Het was heet in het Peruaanse regenwoud – meer dan 40 ° C. We hebben uren gewandeld op zoek naar dieren in het wild. Die avond wringen mijn kleren nat van het zweet – en de ara’s hadden mijn zeep opgegeten.
Door te zweten koelt ons lichaam af. Adrenaline-afgifte veroorzaakt ook zweten. Het meeste zweet wordt via de eccriene klieren door de huid uitgescheiden, vooral op de handpalmen, voetzolen en het hoofd. Zweet bevat voornamelijk water en natriumchloride, met kalium, bicarbonaat en sporencomponenten, waaronder glucose. Het meeste natriumchloride wordt opnieuw geabsorbeerd. Apocriene zweetklieren, voornamelijk in de oksel en anogenitale gebied, scheiden zweet uit dat lipiden, eiwitten en steroïden bevat, gemengd met talg. Zweet is reukloos, maar door de werking van huidbacteriën ruikt het, met name het olieachtige apocriene zweet dat als een feromoon kan werken.
Cystic fibrosis
Cystic fibrosis treft meer dan 10.000 mensen in de UK en wordt recessief geërfd. Opgehoopt dik, plakkerig slijm schaadt de longfunctie en nodigt uit tot infectie, veroorzaakt malabsorptie door de afgifte van pancreas spijsverteringsenzymen te verminderen en leidt tot leverziekte. Ongeveer een derde van de mensen met cystische fibrose ontwikkelt diabetes. De mediane overleving van 40 jaar bij cystische fibrose wordt verminderd door diabetes te hebben.1 Cystische fibrose verhoogt de uitscheiding van chloride in zweet – dus de diagnose wordt gesteld door zweettesten.2
Toegenomen zweten bij diabetes
Hypoglykemie
Zweten is een hoofdsymptoom van hypoglykemie, vanwege de afgifte van adrenaline als onderdeel van de contraregulerende hormonale respons op de lage glucosewaarde. Het is een autonoom symptoom dat wordt gemedieerd door cholinerge sympathische zenuwvezels.3 Uit een meta-analyse bleek dat 47-84% van de mensen met diabetes last had van zweten als ze hypoglykemisch waren.4 Mensen met diabetes zouden hun eigen vroege waarschuwingssymptomen van hypoglykemie moeten leren.
Gustatorisch zweten
‘Ik ben een 71-jarige man met diabetes… Ik heb een heel vervelend probleem ontwikkeld. Elke keer dat ik eet, krijg ik vreselijk zweten op mijn gezicht en nek. Het duurt maar 10-15 minuten, maar mijn kraag wordt doorweekt en ik schaam me te gegeneerd om uit eten te gaan.’5
Overmatig zweten kan zo hevig zijn dat patiënten niet genoeg kunnen eten. Binnen enkele seconden na het eten van voedsel verschijnt zweet op het voorhoofd, vervolgens op het gezicht en strekt zich uit tot keel en nek, soms schouders en borst. Kaas lijkt de meest voorkomende trigger te zijn, maar pittig voedsel en inderdaad elk voedsel kan ook smaakzweten veroorzaken. Het wordt in verband gebracht met autonome neuropathie.6 In één onderzoek werd smaakzweten gemeld bij 69% van degenen met diabetische nefropathie, 36% van degenen met diabetische neuropathie, en < 5% van de patiënten zonder deze complicaties of niet-diabetische controles. Hoe erger de neuropathie, hoe groter de kans dat de persoon last had van smaakzweet. Niertransplantatie verbeterde of elimineerde smaakzweten.7 Gustatoir zweten is met succes behandeld met plaatselijke glycopyrrolaatcrème.8
Gegeneraliseerd zweten
‘Hallo, ik kreeg de diagnose 3 weken geleden … Mijn probleem is dat ik bijna de hele dag en de hele nacht hevig zweet, het is zo gênant. Is dit normaal? ‘(Pjd.) 9
‘ Hé allemaal … ik ben diabetes type 2 en volg alleen een dieet op het moment dat ik ook verschrikkelijk last heb van zweten, dag en nacht, het is alsof mijn thermostaat kapot is ?? ‘(shez40.) 9
