De verkiezingen

De verkiezingen van 1824 waren de eerste waarin een grote meerderheid van de kiezers werd gekozen door kiezers in plaats van door benoeming door staatswetgevers. Het noemen van wat volgde een ‘campagne’ kan echter een overdrijving zijn, omdat de kandidaten niet actief campagne voerden voor zichzelf. In plaats daarvan mobiliseerde verdedigers van de kandidaten zich om het woord te verspreiden en hun achterban te tonen. Toen de stemmen werden geteld. , Jackson kreeg meer dan 150.000 stemmen, terwijl Adams tweede eindigde met ongeveer 108.000. Clay en Crawford waren respectievelijk een verre derde en vierde in de populaire stemming. Jackson kreeg 99 kiesmannen en won meteen in Alabama, Indiana, Mississippi, New Jersey , North Carolina, South Carolina, Pennsylvania en Tennessee, terwijl ze enkele verkiezingsstemmen behaalde in Illinois (3), Louisiana (3), Maryland (7) en New York (1). Adams behaalde 84 electorale stemmen, met name in New England; hij won alle electorale stemmen van Connecticut, Maine, Massachusetts, New Hampshire, Rhode Island en Vermont, droeg 26 van de 36 van New York en won een handvol uit Delaware (1), Illinois (1), Louisiana (2 ), en maart yland (3).

Nu Crawford 41 verkiezingsstemmen kreeg en Clay 37, kreeg geen enkele kandidaat een meerderheid en het Huis van Afgevaardigden zou daarom kiezen uit de drie beste kandidaten, zoals gedicteerd door het twaalfde amendement. Clay werd dus uitgesloten van de twist, maar als voorzitter van de Tweede Kamer zou hij een grote rol spelen bij de daaropvolgende verkiezingen, waarin elke staat slechts één stem zou uitbrengen. Crawfords ziekte belette hem dat hij een belangrijke factor was, dus het presidentschap was grotendeels een strijd tussen Adams en Jackson.

Jackson zette zijn claim op het presidentschap uiteen door te beweren dat hij zowel de populaire als de electorale stemmen had geleid. Maar terwijl Jackson grotendeels buiten de onderhandelingen met leden van het Congres bleef, zocht Adams actief hun stem uit en had zelfs een privé-ontmoeting met Clay. In het geval, op 9 februari 1825, werd Adams bij de eerste stemming door het Huis van Afgevaardigden tot president gekozen en won 13 staten tegen Jackson’s 7 en Crawford’s 4. Kentucky delegatie, die instructies had gekregen van de staatswetgever om op Jackson te stemmen , in plaats daarvan smeekte hij Adams, die door Clay werd beïnvloed (net als sommige leden in andere delegaties). Kort na Adams ‘inauguratie werd Clay benoemd tot staatssecretaris, wat de supporters van Jackson ertoe bracht een vermeende deal tussen Adams en Clay aan de kaak te stellen als het’ Corrupt Bargain ‘. Hoewel Adams in 1824 won, kreeg Jackson zijn wraak in 1828 toen hij Adams versloeg om het presidentschap te veroveren.

Voor de resultaten van de vorige verkiezingen, zie de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 1820. Voor de resultaten van de daaropvolgende verkiezing, zie de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 1828.

Michael Levy