De lijkwade van Turijn wordt door sommigen beschouwd als het grafdoek van Jezus en door anderen als een middeleeuwse vervalsing. Nu suggereert een nieuwe studie met moderne forensische technieken dat de bloedvlekken op de lijkwade volkomen onrealistisch zijn, met argumenten dat het nep is.

De lijkwade van Turijn is een oud linnen doek ongeveer 15 voet lang en 4 voet breed (4,4 bij 1,1 meter) die de afbeelding draagt van wat lijkt op het lichaam van een gekruisigde man. Te zien in de kathedraal van Sint-Jan de Doper in Turijn, Italië, is het een van de vele lijkwaden beweerden door de eeuwen heen het enige echte grafdoek van Jezus te zijn.

Maar in 1988 dateerden wetenschappers de oorsprong van de lijkwade tussen 1260 en 1390 na Christus, wat beweringen ondersteunt dat het slechts een hoax is. , aangezien men dacht dat het leven van Jezus in het jaar 33 tot een einde was gekomen. Toch, of de lijkwade al dan niet nep is, is nog steeds een fel bediscussieerde vraag.

Om licht te werpen op deze controverse, streefden onderzoekers ernaar moderne forensische technieken op de lijkwade te gebruiken. Ze concentreerden zich op de bloedvlekken van de veronderstelde kruisigingswonden op het linnen, met als doel nconstructie van de meest waarschijnlijke positie van de armen en het lichaam binnen de lijkwade.

De wetenschappers brachten bloed – zowel menselijk als synthetisch – op een levende vrijwilliger om te zien hoe bloed in beekjes langs zijn huid zou stromen terwijl hij lag met zijn armen en lichaam in verschillende posities. Bovendien werd Jezus zogenaamd in de zij gestoken met de Heilige Speer terwijl hij aan het kruis hing, volgens het Evangelie van Johannes. Als zodanig, om een speerwond na te bootsen, staken de onderzoekers een spons op een houten plank, drenkten de spons met synthetisch bloed en prikten deze nepspeer in de zijkant van een mannequin om te zien hoe het bloed langs het lichaam liep. Ze vergeleken tenslotte al deze bloedvlekkenpatronen met patronen die op de lijkwade te zien waren.

Ze ontdekten dat als je alle bloedvlekken op de lijkwade samen zou onderzoeken, “je beseft dat dit geen echte bloedvlekken kunnen zijn. van een persoon die werd gekruisigd en vervolgens in een graf werd gelegd, maar eigenlijk handgemaakt door de kunstenaar die de lijkwade heeft gemaakt, “vertelde hoofdauteur Matteo Borrini, een forensisch antropoloog aan de Liverpool John Moores University in Engeland, aan WordsSideKick.com.

Twee korte stroompjes bloed op de achterkant van de linkerhand van de lijkwade zijn bijvoorbeeld alleen consistent met een persoon die staat met zijn armen in een hoek van 45 graden. De bloedvlekken in de onderarm die op de lijkwade worden aangetroffen, komen daarentegen overeen met een persoon die staat met zijn armen bijna verticaal vastgehouden. Een persoon kon niet in deze twee posities tegelijk zijn.

De wetenschappers ontdekten dat de bloedvlekken op de voorkant van de borst overeenkwamen met die van een speerwond. De vlekken op de onderrug – die zogenaamd afkomstig was van de speerwond terwijl het lichaam op zijn rug lag – waren volkomen onrealistisch, zeiden ze.

“Als je kijkt naar de bloedvlekken als geheel, net zoals je zou doen wanneer je op een plaats delict werkt, besef je dat ze elkaar tegenspreken, “zei Borrini.” Dat wijst op de kunstmatige oorsprong van deze vlekken. “

Al met al, dit onderzoek laat zien “hoe we forensische technieken kunnen toepassen, niet alleen op nieuwe forensische gevallen, maar ook op oude mysteries”, zei Borrini.

De wetenschappers hebben hun bevindingen online op 10 juli gepubliceerd in de Journal of Forensic Sciences.

Oorspronkelijk gepubliceerd op WordsSideKick.com.