‘ Ik ook. Ik heb al jaren overmatig zweten … De achterkant van mijn shirt wordt nat, maar vooral mijn gezicht en haar … De dokter heeft een aantal tests gedaan waaronder de schildklier, maar het antwoord was “je hebt een gevoelige thermostaat”. ‘(Django.) 9
‘Ik had dit zweetprobleem jarenlang toen de neuropathie ernstig begon te worden … Nu … ik snap het niet meer. Maar ik zweet niet op mijn voeten en ze worden erg droog. Ik denk dat dit wordt veroorzaakt door de neuropathie complicatie ook. Ik krijg nu normaal zweten in het bovenlichaam. Ook dat overvloedige zweten met hypo’s overkomt mij nu ook niet. ‘(Sabre) 9
‘ ik wou dat iemand ons een duidelijk antwoord zou geven en een oplossing, zelfs doktoren hebben geen idee, ik vrees de zomer. ”(flashy158.) 9
Er zijn veel van dergelijke opmerkingen op internet. De oorzaak van overmatig algemeen zweten is niet altijd duidelijk. Het kan verband houden met autonome neuropathie, zwaarlijvigheid of menopauze (u loopt het risico een vrouwelijke patiënt te irriteren als u haar menstruatiestatus niet opgeeft voordat u dit). Sommige medicijnen kunnen zweten veroorzaken, bijv. exenatide, 10 pioglitazon, 11 en antidepressiva. Sluit hypoglykemie, overactiviteit van de schildklier en andere endocrinopathieën uit. Overweeg infectie, b.v. tuberculose en neoplasie.
Hyperthyreoïdie
Een Frans onderzoek naar symptomen van 1144 patiënten met hyperthyreoïdie wees uit dat 51,8% hitte-intolerantie of zweten had, wat waarschijnlijker was bij een TSH < 0,1 mU / L en minder waarschijnlijk in die > 65 jaar. Bij screening van diabetespatiënten bleek 2% klinische hyperthyreoïdie, en 0.5% met subklinische hyperthyreoïdie. Overactiviteit van de schildklier kwam vaker voor bij vrouwen en bij mensen met diabetes type 1.13
Acromegalie
Zweten is een prominent symptoom van acromegalie dat niet lijkt te correleren met klinische activiteit, noch met insuline-achtige groeifactor (IGF) -niveaus.14 Van de 2270 proefpersonen met diabetes of glucose-intolerantie zonder bekende hypofyseziekte, hadden er zes aanhoudend verhoogde IGF-1 en onvoldoende onderdrukking van groeihormoon (GH) tijdens orale glucosetolerantietesten – wat wijst op abnormale GH-productie. Drie van hen hadden hypofyse-adenomen. De auteur schatte de prevalentie voor acromegalie op 480 per miljoen volwassenen in de algemene bevolking, wat suggereert dat veel gevallen niet gediagnosticeerd zijn.15
Feochromocytoom
Deze zeldzame bijniertumoren (Amerikaanse prevalentie < 1/100 000) 16 scheiden noradrenaline en adrenaline af, dus zweten is een veel voorkomend symptoom. Overweeg feochromocytoom bij iemand met diabetes met paroxismale of moeilijk onder controle te houden hypertensie, vooral als hij vatbaar is voor orthostatische hypotensie, hoofdpijn, tachycardie en ‘paniekaanvallen’.
Minder zweten
Minder of afwezig zweten (anhidrose) komt vaak voor in de voeten of benen van mensen met diabetische neuropathie. In één onderzoek toonden biopsieën denervatie van zweetklieren bij dergelijke patiënten aan – waarvan de mate correleerde met HbA1c. Patiënten met sudomotorische denervatie hadden ook aanwijzingen voor cardiale autonome neuropathie.17 Huidmonsters in ledematen die waren geamputeerd vanwege diabetische voetziekte vertoonden gekrompen eccriene zweetklieren met verdikking van het basaalmembraan.18 Patiënten met afwezig zweten hebben droge voeten en de huid kan barsten en infectie. Adviseer een geschikte vochtinbrengende crème en extra waakzaamheid van de patiënt en het diabetesteam. (Merk op dat in de bovenstaande studie geamputeerde ledematen werden gebruikt – een risico voor deze patiënten.)
