Zoek bronnen: “Autobiografische roman” – nieuws · kranten · boeken · wetenschapper · JSTOR (april 2008) (Lees hoe en wanneer u dit sjabloonbericht kunt verwijderen)
Een autobiografische roman is een vorm van roman waarbij gebruik wordt gemaakt van autofictietechnieken of het samenvoegen van autobiografische en fictieve elementen. De literaire techniek onderscheidt zich van een autobiografie of memoires doordat het fictie is. Omdat een autobiografische roman deels fictie is, vraagt de auteur van de lezer niet te verwachten dat de tekst voldoet aan het “autobiografische pact”. Namen en locaties worden vaak gewijzigd en gebeurtenissen worden opnieuw gecreëerd om ze dramatischer te maken, maar het verhaal vertoont nog steeds veel gelijkenis met dat van het leven van de auteur. Hoewel de gebeurtenissen in het leven van de auteur worden verteld, is er geen sprake van waarheid. Gebeurtenissen kunnen overdreven of veranderd zijn voor artistieke of thematische doeleinden.
Romans die situaties en / of situaties uitbeelden waarmee de auteur vertrouwd is, zijn niet noodzakelijk autobiografisch. Evenmin zijn romans die aspecten uit het leven van de auteur als kleine plotdetails bevatten. Om naar de meeste maatstaven als een autobiografische roman te worden beschouwd, moet er een hoofdrolspeler zijn gemodelleerd naar de auteur en een centrale verhaallijn die de gebeurtenissen in zijn of haar leven weerspiegelt.
Romans die niet volledig aan deze vereisten voldoen of die verder verwijderd zijn van echte gebeurtenissen, worden soms semi-autobiografische romans genoemd.
Veel romans over intense privé-ervaringen zoals oorlog, familieconflicten of seks, worden geschreven als autobiografische romans.
Sommige werken noemen zichzelf openlijk ‘non-fictie-romans’. De definitie van dergelijke werken blijft vaag. De term werd voor het eerst veel gebruikt met betrekking tot het niet-autobiografische In Cold Blood van Truman Capote, maar wordt sindsdien geassocieerd met een reeks werken die openlijk uit autobiografie putten. De nadruk ligt op het creëren van een werk dat in wezen waar is, vaak in de context van een onderzoek naar waarden of een ander aspect van realiteit. De boeken Zen and the Art of Motorcycle Maintenance door Robert M. Pirsig en The Tao of Muhammad Ali door Davis Miller openen met verklaringen die toegeven dat gebeurtenissen enigszins gefictionaliseerd zijn, maar stellen dat ze “in wezen” waar zijn.