Hypertensie is een van de meest voorkomende complexe aandoeningen. De etiologie van hypertensie verschilt sterk tussen individuen binnen een grote populatie. En per definitie heeft essentiële hypertensie geen aanwijsbare oorzaak. Er zijn echter verschillende risicofactoren geïdentificeerd. Sympathische overbelasting is ook een waarschijnlijke onderliggende oorzaak van essentiële hypertensie. Dit is bekend omdat ongeveer een derde van de gevallen van essentiële hypertensie wordt opgelost na een pterygopalatine ganglionblok of sphenopalatine ganglion (SPG) blok om sympathische overbelasting uit te schakelen. Zelftoediening van SPG-blokken (SASPGB) is waarschijnlijk de veiligste en meest effectieve methode om SPG-blokken toe te dienen.

Genetische variatie Bewerken

• Het hebben van een persoonlijke familiegeschiedenis van hypertensie verhoogt de waarschijnlijkheid dat een individu het ontwikkelt.
• Essentiële hypertensie komt vier keer vaker voor bij negroïde dan bij blanke mensen, versnelt sneller en is vaak ernstiger met hogere mortaliteit bij negroïde patiënten.

Er zijn meer dan 50 genen onderzocht in associatiestudies met hypertensie, en het aantal groeit voortdurend. Een van deze genen is het angiotensinogeen (AGT) -gen, uitgebreid bestudeerd door Kim et al. Ze toonden aan dat het verhogen van het aantal AGT de bloeddruk verhoogt en dus hypertensie kan veroorzaken. In tests met één variant is aangetoond dat SNP’s werden verrijkt voor varianten die verband houden met adipositas, diabetes type 2, coronaire hartziekte en nierfunctie in eerder gepubliceerde GWAS, wat het bewijs levert dat genetische loci gerelateerd aan bloeddruk bijdragen aan cardiovasculaire uitkomsten. Tweelingen zijn opgenomen in onderzoeken die de ambulante bloeddruk meten; uit deze onderzoeken is gesuggereerd dat er een grote genetische invloed is op essentiële hypertensie. Ondersteunende gegevens zijn naar voren gekomen uit dierstudies en klinische studies bij menselijke populaties. De meeste van deze onderzoeken ondersteunen het concept dat de overerving waarschijnlijk multifactorieel is of dat een aantal verschillende genetische defecten elk een verhoogde bloeddruk hebben als een van de fenotypische uitdrukkingen. De genetische invloed op hypertensie wordt momenteel echter niet volledig begrepen. Aangenomen wordt dat het koppelen van aan hypertensie gerelateerde fenotypes aan specifieke variaties van het genoom definitief bewijs van erfelijkheid kan opleveren. Een andere opvatting is dat hypertensie kan worden veroorzaakt door mutaties in enkele genen, geërfd op Mendeliaanse basis.

AgingEdit

Hypertensie kan ook leeftijdsgebonden zijn, en als dit het geval is, het is waarschijnlijk multifactorieel. Een mogelijk mechanisme is een vermindering van de vasculaire compliantie als gevolg van de verstijving van de slagaders. Dit kan zich ophopen als gevolg van geïsoleerde systolische hypertensie met een verhoogde polsdruk. Een afname van de glomerulaire filtratiesnelheid is gerelateerd aan veroudering en dit resulteert in een afnemende efficiëntie van natriumuitscheiding. De ontwikkeling van bepaalde ziekten, zoals niermicrovasculaire aandoeningen en capillaire verdunning, kunnen verband houden met deze afname van de efficiëntie van de natriumuitscheiding. Er is experimenteel bewijs dat suggereert dat nier-microvasculaire aandoeningen een belangrijk mechanisme zijn voor het induceren van zoutgevoelige hypertensie.

ObesityEdit

Obesitas kan het risico op hypertensie vervijfvoudigen in vergelijking met normaal gewicht. , en tot twee derde van de gevallen van hypertensie kan worden toegeschreven aan overgewicht. Meer dan 85% van de gevallen komt voor bij mensen met een Body Mass Index (BMI) van meer dan 25. Er is een definitief verband gevonden tussen obesitas en hypertensie door middel van dierstudies en klinische studies; hieruit is gerealiseerd dat veel mechanismen mogelijke oorzaken zijn van door obesitas veroorzaakte hypertensie. Deze mechanismen omvatten zowel de activering van het sympathische zenuwstelsel als de activering van het renine-angiotensine-aldosteronsysteem.

