Ejnar Hertzsprung, (geboren 8 oktober 1873, Frederiksberg, nabij Kopenhagen, Den. – overleden 21 oktober 1967, Roskilde), Deense astronoom die typen sterren classificeerde door hun kleur te relateren aan hun absolute helderheid – een prestatie van fundamenteel belang voor de moderne astronomie. Het Hertzsprung-Russell-diagram van stellaire typen werd (gedeeltelijk) voor hem genoemd. In 1913 stelde hij de helderheidsschaal van Cepheïde variabele sterren vast, een hulpmiddel voor het meten van intergalactische afstanden.

Hij had geen formele opleiding in astronomie, maar studeerde aan technische hogescholen in Denemarken en werd een chemische stof ingenieur. Hij was zeer geïnteresseerd in de chemie van fotografie en wendde zich in 1902 tot astronomie, waar hij werkte in kleine Deense observatoria, waar hij fotografie toepaste op het meten van sterrenlicht. In twee artikelen, gepubliceerd in 1905 en 1907, toonde hij aan dat er een verband bestaat tussen de kleuren van de sterren en hun ware helderheid en dat er reuzen- en dwergsterren moeten bestaan. De correlatie van kleur met werkelijke helderheid werd de basis van een veel gebruikte methode om de zogenaamde spectroscopische parallaxen van sterren (schattingen van hun afstanden tot de aarde) af te leiden. Omdat het spectrum van een ster een betrouwbare index is van zijn absolute magnitude, kan zijn afstand worden afgeleid uit de bekende relatie tussen de schijnbare en absolute magnitude. Dit werk maakte zoveel indruk op Karl Schwarzschild, directeur van het observatorium in Potsdam, Duitsland, dat hij een plaats vond voor Hertzsprung in Duitsland bij de staf van het observatorium in Göttingen (1909) en later datzelfde jaar als senior astronoom in Potsdam. Hertzsprung werd in 1919 aangesteld als assistent-directeur van de universitaire sterrenwacht in Leiden, Nederland, en werd directeur in 1935. Hij ging met pensioen in 1945 en keerde terug naar Denemarken.