De Noord-Koreaanse regering maakte een sterke uitzondering op het etiket en verklaarde dat ze niet zou terugkeren naar de zespartijenoverleg over de Koreaanse kernwapencrisis totdat de Verenigde Staten hun excuses aanboden. Op 21 juni 2005 gebruikte Paula Dobriansky, staatssecretaris van Buitenlandse Zaken voor Democratie en Wereldwijde Zaken, de term tijdens een toespraak voor het Hudson Institute: “Noord-Korea, Birma, Zimbabwe en Cuba zijn buitenposten van tirannie.” In reactie daarop verklaarde de Noord-Koreaanse plaatsvervangend ambassadeur bij de Verenigde Naties Han Song-ryol: “Hervatting van de zespartijenoverleg zou mogelijk zijn als de VS terughoudend is om gedurende een maand de woorden” buitenpost van tirannie “te gebruiken. . ” De Zuid-Koreaanse minister van Buitenlandse Zaken Ban Ki-moon maakte zich zorgen over de implicaties voor de inter-Koreaanse betrekkingen: “Het is spijtig dat een hoge Amerikaanse functionaris Noord-Korea een” buitenpost van tirannie “noemt, wat niet goed is voor de pogingen van de twee Korea’s om een verzoenende sfeer hebben. “
Evenzo was de Zuid-Afrikaanse president Thabo Mbeki, die had geprobeerd een verzoenende houding tegenover het naburige Zimbabwe te bewerkstelligen door openbare kritiek op de staat van dienst van Robert Mugabe te vermijden, ontevreden. een overdrijving en wat de Amerikaanse regering ook wil doen met die lijst van zes landen, of hoeveel landen het ook zijn, het is echt een beetje in diskrediet gebracht.
Sommige commentatoren hebben de VS beschuldigd van dubbele maatstaven met betrekking tot de aanvraag van de tag “buitenposten van tirannie”, aangezien de genoemde landen beperkt waren tot de landen die routinematig bekritiseerd werden door het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken in zijn jaarlijkse Country Reports on Human Rights Practices en het International Religious Freedom Report. Bijvoorbeeld, Amitabh Pal van De Progressive schreef dat, aangezien Rice specifiek de term niet toepaste op staten als Saoedi-Arabië, Equatoriaal-Guinea en Azerbeidzjan, het suggereerde dat de regering bijbedoelingen had voor haar mensenrechtenuitspraken, die ‘sterk ondergeschikt zijn aan de strategische en economische belangen van de VS’. “.
The Washington Post heeft een reeks forums en interviews gepubliceerd die betrekking hebben op de landen die Rice koos als voorbeelden van buitenposten van tirannie.
