Inleiding Pluto is een complexe en mysterieuze wereld met bergen, valleien, vlaktes, kraters en misschien gletsjers. Pluto werd ontdekt in 1930 en werd lange tijd beschouwd als de negende planeet van ons zonnestelsel. Maar na de ontdekking van soortgelijke intrigerende werelden dieper in de verre Kuipergordel, werd het ijskoude Pluto opnieuw geclassificeerd als een dwergplaneet.
Pluto draait in een baan om de aarde. door vijf bekende manen, waarvan Charon de grootste is. Charon is ongeveer half zo groot als Pluto zelf, waardoor het de grootste satelliet is in verhouding tot de planeet waar het in ons zonnestelsel om draait. Pluto en Charon worden vaak een ‘dubbele planeet’ genoemd . “
Pluto is genoemd naar de Romeinse god van de onderwereld.
Grootte en afstand
Grootte en afstand
Met een straal van 715 mijl (1.151 kilometer), is Pluto ongeveer 1/6 van de breedte van de aarde. Als de aarde zo groot was als een nikkel, zou Pluto ongeveer zo groot zijn als een popcornpit.
Op een gemiddelde afstand van 3,7 miljard mijl (5,9 miljard kilometer), is Pluto 39 astronomische eenheden verwijderd van de zon. Een astronomische eenheid (afgekort als AU) is de afstand van de zon tot de aarde. tance, het kost zonlicht 5,5 uur om van de zon naar Pluto te reizen.
Als je ’s middags op het oppervlak van Pluto zou staan, zou de zon 1/900 van de helderheid zijn die ze hier op aarde is, of ongeveer 300 keer zo helder als onze volle maan. Er is hier op aarde elke dag tegen zonsondergang een moment waarop het licht dezelfde helderheid heeft als de middag op Pluto. Ontdek wanneer je de “Pluto-tijd” kunt ervaren waar je woont.
Baan en rotatie
Baan en rotatie
Pluto’s baan om de zon is ongebruikelijk vergeleken met de planeten: het is zowel elliptisch als gekanteld. De 248 jaar durende, ovale baan van Pluto kan het tot 49,3 astronomische eenheden (AU) van de zon brengen, en zelfs tot 30 AU. (Één AU is de gemiddelde afstand tussen de aarde en de zon: ongeveer 93 miljoen mijl of 150 miljoen kilometer.) Maar gemiddeld is Pluto 3,7 miljard mijl (5,9 miljard kilometer) verwijderd van de zon, of 39 AU.
Van 1979 tot 1999 bevond Pluto zich nabij het perihelium, toen het is het dichtst bij de zon. Gedurende deze tijd was Pluto eigenlijk dichter bij de zon dan Neptunus.
Een dag op Pluto duurt ongeveer 153 uur. De rotatieas is 57 graden gekanteld ten opzichte van het vlak van zijn baan rond de zon, dus hij draait bijna op zijn kant. Pluto vertoont ook een retrograde rotatie; hij draait van oost naar west zoals Venus en Uranus.
Structuur
Structuur
Pluto is ongeveer tweederde van de diameter van de maan van de aarde en heeft waarschijnlijk een rotsachtige kern omgeven door een mantel van waterijs. Interessante ijsjes zoals methaan en stikstofvorst bedekken het oppervlak. Vanwege zijn lagere dichtheid is de massa van Pluto ongeveer een zesde van die van de maan van de aarde.
Vorming
Vorming
Dwergplaneet Pluto is een lid van een groep objecten die in een schijfachtige zone buiten de baan van Neptunus cirkelen, de Kuipergordel. Dit verre rijk wordt bevolkt met duizenden ijskoude miniatuurwerelden, die zich ongeveer 4,5 miljard jaar geleden vroeg in de geschiedenis van ons zonnestelsel vormden. Deze ijzige, rotsachtige lichamen worden Kuipergordelobjecten, transneptunische objecten of plutoïden genoemd.
Oppervlak
Oppervlak
Het oppervlak van Pluto wordt gekenmerkt door bergen, valleien , vlaktes en kraters. De temperatuur op Pluto kan zo koud zijn als -375 tot -400 graden Fahrenheit (-226 tot -240 graden Celsius).
