CIF vs. FOB: een overzicht

Cost, Insurance, and Freight (CIF) en Free on Board (FOB) zijn internationale verzendovereenkomsten die worden gebruikt bij het vervoer van goederen tussen een koper en een verkoper. Ze behoren tot de meest voorkomende van de 12 internationale handelsvoorwaarden (Incoterms) vastgesteld door de Internationale Kamer van Koophandel (ICC) in 1936. De specifieke definities verschillen enigszins van land tot land, maar over het algemeen specificeren beide contracten herkomst- en bestemmingsinformatie die wordt gebruikt om te bepalen waar aansprakelijkheid begint en eindigt officieel en geeft een overzicht van de verantwoordelijkheden van kopers jegens verkopers en verkopers jegens kopers.

CIF

CIF wordt als een duurdere optie beschouwd wanneer goederen kopen. Dit komt doordat de verkoper een expediteur van zijn of haar keuze gebruikt die de koper meer in rekening kan brengen om de winst op de transactie te vergroten. Communicatie kan ook een probleem zijn omdat de koper uitsluitend vertrouwt op mensen die namens de verkoper handelen. De koper moet mogelijk nog extra kosten betalen in de haven, zoals dokkosten en inklaringskosten voordat de goederen worden ingeklaard.

FOB

FOB-contracten ontheffen de verkoper van verantwoordelijkheid zodra de goederen zijn verzonden. Nadat de goederen zijn geladen – technisch gezien ‘de scheepsrail gepasseerd’ – worden ze geacht te zijn afgeleverd onder de controle van de koper. Wanneer de reis begint, neemt de koper alle aansprakelijkheid op zich. De koper kan, onderhandel daarom een goedkopere prijs voor de vracht en verzekering met een expediteur van zijn of haar keuze. In feite proberen sommige internationale handelaren hun winst te maximaliseren door FOB te kopen en CIF te verkopen.

Sleutel Verschillen

CIF en FOB verschillen voornamelijk in wie de verantwoordelijkheid op zich neemt voor de goederen tijdens het transport. In CIF-overeenkomsten worden verzekerings- en andere kosten gedragen door de verkoper, waarbij de aansprakelijkheid en kosten in verband met een succesvolle doorvoer door de verkoper worden betaald. totdat de goederen door de koper zijn ontvangen. De verantwoordelijkheden van de verkoper omvatten het vervoeren van de goederen naar de dichtstbijzijnde haven en het laden zelf en betalen voor de verzekering en vracht.

In sommige overeenkomsten worden goederen pas als geleverd beschouwd wanneer ze daadwerkelijk in het bezit van de koper zijn; in andere worden de goederen als geleverd beschouwd – en vallen ze onder de verantwoordelijkheid van de koper – zodra ze de haven van bestemming bereiken.

Elke overeenkomst heeft specifieke voor- en nadelen voor beide partijen. Hoewel verkopers vaak de voorkeur geven aan FOB en kopers de voorkeur geven aan CIF, vinden sommige handelsovereenkomsten één methode handiger voor beide partijen. Een verkoper met expertise in lokale gebruiken die de koper niet heeft, zou waarschijnlijk de CIF-verantwoordelijkheid op zich nemen om de koper aan te moedigen een deal te accepteren. Kleinere bedrijven geven er misschien de voorkeur aan dat de grotere partij aansprakelijkheid op zich neemt, aangezien dit kan leiden tot lagere kosten. Sommige bedrijven hebben ook speciale toegang via de douane, documenteren vrachtkosten bij het berekenen van belasting en andere behoeften die een bepaalde verzendovereenkomst vereisen.