De menselijke psyche is oneindig complex, wat betekent dat er elke dag nieuw onderzoek uitkomt dat helpt te verduidelijken waarom we waren zoals we zijn. En hoewel sommige psychologische onderzoeken ons vrij banale psychologische feiten opleveren (een studie van de University of Rochester bevestigde bijvoorbeeld dat – maak je klaar – mensen gelukkiger zijn in het weekend), andere zijn echt verhelderend.

Hierin , hebben we de psychologische feiten verzameld die de menselijke aard verklaren – en misschien werpen we wat licht op een paar van de patronen die je bij jezelf en anderen opmerkt. Van waarom je denkt dat eten beter smaakt als iemand anders het haalt tot waarom je altijd ziet menselijke gezichten in levenloze objecten, dit zijn de verbluffende psychologische feiten die alles verklaren.

Als we een plan B hebben, zal ons plan A minder waarschijnlijk werken.

Af en toe doet het pijn om voorbereid te zijn. In een reeks experimenten van de Universiteit van Pennsylvania ontdekten onderzoekers dat vrijwilligers die een reserveplan bedachten voordat ze aan een taak begonnen, slechter presteerden dan degenen die dat niet hadden gedaan. t dacht aan een plan B. Wat meer is, toen ze zich realiseerden dat ze opties hadden, hun motivatie n voor het slagen de eerste keer rond gedaald. De onderzoekers benadrukken dat vooruitdenken een goed idee is, maar je zou meer succes kunnen hebben als je die plannen vaag houdt.

Angst kan goed voelen – als we niet echt in gevaar zijn.

Niet iedereen houdt van enge films, maar voor de mensen die dat wel doen, zijn er een paar theorieën waarom – de belangrijkste komt neer op hormonen. Als je naar een enge film kijkt of door een spookhuis loopt, krijg je alles de adrenaline, endorfine en dopamine van een vecht-of-vluchtreactie, maar hoe bang je je ook voelt, je hersenen herkennen dat je niet echt in gevaar bent, dus je krijgt die natuurlijke high zonder het risico.

Een geeuw “vangen” kan ons helpen om een band te krijgen.

Waarom ga je geeuwen als iemand anders dat doet, zelfs als je niet moe bent? Er zijn een paar theorieën over waarom gapen besmettelijk is, maar een van de belangrijkste is dat het empathie toont. Mensen die minder geneigd zijn empathie te tonen, zoals peuters die het “nog niet hebben geleerd of jonge mensen met autisme – zullen ook minder snel geeuwen als reactie op iemand anders.

We geven meer om één persoon dan om enorme tragedies.

In een andere studie van de University of Pennsylvania leerde de ene groep over een klein meisje dat van de honger stierf, een andere leerde over miljoenen die van honger stierven, en een derde leerde over beide situaties. Mensen schonken meer dan twee keer zoveel geld toen ze over het kleine meisje hoorden dan toen ze de statistieken hoorden – en zelfs de groep die ‘haar verhaal had gehoord in de context van de grotere tragedie, schonk minder. Psychologen denken dat we’ bedraad zijn om de persoon voor ons, maar als het probleem te groot aanvoelt, denken we dat ons kleine deel niet veel doet.

Begin en einde zijn gemakkelijker te onthouden dan middeltjes.

Wanneer mensen wordt gevraagd om items uit een lijst op te roepen. Ze denken waarschijnlijk vanaf het einde aan dingen, of vanaf het allereerste begin, vonden een studie gepubliceerd in Frontiers of Human Neuroscience. Het midden raakt verward, wat ook kan spelen in de reden waarom je je baas herinnert aan het afronden van haar presentatie, maar niet zozeer over het midden.

Er zijn vijf positieve dingen nodig om op te wegen tegen één negatief ding.

Onze hersenen hebben iets dat een ‘negativiteitsbias’ wordt genoemd, waardoor we slecht nieuws meer dan goed onthouden. Daarom vergeet je snel dat je collega je presentatie complimenteerde, maar blijf je stilstaan bij het feit dat een kind bij de bushalte beledigde jouw schoenen. Om ons evenwichtig te voelen, hebben we in ons leven ten minste een portie van vijf tegen één van goed tot slecht nodig.

Voedsel smaakt beter als iemand anders het maakt.

Heb je je ooit afgevraagd waarom die sandwich van de afhaalrestaurant verderop in de straat beter smaakt dan die je thuis maakt, zelfs als je dezelfde ingrediënten gebruikt? Een studie gepubliceerd in het tijdschrift Science ontdekte dat wanneer je voor jezelf een maaltijd klaarmaakt, je er zo lang omheen zit dat het minder opwindend aanvoelt tegen de tijd dat je er echt in graaft – en dat, vervolgens, je plezier vermindert.