De bergen van Pluto kunnen wel 6500 tot 9.800 voet (2 tot 3 kilometer) en zijn grote blokken waterijs, soms met een laagje bevroren gassen zoals methaan. En lange troggen en valleien van wel 600 kilometer dragen bij aan de interessante kenmerken van deze verre dwergplaneet.
Kraters zo groot als 260 kilometer in diameter stippelen een deel van het landschap op Pluto, en sommige vertonen tekenen van erosie en opvulling. Dit suggereert dat tektonische krachten langzaam Pluto weer opduiken.
De meest prominente vlaktes die op Pluto zijn waargenomen, lijken te zijn gemaakt van bevroren stikstofgas en vertonen geen kraters. Deze vlaktes vertonen structuren die convectie suggereren (klodders materiaal die op en neer circuleren).
Sfeer
Sfeer
Pluto heeft een dunne, ijle atmosfeer die uitzet als hij dichter bij de zon komt en ineenstort als hij verder weg beweegt – vergelijkbaar met een komeet. Het hoofdbestanddeel is moleculaire stikstof, hoewel ook methaan- en koolmonoxidemoleculen zijn gedetecteerd.
Wanneer Pluto dicht bij de zon staat, sublimeert het ijs aan het oppervlak (verandert direct van vast in gas) en stijgt tot tijdelijk vormen een dunne atmosfeer. De lage zwaartekracht van Pluto (ongeveer zes procent van de aarde) zorgt ervoor dat de atmosfeer veel groter is in hoogte dan de atmosfeer van onze planeet. Pluto wordt veel kouder gedurende het deel van elk jaar dat het ver van de zon verwijderd is. Gedurende deze tijd kan het grootste deel van de atmosfeer van de planeet bevriezen en als sneeuw naar de oppervlakte vallen.
Magnetosphere
Magnetosphere
Het is niet bekend of Pluto een magnetisch veld heeft, maar zijn kleine formaat en langzame rotatie suggereren weinig of geen.
Ringen
Ringen
Er zijn geen ringen rond Pluto bekend.
Manen
Manen
Pluto heeft vijf bekende manen: Charon, Nix, Hydra, Kerberos en Styx. Dit maansysteem zou gevormd kunnen zijn door een botsing tussen Pluto en een ander lichaam van vergelijkbare grootte in het begin van de geschiedenis van het zonnestelsel.
Charon, de grootste van de manen van Pluto, is ongeveer half zo groot als Pluto zelf, waardoor het de grootste satelliet is ten opzichte van de planeet waar het in ons zonnestelsel omheen draait. Het draait om Pluto op een afstand van slechts 12.200 mijl (19.640 kilometer). Ter vergelijking: onze maan is 20 keer verder van de aarde verwijderd. Pluto en Charon worden vaak een dubbele planeet genoemd.
Charons baan rond Pluto duurt 153 uur – dezelfde tijd die Pluto nodig heeft om één rotatie te voltooien. Dit betekent dat Charon niet stijgt of ondergaat, maar zweeft. over dezelfde plek op het oppervlak van Pluto. Dezelfde kant van Charon kijkt altijd naar Pluto, een staat die getijdenvergrendeling wordt genoemd.
De andere vier manen van Pluto zijn veel kleiner, minder dan 160 kilometer breed. Ze hebben ook een onregelmatige vorm, niet bolvormig zoals Charon. In tegenstelling tot veel andere manen in het zonnestelsel, zijn deze manen niet netjes aan Pluto gekoppeld. Ze draaien allemaal en houden niet hetzelfde gezicht richting Pluto.
Potentieel voor leven
Potentieel voor leven
Het oppervlak van Pluto is extreem koud, dus het lijkt onwaarschijnlijk dat daar leven zou kunnen bestaan. Bij zulke koude temperaturen is water, dat van vitaal belang is voor het leven zoals we het kennen, in wezen rotsachtig. Het interieur van Pluto is echter warmer, en sommigen denken dat er zelfs diep van binnen een oceaan kan zijn.
