De term tongdraaien omvat rollen, vouwen, roteren, aanpassen en draaien van de tong . De menselijke tong is een spierorgaan dat de smaak van voedsel kan herkennen en dat wordt gebruikt bij verbale communicatie. Alle aspecten van een persoon worden op de een of andere manier beïnvloed door genetica. Evenzo wordt de tongstructuur of de beweging ervan gecontroleerd door iemands respectieve genpatroon. Het vermogen hebben om een tong te draaien is noch een voordeel, noch een nadeel.

Soorten tongdraaien

Tongdraaien is geen genetische ziekte of aandoening, maar een unieke activiteit van een persoon die zijn tong gebruikt. Omdat het voorste gedeelte van de tong zeer flexibel is, kunnen mensen er veel draaiingen mee maken. De meest populaire vormen van draaien zijn de volgende.

• Tongvouwen: Dit is het naar binnen vouwen van de voorkant van de tong. Behalve natuurlijke tongvouwers, kunnen anderen dit alleen met behulp van de tanden uitvoeren.

• Tongrollen: een persoon met dit vermogen kan de zijranden van de tong naar boven rollen en een buisachtige structuur vormen. Dit wordt beschouwd als de meest voorkomende vorm van tongdraaien.

• Tongdraaien: als een persoon de zijranden ondersteboven kan draaien door de tong zijwaarts gericht te maken, dan is dat het geval. tong draaien. Dit lijkt voor de meeste mensen een zware taak.

• Klaverbladtong: dit is de moeilijkste vorm van tongdraaien, waarbij de persoon zijn tong in meerdere bochten vouwt en een klaver vormt -bladvorm. Sommige mensen met dit vermogen kunnen drie buigingen maken, terwijl er anderen zijn die zelfs vier buigingen kunnen maken.

Genetische ontdekking van tongdraaien

De vroege geschiedenis van tonggenetica verklaarde dat het vermogen van tongdraaien te wijten is aan de invloed van eigenschappen. In dit opzicht valt de gemeenschappelijke factor die het vermogen of het onvermogen om een tong te draaien bepaalt in de categorie eigenschappen. Wanneer het dominante allel wordt uitgedrukt in de richting van het gen, vormt het de dominante eigenschappen, terwijl de afwezigheid van het dominante allel de weg vrijmaakt voor een recessief allel. Dit wordt naar het gen aangetrokken om de recessieve eigenschappen te vormen.

Het tongrolvermogen treedt op onder invloed van een dominant allel van het gen. Een persoon die een of twee exemplaren van het dominante allel heeft, kan zijn tong verdraaien. In het geval dat een persoon wordt geboren met twee recessieve allelen, kunnen ze hun tong niet verdraaien. In de meeste gevallen kunnen ouders met een tongdraaiend vermogen geboorte geven aan niet-tong-twisters, en vice versa.

Laten we op basis van de genetische overerving aannemen dat de dominante eigenschap ‘R’ is en de recessieve eigenschap eigenschap als “r.” Als een persoon wordt geboren met het “rr” -type gen, zal hij niet het vermogen hebben om zijn tong te verdraaien. Als hij wordt geboren met het “Rr” -gen, zal hij in staat zijn om zijn tong te verdraaien. Mensen geboren met het “RR” -gen-type zullen zeker het vermogen hebben om hun tong te verdraaien. Wetenschappers hebben echter opgemerkt dat in sommige gevallen mensen van het “Rr” -type dit vermogen ook missen.

Experimenteren met tong Genetica

Na een langdurige strijd hebben genetici en onderzoekers eindelijk bewezen dat tongverdraaiing niet plaatsvindt door genetische transformatie. Genetische overerving speelt slechts een minimale rol bij het verdraaien van de tong. In 1940 publiceerde een Amerikaanse geneticus genaamd Alfred Sturtevant een onderzoek waarin hij stelde dat het potentieel van het draaien en rollen van de tong te wijten is aan de transformatie van dominante eigenschappen van de ouder.

Twaalf jaar later, in 1952, een andere wetenschapper, Philip Matlock, weerlegde de verklaring van Alfred. Matlock koos 33 identieke tweelingen, waarvan 7 paren verschillen in eigenschap vertoonden. Als de bevindingen van Sturtevant waar worden verondersteld, dan moeten alle identieke tweelingen dezelfde erfenis hebben gekregen en het vermogen hebben gedeeld om hun tong te verdraaien. Daarom is bewezen dat tongdraaien, vouwen en roteren niet alleen genetische eigenschappen zijn.

Eind jaren zestig identificeerde professor McDonald van Delaware University met de hulp van zijn studenten tien niet-tongbrekers. (geboren met recessieve eigenschappen) en leerde hen de praktijk om de tong te draaien. Door het onderzoek van Philip Matlock te bewijzen, heeft één deelnemer met succes het vermogen om de tong te verdraaien bereikt.

Mogelijke genetische transformatie

De mogelijkheid om de genaandoening of aandoening over te dragen is bij alle zwangerschappen hetzelfde. Als een ouder bijvoorbeeld een kind met tongstoornissen baart, is het niet nodig dat het volgende kind met hetzelfde defect wordt geboren. Evenzo kan het tweede kind een aandoening hebben, zelfs als het eerste kind er niet mee wordt geboren.

Er zijn tal van redenen waarom iemand een specifieke genvariant kan hebben, maar er in het echt niet visueel van waarneemt leven.Bovenstaand onderzoek en bewijs bewijzen dat enig effect van het gen niet zichtbaar is totdat en tenzij het in een of andere vorm door de omgeving wordt geactiveerd.

Verder lezen

• All Tongue Content

Citaten