN ANTWOORDEN OVER GINGIVALE UITBREIDING
V: Welke medicijnen kunnen tandvleesvergroting veroorzaken?
A: De meest voorkomende geneesmiddelen die verband houden met tandvleesvergroting zijn:
1. Fenytoïne: een anticonvulsieve medicatie die wordt gebruikt om verschillende soorten aanvallen en convulsies te behandelen.
2. Cyclosporine: een immunosuppressivum dat wordt gebruikt om orgaanafstoting na transplantatie te voorkomen. Het kan ook worden gebruikt bij de behandeling van een verscheidenheid aan andere immuungemedieerde aandoeningen zoals psoriasis, atopische dermatitis, reumatoïde artritis en nefrotisch syndroom.
3. Calciumantagonisten: een klasse van cardiovasculaire geneesmiddelen die worden gebruikt bij de behandeling van aandoeningen zoals hypertensie, pijn op de borst en onregelmatige hartslag. Veel voorgeschreven voorbeelden zijn onder meer nifedipine, amlodipine en verapamil.
V: Wat zijn mijn kansen op het ontwikkelen van tandvleesvergroting als ik een van de bovengenoemde medicijnen gebruik?
A: De waarschijnlijkheid dat medicatie wordt veroorzaakt tandvleesvergroting geassocieerd met langdurig gebruik van fenytoïne wordt geschat op 50%. Voor ciclosporine is de prevalentie ongeveer 25-30% bij volwassenen (hoger bij kinderen ≈ > 70%). Voor calciumkanaalblokkers varieert de prevalentie sterk (15-85%), afhankelijk van het type calciumkanaalblokker; het risico op tandvleesvergroting lijkt het grootst te zijn met nifedipine (6-15%).
V: Is tandvleesvergroting geassocieerd met de dosis van mijn medicatie?
A: De dosis van het medicijn verschijnt minder een probleem zijn dan een goede mondhygiëne (minder tandplak op uw tanden).
Q. Wat moet ik doen als ik merk dat mijn tandvlees vergroot is?
A: U moet een afspraak maken met uw tandarts voor een evaluatie. De meeste gevallen van tandvleesvergroting worden gemakkelijk verklaard nadat de tandarts een grondige medische geschiedenis heeft afgelegd en een mondeling onderzoek heeft uitgevoerd. In zeldzame gevallen kunnen verdere tests, zoals bloedonderzoek of een biopsie, nodig zijn om de exacte oorzaak van uw tandvleesvergroting vast te stellen.
V: Is tandvleesvergroting besmettelijk?
A: Nee, deze aandoeningen zijn niet besmettelijk. U heeft het van niemand opgevangen en kunt het niet doorgeven.
V: Wat kan ik doen om de ernst van tandvleesvergroting te verminderen?
A: Over het algemeen uw vermogen om effectieve mondhygiënemaatregelen te nemen op dagelijkse basis helpt het risico op het ontwikkelen van tandvleesvergroting te verminderen. Uw tandheelkundig team is beschikbaar om uw effectiviteit te controleren en u waar nodig bij te staan. Het kan bijvoorbeeld zijn dat u vaker professionele reinigingen moet ondergaan of dat u instructies kunt krijgen over manieren om uw poetstechniek te verbeteren. Effectieve mondhygiëne is vooral belangrijk voor het beheersen van tandvleesvergroting veroorzaakt door chronische ontsteking en cyclosporine. Voor door medicatie veroorzaakte tandvleesvergroting kan uw arts de medicatie mogelijk vervangen om uw risico op het ontwikkelen van tandvleesvergroting te verminderen. Voor tandvleesvergroting geassocieerd met een systemische aandoening, resulteert het beheer van de onderliggende systemische aandoening meestal in een gedeeltelijke of volledige oplossing van de tandvleesvergroting.
Opgesteld door C. Hong en de AAOM Web Writing Group.
Bijgewerkt op 22 januari 2015
Japanse vertaling – 日本語 訳
De informatie in deze monografie is alleen voor educatieve doeleinden. Deze informatie is geen vervanging voor professioneel medisch advies, diagnose of behandeling. Als u een gezondheidsrisico heeft of vermoedt, raadpleeg dan uw professionele zorgverlener. Vertrouwen op enige informatie in deze monografie is uitsluitend op eigen risico.