SaltEdit

Een andere risicofactor is de gevoeligheid voor zout (natrium). een omgevingsfactor die de meeste aandacht heeft gekregen. Ongeveer een derde van de essentiële hypertensieve populatie reageert op natriuminname. Wanneer de natriumopname groter is dan het vermogen van het lichaam om het via de nieren uit te scheiden, breidt het vasculaire volume zich uit als gevolg van de beweging van vloeistoffen in het intra-vasculaire compartiment. Hierdoor neemt de arteriële druk toe naarmate het hartminuutvolume toeneemt. Lokale autoregulatiemechanismen gaan dit tegen door de vaatweerstand te verhogen om de normotensie in lokale vaatbedden te handhaven. Naarmate de arteriële druk toeneemt als reactie op een hoge inname van natriumchloride, neemt de natriumuitscheiding via de urine toe en wordt de uitscheiding van zout gehandhaafd ten koste van de verhoogde vasculaire druk. De verhoogde natriumionenconcentratie stimuleert ADH en dorstmechanismen, wat leidt tot een verhoogde reabsorptie van water in de nieren, geconcentreerde urine en dorst bij een hogere inname van water.Ook speelt de waterbeweging tussen cellen en het interstitium een ondergeschikte rol in vergelijking hiermee.

AlcoholEdit

Overmatig alcoholgebruik zal de bloeddruk in de loop van de tijd verhogen. Alcohol bevat ook een hoge dichtheid aan calorieën en kan bijdragen aan obesitas.

ReninEdit

Renine-verhoging is een andere risicofactor. Renine is een enzym dat wordt uitgescheiden door het juxtaglomerulaire apparaat van de nier en in een negatieve feedbacklus met aldosteron wordt verbonden. Als gevolg hiervan zijn sommige hypertensieve patiënten gedefinieerd als patiënten met een laag reninegehalte en anderen met essentiële hypertensie. Hypertensie met een laag renine komt vaker voor bij Afro-Amerikanen dan bij blanke Amerikanen, en kan verklaren waarom Afro-Amerikanen de neiging hebben om beter te reageren op diuretische therapie dan geneesmiddelen die interfereren met het renine-angiotensinesysteem.

Hoge reninespiegels maken vatbaar voor hypertensie door natriumretentie te veroorzaken via het volgende mechanisme: Verhoogd renine → Verhoogd angiotensine II → Verhoogde vasoconstrictie, dorst / ADH en aldosteron → Verhoogde natriumresorptie in de nieren (DCT en CD) → Verhoogde bloeddruk.

Diabetes Bewerken

Hypertensie kan ook worden veroorzaakt door insulineresistentie en / of hyperinsulinemie, die componenten zijn van syndroom X, of het metabool syndroom. Insuline is een polypeptidehormoon dat wordt uitgescheiden door cellen in de eilandjes van Langerhans, die zich door de pancreas bevinden. Het belangrijkste doel is om de glucosespiegels in het lichaam antagonistisch te reguleren met glucagon via negatieve terugkoppelingslussen. Insuline vertoont ook vaatverwijdende eigenschappen. Bij normotensieve personen kan insuline de sympathische activiteit stimuleren zonder de gemiddelde arteriële druk te verhogen. In extremere omstandigheden, zoals die van het metabool syndroom, kan de verhoogde sympathische neurale activiteit de vaatverwijdende effecten van insuline echter teniet doen.

Recente studies beweren dat obesitas een risicofactor is voor hypertensie vanwege activering van het renine-angiotensinesysteem (RAS) in vetweefsel, en bracht ook het renine-angiotensinesysteem in verband met insulineresistentie, en beweert dat de een de ander kan veroorzaken.

SmokingEdit

Roken veroorzaakt niet direct hoge bloeddruk. Het is echter een bekende risicofactor voor andere ernstige hart- en vaatziekten.

Vitaminetekort Bewerken

Er is gesuggereerd dat vitamine D-tekort verband houdt met cardiovasculaire risicofactoren. Er is waargenomen dat personen met een vitamine D-tekort een hogere systolische en diastolische bloeddruk hebben dan gemiddeld. Vitamine D remt de secretie van renine en zijn activiteit, het werkt daarom als een “negatieve endocriene regulator van het renine-angiotensinesysteem”. Daarom leidt een tekort aan vitamine D tot een toename van de reninesecretie. Dit is een mogelijk mechanisme om het waargenomen verband tussen hypertensie en vitamine D-spiegels in het bloedplasma te verklaren.

Ook beweren sommige autoriteiten dat kalium zowel hypertensie kan voorkomen als behandelen.

Gebrek of exerciseEdit

Regelmatige lichaamsbeweging verlaagt de bloeddruk. De Britse National Health Service adviseert 150 minuten (2 uur en 30 minuten) matige intensiteit aërobe activiteit per week om hypertensie te helpen voorkomen.