We “zouden liever weten dat er iets ergs aankomt dan niet weten wat we kunnen verwachten.

Onderzoekers die hun werk in het tijdschrift Nature publiceerden, hebben ontdekt dat het minder stressvol is om weten dat er iets negatiefs gaat gebeuren (er is bijvoorbeeld geen kans dat we op tijd bij een vergadering komen) dan wanneer we niet weten hoe de zaken zullen aflopen (we kunnen bijvoorbeeld toch op tijd zijn). Dat komt doordat het deel van onze hersenen dat gevolgen voorspelt – of het nu goed of slecht is – het meest actief is als het niet weet wat het kan verwachten.Als gas geven ons helpt het verkeer te verslaan, zullen we door die stress heen gaan in plaats van gewoon te accepteren dat we een goed excuus moeten verzinnen als (niet als) we te laat zijn.

We proberen altijd iets terug te doen.

Het zijn niet alleen goede manieren – de ‘wederkerigheidsregel’ suggereert dat we ‘geprogrammeerd zijn om iemand te willen helpen die ons heeft geholpen. Het is waarschijnlijk ontstaan omdat mensen elkaar moeten helpen om de samenleving soepel te laten werken. Winkels (en sommige frenemies) gebruiken dit graag tegen je door gratis geschenken aan te bieden in de hoop dat je “wat geld uitgeeft.

Als een regel te streng lijkt, willen we breken meer.

Psychologen hebben een fenomeen bestudeerd dat reactantie wordt genoemd: wanneer mensen merken dat bepaalde vrijheden worden weggenomen, breken ze niet alleen die regel, maar breken ze zelfs nog meer dan ze anders zouden hebben gedaan in een poging om hun vrijheid terug te krijgen . Dit zou een van de beste psychologische feiten kunnen zijn om uit te leggen waarom een tiener die zijn telefoon niet kan gebruiken in de klas kauwgom kauwt terwijl hij heimelijk een sms stuurt.

Ons favoriete onderwerp zijn wijzelf.

Geef je in zichzelf gekeerde broer niet de schuld dat hij over zichzelf praat – het is gewoon de manier waarop zijn hersenen bedraad zijn. Volgens een studie van Harvard lichten de beloningscentra van onze hersenen meer op als we het over onszelf hebben dan wanneer we het over andere mensen hebben.

Er is een reden voor we willen schattige dingen uitknijpen.

“Het is zo schattig, ik moest het gewoon lekker ruiken tot het knalt!” Dat wordt schattigheidsagressie genoemd, en mensen die dat voelen, willen die schattige puppy niet echt verpletteren. Onderzoek gepubliceerd in Frontiers in Behavioral Neuroscience wees uit dat wanneer we ‘overweldigd worden door positieve emoties – zoals we doen wanneer we naar een onmogelijk schattig babydier kijken – een beetje agressie ons helpt om die high te balanceren.

Onze hersenen proberen saaie toespraken interessanter te maken.

Onderzoekers van de Universiteit van Glasgow ontdekten dat, net zoals we stemmen in ons hoofd horen als we hardop voorlezen, onze hersenen ook ‘praten’ over saaie toespraken. iemand monotoon spreekt, zullen we het onbewust levendiger maken in ons hoofd.

Sommige mensen vinden het leuk om woede in anderen te zien.

Aan een universiteit van Onderzoek in Michigan, mensen met een hoog testosterongehalte herinnerden zich informatie beter wanneer deze gepaard ging met een boos gezicht dan een neutraal gezicht of geen gezicht, wat aangeeft dat ze de boze schittering lonend vonden. De onderzoekers zeiden dat het zou kunnen betekenen dat bepaalde mensen het leuk vinden om iemand anders naar hen te laten kijken – zolang de woede-uitbarsting niet lang genoeg duurt om een bedreiging te zijn – en dat zou de reden kunnen zijn waarom die man op kantoor dat niet zal laten gaan. stomme grap op jouw kosten.

We twijfelen automatisch aan onszelf als andere mensen het niet eens zijn.

In een beroemd experiment uit de jaren vijftig werd studenten gevraagd aan te geven welke van de drie regels de dezelfde lengte als een vierde. Toen ze anderen (die aan het experiment meededen) een antwoord hoorden kiezen dat duidelijk fout was, volgden de deelnemers hun voorbeeld en gaven hetzelfde verkeerde antwoord.

We zijn niet zo goed in multitasken als we denken dat zijn wij.