Hidradenitis suppurativa
‘Hidradenitis suppurativa … is een chronische, inflammatoire, terugkerende, slopende huidziekte die gewoonlijk presenteert zich na de puberteit met pijnlijke, diepgewortelde, ontstoken laesies in de apocriene klier-dragende delen van het lichaam, meestal de oksel-, inguinale en anogenitale gebieden. ” De laesies kunnen zich buiten deze gebieden verspreiden.19
Het is een schrijnende en beschamende toestand. Bij onderzoek zijn er: ronde knobbeltjes (ontstoken en niet-ontstoken); de gaten van sinuskanalen, misschien drainerende pus; en abcessen. Er kan sprake zijn van uitgebreide littekens en vastzittende huid. De prevalentie wordt geschat op 1% van de bevolking. Risicofactoren zijn onder meer vrouwelijk zijn, roken, zwaarlijvigheid, de ziekte van Crohn en misschien diabetes, het syndroom van Cushing en acromegalie.19 De omvang van de aandoening wordt vaak over het hoofd gezien en de diagnose wordt over het hoofd gezien. Laesies zijn vaak diep met uitgebreide littekens. Hoewel de bacteriecultuur negatief kan zijn, kan er een secundaire infectie zijn. Behandelingsopties omvatten topische clindamycine, orale tetracycline of andere antibiotica; en chirurgie in ernstige gevallen. Immunotherapie en radiotherapie zijn geprobeerd. Het probleem komt vaak terug. Het optimale behandelingsregime blijft onduidelijk. Stimuleer gewichtsverlies en een goede glykemische controle. Bescherm laesies tegen wrijving door andere lichaamsdelen of kleding.20 Behandeling is moeilijk. Vraag deskundig advies.
Glucosetesten door zweet
Bloedglucosemetingen met een vingerprik zijn pijnlijk en rommelig, dus fabrikanten zoeken niet-invasieve methodologie. Elektrochemische analyse van de glucose in zweet is mogelijk, maar de technologie moet slijtage (wrijven of trekken aan de huid) en problemen met het verzamelen van zweet, de effecten van uitgescheiden melkzuur op glucoseoxidase en variaties in omgevingstemperatuur overwinnen. Er is een systeem ontwikkeld met een wegwerpbare meerlaagse patch en miniatuursensoren die multimodale glucosetests in realtime corrigeren voor pH, temperatuur en vochtigheid. Gehoopt wordt dit te koppelen aan een huidafgiftesysteem voor geneesmiddelen.21
Samenvatting
• Zweten komt vaker voor bij mensen met diabetes dan wordt gedacht.
• Sluit hypoglykemie uit.
• Bij gegeneraliseerd zweten: controleer de medicatie, bijv. pioglitazon of exenatide; hyperthyreoïdie of andere endocrinopathieën uitsluiten; overweeg infectie of neoplasie.
• Gustatoir zweten treft meestal het hoofd en de nek en is specifiek gerelateerd aan eten. Het wordt geassocieerd met autonome neuropathie, vooral met naast elkaar bestaande diabetische nefropathie. Vermijd bekende triggers, bijv. kaas.
• Diabetische neuropathie kan de zweetklieren beschadigen en het zweten in de voeten en onderbenen verminderen. Deze droge huid is kwetsbaar – bescherm hem. Zorg voor regelmatige voetcontroles door patiënt en professionals.
• Hidradenitis suppurativa is ondergediagnosticeerd. Kenmerken omvatten terugkerende ronde knobbeltjes, littekens, gaten en abcessen in de oksel en anogenitale regio. Het is notoir moeilijk te behandelen – zoek deskundige hulp.
• Niet-invasieve bloedglucosemonitoring door glucose in zweet is mogelijk – we wachten op klinische onderzoeken en rapporten over praktische bruikbaarheid.
Dr. Rowan Hillson, MBE,
National Clinical Director for Diabetes,
Engeland 2008–2013
Zweten bij diabetes