Onderzoek gepubliceerd in de Journal of Experimental Psychology toont aan dat zelfs als je denkt dat je “twee dingen tegelijk doet, je in feite snel tussen de twee taken schakelt – je bent nog steeds gericht op één tegelijk. Geen wonder dat het zo moeilijk is om naar je partner te luisteren terwijl je door Instagram scrolt.

We zijn ervan overtuigd dat de toekomst er rooskleurig uitziet.

Doet het niet. Het maakt niet uit of je het leuk vindt waar je nu bent of niet – de meesten van ons hebben een “optimisme-vooroordeel” die ons ervan overtuigt dat de toekomst beter zal zijn dan het heden, volgens onderzoek in Current Biology. We gaan ervan uit dat we “opstaan in onze carrières, nooit scheiden, engeltjes van kinderen grootbrengen en een hoge leeftijd bereiken. Die zijn misschien niet allemaal realistisch voor iedereen, maar dromen kan geen kwaad.

We geloven (onbedoeld) wat we willen geloven.

Mensen zijn het slachtoffer van zoiets als confirmatiebias: de neiging om feiten te interpreteren op een manier die bevestigt wat we al geloven. Dus hoeveel feiten je ook naar je oom werpt terwijl je probeert zijn politieke meningen te beïnvloeden, de kans is groot dat hij niet toegeeft. Het is een van de psychologische feiten die je gewoon moet accepteren dat je niet kunt veranderen.

Onze hersenen willen dat we lui zijn.

Evolutionair gezien is het besparen van energie een goede zaak: als voedsel schaars was, moesten onze voorouders nog overal op voorbereid zijn. Helaas geldt dat voor iedereen die naar hun gewicht kijkt, nog steeds. Een kleine studie gepubliceerd in Current Biology wees uit dat vrijwilligers automatisch zouden lopen als ze op een loopband liepen. pas hun gang aan om minder calorieën te verbranden.

Eenzaam zijn is slecht voor onze gezondheid.

Onderzoekers ontdekten dat hoe minder vrienden iemand heeft, hoe hoger het bloedstollende eiwit fibrinogeen is. .Het effect was zo sterk dat het hebben van 15 vrienden in plaats van 25 net zo erg was als roken.

Je bent geprogrammeerd om van de muziek te houden waar je op de middelbare school het meest naar luisterde.

De muziek die we leuk vinden geeft ons een dosis dopamine en andere feel-good chemicaliën, en dat is nog sterker als we jong zijn, omdat onze hersenen zich ontwikkelen. Vanaf ongeveer 12 tot 22 jaar voelt alles belangrijker aan, dus hebben we de neiging om benadruk die jaren het meest en houd vast aan die muzikale herinneringen.

“Onderzoekers hebben bewijs gevonden dat suggereert dat onze hersenen ons binden aan de muziek die we hoorden als tieners strakker dan wat dan ook die we ‘als volwassenen zullen horen – een verbinding die’ niet verzwakt naarmate we ouder worden ‘, schrijft Mark Joseph Stern voor Slate.

Herinneringen lijken meer op samengevoegde foto’s dan op nauwkeurige momentopnamen .

Zelfs mensen met de beste herinneringen ter wereld kunnen ‘valse herinneringen’ hebben. De hersenen onthouden over het algemeen de kern van wat er gebeurt, en vullen dan de rest in – soms in een inderdaad – wat verklaart waarom je erop staat dat je vrouw zes jaar geleden bij je was op een feestje, ook al is ze vastbesloten dat ze dat niet was.

Er is een reden dat bepaalde kleurencombinaties slecht zijn voor je ogen .

Als je helder blauw en rood naast elkaar ziet, denken je hersenen dat het rood dichterbij is dan het blauw, waardoor je bijna scheel kijkt. Hetzelfde geldt voor andere combinaties, zoals rood en groen.

Door informatie in hapklare stukjes te stoppen, kunnen we het onthouden.

Je korte-termijngeheugen kan slechts zoveel informatie bevatten op een tijd (tenzij je een van de eenvoudige manieren probeert om je geheugen te verbeteren), daarom gebruik je “chunking” om lange getallen te onthouden. Als u bijvoorbeeld dit nummer probeert te onthouden: 90655372, dacht u waarschijnlijk natuurlijk zoiets als 906-553-72.

U onthoudt dingen beter als u erop bent getest.

Sorry, kinderen! Een van de nuttigste psychologische feiten is dat testen echt werkt. Een studie gepubliceerd in het tijdschrift Psychological Science ontdekte dat mensen eerder informatie in hun langetermijngeheugen opslaan als ze zijn getest op de informatie (hoe meer, hoe beter) dan wanneer ze alleen studeren en deze niet meteen hoeven te onthouden.

Te veel keuze kan verlammend werken.

De hele “paradox van keuze” -theorie is bekritiseerd door onderzoekers die zeggen dat het niet in studies is aangetoond, maar er zijn aanwijzingen dat onze hersenen de voorkeur geven aan een paar opties boven een ton. Toen singles op speeddating-evenementen meer mensen ontmoetten en die mensen meer diversiteit hadden in factoren zoals leeftijd en beroep, kozen de deelnemers minder mogelijke dates.

Als je je voelt als jij ” als je ergens weinig van hebt (zoals geld), ben je er geobsedeerd door.

Psychologen hebben ontdekt dat de hersenen gevoelig zijn voor schaarste – het gevoel dat je iets mist dat je nodig hebt. Wanneer boeren bijvoorbeeld een goede cashflow hebben, zijn ze doorgaans betere planners dan wanneer ze “krap voor geld zijn”, zo blijkt uit een studie. Als je geld tekort komt, heb je misschien meer herinneringen nodig om rekeningen te betalen of klusjes te doen. omdat je geest het te druk heeft om te onthouden.

We blijven dingen geloven, zelfs als we weten dat ze fout zijn.

Onderzoekers in één Science-studie gaven vrijwilligers valse informatie, en daarna een week later bleek dat de feiten niet echt waar waren. Hoewel de vrijwilligers (nu) de waarheid kenden, toonden fMRI-scans aan dat ze de verkeerde informatie ongeveer de helft van de tijd nog steeds geloofden. Het is een van de psychologische feiten die je moet weten die je slimmer kunnen maken.

We zoeken naar menselijke gezichten, zelfs in levenloze objecten.

De meesten van ons hebben Jezus niet gezien in een stuk toast, maar we “hebben allemaal cartooneske gezichten gezien die ons lijken aan te staren vanuit levenloze voorwerpen. Dat heet pareidolie, en wetenschappers denken dat het komt doordat het herkennen van gezichten zo belangrijk is voor het sociale leven dat onze hersenen liever vind er een waar er niets is dan een echt gezicht te missen.

We zullen altijd, altijd, altijd een probleem vinden.

Ooit afgevraagd waarom als het ene probleem is opgelost, een ander in de plaats komt? Het is niet dat de wereld tegen je is – maar je brein zou dat in zekere zin wel kunnen zijn. Onderzoekers vroegen vrijwilligers om bedreigend ogende mensen te onderscheiden van computergegenereerde gezichten. “Omdat we mensen in de loop van de tijd steeds minder bedreigende gezichten lieten zien, ontdekten we dat ze hun definitie van” bedreigend “uitbreidden met een breder scala aan gezichten”, schrijft onderzoeker David Levari, PhD. “Met andere woorden, toen ze geen bedreigende gezichten meer konden vinden, begonnen ze gezichten te noemen die ze altijd onschadelijk noemden.”

We “zouden de feiten liever scheeftrekken dan verander onze overtuigingen over mensen.

Mensen haten “cognitieve dissonantie”: wanneer een feit iets tegenspreekt dat we geloven.Dat is de reden waarom wanneer we horen dat een geliefde iets verkeerds of vuilnis heeft gedaan, we ondermijnen hoe erg het werkelijk was, of we tegen onszelf zeggen dat de wetenschap overdrijft wanneer een studie ons vertelt dat we echt meer moeten bewegen.

Mensen voldoen aan onze hoge verwachtingen (en stijgen niet als we lage verwachtingen hebben).

Misschien heb je al eerder van het Pygmalion-effect gehoord – in principe doen we het goed als andere mensen denken dat we dat zullen doen, en we doen het niet goed als mensen verwachten dat we falen. Het idee kwam van een beroemde studie uit de jaren 60 waarin onderzoekers docenten vertelden dat bepaalde studenten (willekeurig gekozen) een hoog potentieel hadden op basis van IQ-tests. Die studenten gingen inderdaad door met goede prestaties kunnen leveren, dankzij de “verwachtingen van hun leraren in hen.

Sociale media zijn psychologisch ontworpen om verslavend te zijn.

Zeg tegen jezelf dat je” zo snel controleer je Facebook-notificaties, en 15 minuten later scrol je nog steeds? Je bent niet de enige. Een deel daarvan heeft te maken met oneindig scrollen: wanneer je op de site kunt blijven zonder echt te reageren en te klikken, krijgen je hersenen die “stop” -aanwijzing niet.

Dat kunnen we onszelf ervan overtuigen dat een saaie taak leuk was als we niet zouden worden beloond.

Hier is nog een geweldig voorbeeld van cognitieve dissonantie: vrijwilligers in een studie Psychologie van leren en motiveren deden een saaie taak, en kregen vervolgens $ 1 of $ 20 om iemand ervan te overtuigen dat het eigenlijk best interessant was. Degenen die $ 20 kregen, wisten waarom ze ‘hadden gelogen (ze kregen een behoorlijke beloning) en vonden het nog steeds saai, maar degenen die’ alleen maar een cent hadden verdiend, waren er echt van overtuigd dat het echt leuk was, omdat hun hersens dat niet deden hebben een goede reden om te denken dat ze “hadden gelogen.

Macht zorgt ervoor dat mensen minder om anderen geven.

Je hebt waarschijnlijk gehoord van de beroemde Stanford gevangenis-experiment. (opfrissing: studenten werden willekeurig toegewezen als gevangene of bewaker in een nepgevangenis, en de ‘bewakers’ begonnen de ‘gevangenen’ lastig te vallen. Het werd zo erg dat het experiment van twee weken na zes dagen werd geannuleerd Dat is nogal extreem, maar latere studies hebben uitgewezen dat wanneer mensen het gevoel hebben dat ze in een machtspositie zitten, ze slechter worden in het beoordelen van iemands gevoelens op basis van hun gezichtsuitdrukkingen, wat duidt op een verlies van empathie. / p>

Voor onze voorouders waren suiker en vet goede dingen.

Waarom, oh waarom, moet cake beter smaken dan groenten? Nou, want zo waren we klaar voor miljoenen jaren. Voor onze voorouders betekende het krijgen van een snelle dosis energie uit suiker en het vervolgens opslaan als vet, of het eten van veel vet om ons lichaam en onze hersenen van brandstof te voorzien. op de lange termijn. Maar nu suikerachtig, vet voedsel gemakkelijk (een beetje te gemakkelijk) te eten en te veel is, is ons lichaam nog steeds klaar om dat vet op te slaan – ook al hebben we het niet nodig.

Ons brein vindt deadlines op de lange termijn niet zo belangrijk.

Vrijwel iedereen heeft het wel eens uitgesteld, ook al weten we logischerwijs dat het logischer zou zijn om een sprong te maken met onze belastingen dan Netflix aan te zetten. We geven de voorkeur aan dringende, onbelangrijke taken omdat we weten dat we ze wel zullen kunnen voltooien. Er zijn ook aanwijzingen dat wanneer we de deadline zien opdoemen in termen van dagen in plaats van maanden of jaren, omdat we ons meer verbonden voelen met het dagelijks verstrijken van de tijd.

We maken onze moraal losser als een autoriteit ons dat zegt.

Het is een van de oudste psychologische feiten in de boeken: in de jaren zestig voerde Yale-psycholoog Stanley Milgram berucht een experiment uit waarvan hij dacht dat het dat zou doen bewijzen dat Amerikanen geen immorele bevelen zouden aanvaarden zoals de nazi’s hadden. Voor een ‘leertaak’ werd vrijwilligers verteld dat ze een ‘leerling’ (een acteur, weinig bekend bij de echte vrijwilligers) moesten schokken als ze een verkeerd antwoord kregen. Milgram’s afschuw, bleven de deelnemers schokken geven, zelfs als de leerling het uitschreeuwde van de pijn.

Geld kan geluk kopen, maar slechts tot een bepaald punt.

Onderzoek toont aan dat mensen in termen van inkomen een ‘verzadigingspunt’ hebben waar geluk piekt en meer verdienen je niet echt gelukkiger maakt. Verschillende onderzoeken hebben gesuggereerd verschillende bedragen (een onderzoek uit 2010 zei $ 75.000, maar een enquête uit 2018 zei $ 105.000), maar het punt is hetzelfde: constant streven naar meer, meer, meer zal je niet per se goed doen.

Het ‘ Het is niet alleen hoeveel geld we verdienen, het is ook hoe we het uitgeven.

Zelfs als u uw gelukkigste inkomen niet bereikt, kan uw geld nog steeds uw geluk bepalen. Je hebt waarschijnlijk al gehoord van onderzoek waaruit blijkt dat we meer tevreden zijn als we geld uitgeven aan ervaringen (een lekkere maaltijd of theaterkaartjes) dan aan bezittingen, omdat het ons helpt te socializen en ons levendiger te voelen. Maar een andere studie die in Science werd gepubliceerd, vond een andere strategie om geld op de meest bevredigende manier te gebruiken: uitgeven aan andere mensen in plaats van aan onszelf.

Klik hier om ons op Instagram te volgen om meer verbazingwekkende geheimen te ontdekken over je beste leven leiden. !